Δηλαδή, ο καυγάς για το “πάπλωμα” για το οποίο “κατηγορείται” σήμερα το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Χανίων (Δ.Λ.Τ.Χ.) και η Δημοτική αρχή είναι -με συγκεκριμένα στοιχεία- η μείωση κατά 5, 10, 15 τ.μ. στα περισσότερα καταστήματα του λιμανιού, ενώ μόνο 20 απ’ αυτά, θα χάσουν κάτι παραπάνω;
• Είναι επειδή από τα 6500 τ.μ. Δημόσιου χώρου που κατέχουν σήμερα συνολικά θα μειωθούν στα 4500 τ.μ. ενώ η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου προβλέπει 2.600 τ.μ.;
• Είναι επειδή η απόφαση αυτή είναι η ηπιότερη που μπορούσε να γίνει σε συνεργασία με την τοπική αρχαιολογική υπηρεσία πριν φτάσει στις αρχές Ιουλίου η Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου (ΚΥΔ) να επιβάλλει πρωτόκολλα κατεδάφισης και διοικητικής αποβολής επιχειρήσεων, ενώ υπάρχει σε εκκρεμότητα και προανακριτικό υλικό στον Εισαγγελέα;
• Και επομένως έπρεπε -επιτέλους- να υπάρξει μια απόφαση που διασφαλίζει ότι και τα καταστήματα θα συνεχίσουν να λειτουργούν και οι τουρίστες και οι ΠΟΛΙΤΕΣ των Χανίων -κυρίως- θα μπορούν να χαίρονται τις “λιμανάδες” τους χωρίς να κάνουν… περασάδες στους καθήμενους στα τραπεζοκαθίσματα ένθεν και ένθεν της παραλίας;
• Είναι επειδή η λογική -όπως συνάγεται από τα εκτεθέντα του Δ.Λ.Τ.Χ.- αυτή απόφαση κανένα δεν αιφνιδιάζει αφού θα εφαρμοστεί από του χρόνου, δηλαδή το 2017;
Το… πάπλωμα!
• Η μήπως είναι επειδή, ένα τμήμα της αντιπολίτευσης (ιδιαίτερα εκείνοι που άσκησαν εξουσία και… έσπρωχναν το πρόβλημα κάτω από το χαλί αναβάλλοντάς το) θεώρησε κατάλληλη την ευκαιρία να λαϊκίσει και να ασκήσει τη γνωστή αντιπολιτευτική τακτική της… τυφλής επίθεσης στην κακιά εξουσία;
• Μιας επίθεσης που όπως είδαμε από τις γενικότητες μιας ανακοίνωσης δημοτικής παράταξης δεν λέει κουβέντα για το “πάπλωμα” της λύσης. Μόνο για διάλογο πάλι από την αρχή. Ο οποίος, βέβαια, αποτελεί πρόσχημα για να ξαναπαγώσει και να ξαναναβάλει, για μια ακόμα φορά στο χρονοντούλαπο, μία -επιτέλους-πρώτη λύση.
• Γαία πυρί μιχθήτω, λοιπόν, η παλιά πόλη αρκεί να… παγώσουν οι διαδικασίες και να φτάσουμε σε 4 χρόνια να κατηγορούμε ότι δεν υλοποιηθήκαν τα υπεσχημένα από την Δημοτική αρχή, ότι η παλιά πόλη έχει τα κακά της χάλια και να κλείνουμε το μάτι ότι θα τα τακτοποιήσουμε (πάλι;;;;)… μελλοντικά;
• Ε, λοιπόν, ναι. Ο κοινός νους, ακούγοντας τα επιχειρήματα εκατέρωθεν εκεί μας οδηγεί:
• Ότι αυτό είναι το “πάπλωμα” και όχι η δήθεν “άδικη” απόφαση του Δ.Λ.Τ.Χ. Και ότι τα μεν καταστήματα θέλουν να πετύχουν -για πολλοστή φορά- το “πάγωμα” οποιασδήποτε λύσης ώστε να συνεχιστεί αυτή η παραβίαση δημόσιου χώρου στο λιμάνι.
Και το συμφέρον της Π.Π.;
• Αλλά να πούμε και του στραβού το δίκιο. Εκείνοι έχουν ελαφρυντικό. Επειδή έχουν οικονομικό συμφέρον. Κακώς το κάνουν με… τσαμπουκά. Αλλά έχουν συμφέρον.
• Ομως, είναι κρίμα που το ίδιο “πάπλωμα” του παγώματος της απόφασης δείχνει ότι συμφέρει και την αντιπολίτευση. Και ιδιαίτερα εκείνη που έχει ασκήσει εξουσία και κληροδότησε το πρόβλημα άλυτο αλλά θεώρησε ότι ήταν “χρυσή” ευκαιρία να επιτεθεί και αυτή στη δημοτική αρχή. Ωστε να έχει (νομίζει) πολιτικό όφελος.
• Και η Παλιά Πόλη; Το συμφέρον της; Ο δημόσιος χώρος του λιμανιού; Το συμφέρον του; Οι Χανιωπολίτες; Το συμφέρον τους;
• Μα, εάν όλοι τυρβάζαμε για το δημόσιο και δημοτικό συμφέρον, δεν θα είχαμε φτάσει ούτε ως χώρα ούτε ως Χανιά, να έχουμε τόσα δήθεν “άλυτα” προβλήματα.
Δυστυχώς.
