Οι πανελλαδικές εξετάσεις αποτελούν, κάθε χρόνο, αφορμή για σκέψεις γύρω από το εκπαιδευτικό σύστημα. Ενα σύστημα το οποίο έχει δεχτεί αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις καθώς κάθε υπουργός θέλει να αφήσει το δικό του στίγμα.
Ζητούμενο, πάντα, αποτελεί η μετατροπή της εκπαίδευσης σε ουσιαστική Παιδεία ώστε παράλληλα με τη γνώση, να καλλιεργείται η κριτική ικανότητα, ο πολιτισμός, αλλά και ο σεβασμός της διαφορετικής άποψης. Δηλαδή, να καλλιεργείται ο πολιτισμός και η Παιδεία που τόσο έχει ανάγκη η χώρα.
Προς αυτήν την κατεύθυνση συντελούν τα μέγιστα, οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε σχολεία από φωτισμένους εκπαιδευτικούς, που ανοίγουν δρόμους φαντασίας και δημιουργικότητας στα παιδιά. Γεύσεις από αυτές τις δράσεις παίρνουμε όταν διαβάζουμε για τις διακρίσεις σχολείων σε πολιτιστικά φεστιβάλ με μαθητικές ταινίες και ντοκιμαντέρ, αλλά και όταν μαθαίνουμε για εργασίες μαθητών με ιστορικό, λαογραφικό και κοινωνικό περιεχόμενο. Είναι αυτές οι δραστηριότητες που οδηγούν τα παιδιά να αγαπήσουν το σχολείο και τη γνώση ακριβώς γιατί αισθάνονται ότι συμμετέχουν στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι.
Ταυτόχρονα, όμως, η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος ώστε να “απαντά” στις σύγχρονες προκλήσεις και να δίνει εφόδια στα παιδιά προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του κόσμου που έρχεται, πρέπει σταθερά να αποτελεί προτεραιότητα για τη χώρα μας.
Ο Κόσμος του μέλλοντος κτίζεται στα σχολεία τού σήμερα.
