Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Πνευματικά και καλλιτεχνικά γεγονότα του τόπου μας

Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλημέρα Σας!

Ξεκινούμε σήμερα χωρίς προλόγους και λαογραφικά των ημερών, προκειμένου να σας παρουσιάσουμε μια πολύτιμη έκδοση, της οποίας την προμήθεια και μελέτη της, σας συνιστούμε.
Πρόκειται για το έργο:
+μητροπολίτου Κισάμου – Σελίνου: Κύρου Ειρηναίου Γαλανάκη
“ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΗ”
Εισαγωγή – Επιμέλεια: Κώστας Φουρναράκης, καθηγητής.
Χανιά, 2016, σχ. 8ο, σ. 164 +φωτογρ. υλικό
***
Ο ιδιαίτερα προσεγμένος, ευπαρουσίαστος τόμος: “Μυστική Προσευχή”, του μακαριστού Γέροντα Ειρηναίου, σε καθηλώνει από τις πρώτες του γραμμές και σελίδες, όπως, εξάλλου, γίνεται με όλα τα γραπτά του.
Ξεκινά -ο τόμος- με τον περιεκτικό “Χαιρετισμό”, του σεβασμιωτάστου αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου και ακολουθεί ο “Πρόλογος” για το έργο, από τον σεβασμιώτατο μητροπολίτη Κισάμου – Σελίνου κ. Αμφιλόχιο, στον οποίο, μεταξύ των άλλων, τονίζεται: «ο χαριτωμένος γραπτός και προφορικός λόγος του αοίδιμου, πολυγραφότατου μητροπολίτου Κισάμου – Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη, “Αποκάλυψη”, φανέρωση της αγαπώσης και ευγενούς καρδίας του, όπως ξεδιπώνεται και φανερώνεται στην παρούσα επιμελημένη και ιδιαίτερα φροντισμένη έκδοση, του αγαπητού και εκλεκτού επιστήμονα κ. Κώστα Φουρναράκη” (σ.9).
– Και μετά τα χαιρετιστήρια αυτά γράμματα των σεβασμιωτάτων: αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου και σεβ. μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου, εισερχόμεθα (σ. 13 κ.ε.) εις το έργο για το οποίο ο λόγος, με πρώτο Εισαγωγικό κείμενο, με τίτλο: “Η μυστική Προσευχή του Ειρηναίου Γαλανάκη”, του επιμελητή της έκδοσης κ. Κώστα Φουρναράκη, φιλολόγου καθηγητού και τέως προϊσταμένου του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, κείμενο (σ. 13-28), ιδιαίτερα διαφωτιστικό και καθοδηγητικό, των περιεχομένων που έπονται.
– Ενα παράθεμα από το εισαγωγικό αυτό κείμενο, του κ. Φουρναράκη, είναι -νομίζομε- αρκετό, για να εκτιμηθεί σε βάθος, το σκεπτικό της εργασίας την οποία έφερε σε ζηλευτό πέρας ο εκλεκτός φίλος κ. Φουρναράκης.
Γράφει, λοιπόν στη σελίδα 23 κ.ε., μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα:
«…Ο λόγος του Ειρηναίου στη μυστική προσευχή του ξεχειλίζει από βαθύτατο λυρισμό, γιατί είναι λόγος που ξεκινά από ένα βίωμα. Ο τελεστικός του λόγος διακρίνεται για τον ρυθμό, την αρμονία, τη μουσικότητά του. Εχει κάτι από τον ρυθμό και τη μουσικότητα του λόγου του Ευαγγελίου και των Ψαλμών, λόγος που διδάσκει και συνάμα τέρπει την ψυχή. Η αγία απλότητα του ύφους του κάνει τη μυστική προσευχή του προσιτή σ’ όλους τους ανθρώπους και ο μουσικός ρυθμός της ευχάριστη.
Ο Ειρηναίος στην προσευχή του αναζητεί, παρακαλεί, βρίσκει και γεμάτος χαρά δοξολογεί τον Θεό.
– Η γραφή του Ειρηναίου διακρίνεται για τον εξομολογητικό της τόνο, είναι μια μαρτυρία ζωής αφιερωμένης στον Χριστό και τους ανθρώπους, μια πνευματική εμπειρία ζωντανής πίστης και δοξολογίας στον Θεό, που σκοπό έχει να οικοδομήσει εν Χριστώ τους ανθρώπους. Αποδέκτης της μυστικής προσευχής του Γέροντα είναι ο Θεός και η εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος. Γράφει ο θείος Ιεράρχης: (σ. 23)
«…“Κι αν ιστορίζω τώρα μερικά απ’ αυτά τα ιερά μυστικά της ψυχής μου, δεν το κάνω για να δείχνω τον εαυτό μου. Το κάνω μόνο και μόνο για να μάθουν κι οι άλλοι τα θαυμάσιά Σου και να ‘χουνε τα δάκρυά μου αυτά παρηγοριά και ελπίδα όλοι εκείνοι που μάχονται και παλεύουν στους ωραίους αγώνες των ιδανικών”». (Τ., 44).
– Και ο επιμελητής της έκδοσης κ. Φουρναράκης τονίζει:
«Ενα από τα τάλαντα που χάρισε ο Θεός στον μακαριστό Ειρηναίο είναι και το τάλαντο της συγγραφής, το οποίο πολλαπλασίασε εις δόξαν Θεού και διακονία του ανθρώπου. Ιδιαίτερο μέλημα του Ιεράρχη ήταν να καταγράψει τη βιωμένη μαρτυρία της χριστιανικής Αλήθειας, να παιδαγωγήσει εν Χριστώ, να επανευαγγελιστεί το μήνυμα της σωτηρίας του κόσμου, γιατί, όπως ο ίδιος έγραψε: “η ενσάρκωση του Λόγου χρειάζεται να γίνεται αδιάκοπα στις γενιές και στις ψυχές των ανθρώπων”». (Α.Λ., 5).
Και συνεχίζει: «Αληθινός τεχνίτης του λόγου ο σοφός Γέροντας γνώριζε να γράφει και να ομιλεί με “γνώση και με τρόπο”, γνώριζε την ικανότητα του ωραίου λόγου να σαγηνεύει τις καρδιές μας, όπως έχει πει ποιητικά ο Κορνάρος. Δύο είναι τα βασικότερα χαρακτηριστικά του συγγραφέα Ειρηναίου Γαλανάκη: το βίωμα και η εγκαρδιότητα. Ο,τι γράφει δεν είναι μόνο παραθέματα λογίου συγγραφέα, που ξόδεψε πολλές ώρες στη μελέτη, αλλά κυρίως το καταστάλλαγμα της εμπειρίας της εν Χριστώ ζωής».
«Ο Ειρηναίος ήταν ίσως ο μόνος ιεράρχης στα νεότερα χρόνια, που πριν από την επίσημη καθιέρωση της δημοτικής σε εποχές παντοδυναμίας της καθαρεύουσας τόλμησε να γράφει σε μια εκφραστική, ζωντανή, στέρεη και σαφή δημοτική γλώσσα. Η γραφή του έχει μαθητεύσει στις “Διδαχές” του Ηλία Μηνιάτη, τις οποίες άκουγε να διαβάζει ο πατέρας του τα σκολόβραδα στο Νεροχώρι. Ο γέροντας Ειρηναίος είναι ο συνεχιστής της παράδοσης μεγάλων Κρητών ιεραρχών, του Μάξιμου Μαργούνιου, του Μελέτιου Πηγά, του Κύριλλου Λούκαρη, που λάμπρυναν τη γραμματεία μας γράφοντας στη δημώδη γλώσσα υψηλά θεολογικά διανοήματα».
Και συνεχίζει: «Από τα κείμενα που μελετήσαμε συνάγεται τούτο: ο Ειρηναίος αγάπησε τον Θεό και την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο. Η πορεία της ζωής του τον οδήγησε στον Θεό, στην πηγή της Ζωής, όπου τόσο ποθούσε να βρεθεί. Οταν ζούσε κοντά μας, ισόβια και αδιάλειπτα προσευχόταν στον Χριστό. Τώρα ο ένθεος ιεράρχης ευρισκόμενος στα ουράνια σκηνώματα, θα αντικρίζει το πρόσωπο του Θεού και θα συνεχίζει να προσεύχεται, να δέεται και να πρεσβεύει στον Θεό για τη σωτηρία του σύμπαντος κόσμου και του αγαπημένου του λαού…» (σ.24).
***
Το έργο απλωμένο σε 164 σελίδες, από τις οποίες οι σ. 33-96 έχουν τα πεζά της “Μυστικής προσευχής” του αοίδιμου Ιεράρχη, ενώ έπονται, σ. 97-155 τα αδημοσίευτα μέχρι χθες “Ποιήματα” των δύο μυστικών τετραδίων του Γέροντα, με τον τίτλο “spiritualitat” (= πνευματικότητα), τα οποία ενεπιστεύθη στον επιμελητή της παρούσας έκδοσης, ο αγαπητός Μιχ. Γαλανάκης, θεολόγος καθηγητής, ανιψιός του Γέροντα.
– Τον σύντομο αυτό χαιρετισμό μας, με την ευκαιρία της παρουσίασης της έκδοσης: “Μυστική Προσευχή”, του εκλεκτού φίλου κ. Φουρναράκη, θα τον κλείσουμε με ένα συγκλονιστικό παράθεμα από τα “Ποιήματα” των παραπάνω ως αναφέραμε τετραδίων. Διαβάζω το ποίημα της σ. 121:
Υπέρ Υγείας, Σωτηρίας, Επισκέψεως
«- Προσευχήθηκα πολλές φορές, για πολλούς ανθρώπους
και για πολλά πράγματα.
Δεν γνωρίζω πόσες φορές μ’ άκουσε ο Κύριος.
– Θυμούμαι όμως μια φορά που στο Νοσοκομείο Χανίων είδα ένα ηλικιωμένο άνθρωπο, που ψυχομαχούσε κι είχε τόση αγωνία.
Τον λυπήθηκα πολύ και παρακάλεσα, όσο λίγες φορές, θερμά.
Προσευχήθηκα, στο σπίτι, στον δρόμο…
Υστερα από λίγο ο άνθρωπος γύρισε σπίτι του.
Κύριε, αν ήταν θαύμα, η δική Σου χάρη τόκαμε.
Και συνεχίζει το ίδιο ποίημα Του:
“- Αλλη φορά προσευχήθηκα για μια άρρωστη κοπέλα στον Ευαγγελισμό.
Οι γιατροί επέμεναν ν’ ανοίξουν το κεφάλι της για όγκο.
Τηλεφώνησα από την Κρήτη να μην το κάμουν.
Προσευχήθηκα και η Ε. δεν χρειάστηκε να κάμει εγχείρηση…
έγινε καλά…
Και για τη δική μου υγεία πόσες φορές θαυματούργησες, Κύριε.
Αλλά γιατί τόσες άλλες φορές σιώπησες, Κύριε;
Γιατί είναι άδηλα και κρυφά τα κρίματά Σου.”
(Δ.12)     (σ. 121).
Και σας καταθέτω το ακόλουθο συγκλονιστικό παράθεμα – βίωμά μου: Μια τριαντάχρονη κοπέλα παντρεμένη και με δύο μικρά παιδιά, παρουσίασε σοβαρότατο πρόβλημα στην καρδιά.
– Την πήγαν στον “Ευαγγελισμό” και μετά την τρομερή διάγνωση (όγκο στην καρδιά), τη μετέφεραν στο “Ωνάσσειο” για καλύτερα. Εκεί οι γιατροί είπαν στους γονείς και το σύζυγό της: «Κι αν εγχειριστεί κι επιζήσει, η ζωή της είναι ένα τρίμηνο, κι αν προλάβετε, να την πάτε στην Αμερική, στο τάδε εξειδικευμένο νοσοκομείο».
Πρόσωπο του οικογενειακού μας περιβάλλοντος, στενά συνδεόμενο με την οικογένεια της βαριά άρρωστης, ήρθε και με βρήκε. «Μπορείς να το πεις αυτό -μου λέει- του σεβασμιώτατου δεσπότη μας Ειρηναίου, για το τρομερό αυτό συμβάν και να προσευχηθεί “απού τον ακούει ο Θεός”.
– Πηγαίναμε συχνά, κάποια απογεύματα στον Αϊ-Στάθη στ’ Ακρωτήρι. Και σήμερα τ’ απόγευμα για κεί οδεύουμε!
– Και λέω, ενώ πηγαίναμε, το τρομερό συμβάν, στον Ειρηναίο μας. Και:
– Φτάσαμε στο Εκκλησάκι του Αγ. Ευσταθίου, ανοίξαμε τη θύρα, ανάψαμε κερί, ετοίμασα θυμίαμα και προσκυνήσαμε, οπότε ο σεβασμιώτατος γονατίζει μπρος στην ωραία πύλη και παρακαλεί Χριστό και Παναγία κι αϊ Στάθη, να βοηθήσουν την τόσο άρρωστη κοπέλλα να σωθεί!
Υστερα από ώρα, ξεκινήσαμε για την επιστροφή στη Χαλέπα, όπου ο σεβασμιώτατος μας κάθισε στο τραπέζι του τηλεφώνησε στο “Ωνάσσειο” (Αθήνα) για την κοπέλα από τα Χανιά, και να μην προβούν, πριν την ξαναεξετάσουν σε επέμβαση…
– Την έκτη μέρα της έγινε αξονική. Ο όγκος σχεδόν άφαντος!…
Σήμερα – κάποια χρόνια από τότε – η κυρία τάδε, ζει ευτυχισμένη με την οικογένειά της, και με κάποιο υποβοηθητικό μηχάνημα για την καρδιά, που της το ‘βαλαν στην Αμερική, τελικά, που την πήγαν!
– Αναγνωρίζουν τον Σωτήρα τους, κι όταν τα καλοκαίρια φτάνουν ως τα πατρογονικά τους, δεν ξεχνούν να φτάσουν ως τον τάφο του αγίου δεσπότη Ειρηναίου, σωτήρα τους, να γονατίσουν, να ασπαστούν και να θυμιάσουν στον τάφο του!
– Ποιος τα φανταζόταν όλ’ αυτά, διαβάζοντάς τους λίγους στίχους του παραπάνω ποιήματος Του;… Εδώ, τελεία!
– Φτάσαμε -συν Θεώ- και σήμερα στο τέλος. Τα ξαναλέμε την άλλη βδομάδα ως τότε γειά Σας.
Με θερμές ευχές για καλό μήνα (από αύριο) σε όλους μας!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα