“Το ”ω” ενός ”ευχαριστώ” και το υπέροχο ”μας”” ο τίτλος των προηγούμενων “Στάσεων”, που ήταν η αντιφώνησή μου στην παρουσίαση του ποιητικού μου έργου, στο γεμάτο από κόσμο Πολύκεντρο Νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου, την προπερασμένη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου. “Πέραν του ”ευχαριστώ” και του ”μας””», ο τίτλος των σημερινών, που στεγάζουν λίγα απ’ τα πάμπολλα που συνέβησαν… εκτός προγράμματος και ζητούν δημοσιότητα. Πάμε κι όσα χωρέσουν…
Δεν το συζητώ… “Σκιά” μας (ήταν, βέβαια, και η Ευδοκία μαζί μου) με το που φτάσαμε στο Ηράκλειο οι φίλοι (ο Κωστής ο Λαγουδιανάκης και ο Αρης Βαλατίδης, μετά των συζύγων τους, της Λένας και της Κυριακής, αντίστοιχα) που πρωτοστάτησαν για να γίνει η εκδήλωση. Οπως και κάποιοι άλλοι, όπως ο Νίκος Ψιλάκης, ωστόσο. Ο Ξένιος Δίας εξακολουθεί να κάνει τα κουμάντα του στο νησί μας, η διαπίστωσή μου – η επαναδιαπίστωσή μου, διορθώνω. Κι ας άλλαξαν οι εποχές και οι ρυθμοί. Αισιοδοξίας το ανάγνωσμα στα πρόσωπα… Αισιοδοξίας το ανάγνωσμα στα πράγματα… Αισιοδοξίας το ανάγνωσμα στα πράγματα των προσώπων αλλά και στα πρόσωπα των πραγμάτων…
Ήταν εκεί, πολύ πριν αρχίσει η εκδήλωση, ο συμφοιτητής μου στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, ο Μανόλης ο Αλεγκάκης, όπως και πολλοί, συνάδελφοί μου στη Δασκαλοσύνη, και με περίμενε. Να πούμε τα… “μαρασλειακά” μας ήθελε και μαζί μ’ αυτά όλα όσα έγιναν στη ζωή μας τα 52 χρόνια που είχαμε να συναντηθούμε… Πού να μ’ αφήσει την άλλη μέρα της εκδήλωσης ο εκ Βασιλικής της Μεσσαράς καταγόμενος φίλος μου, που ειρήσθω εν παρόδω, έκανε λαμπρή καριέρα ως στέλεχος της Αγροτικής Τράπεζας. Μαζί ανεβήκαμε στον Τάφο του Καζαντζάκη αφού μας ξενάγησε, λίαν πρωί, σε πολλές άλλες άγνωστες, για μιας, γωνιές του Μεγάλου Κάστρου. Μαζί πήγαμε για να συναντήσουμε στα “Λιοντάρια” τούς άλλους φίλους μου. Ολο να μείνουμε και να μείνουμε άλλες δυο μέρες τουλάχιστον, η επωδός του, όπως και των άλλων φίλων, άλλωστε. Είδα κι έπαθα να τον (τους) πείσω ότι αυτό δεν γινόταν – οι υποχρεώσεις τρέχουν. Ωστόσο η υπόσχεση μένει. Και, βέβαια, θα είμαι παρών, Θεού θέλοντος στην παρουσίαση του βιβλίου που έγραψες (σαν συνέχεια ενός άλλου, “Γενεαλογικό Δέντρο της Οικογένειας Αλεγκάκη”, ο τίτλος του) για το χωριό σου, Μανόλη!
Μεταξύ των πνευματικών δημιουργών που με τίμησαν με την παρουσία των στην περί ης ο λόγος παρουσίαση, ο και γνωστός τοις πάσι, δημιουργός του μοναδικού στο είδος του Μουσείου Παραδοσιακής Ζωής στην Κρήτη “Λυχνοστάτης”, στη Χερσόνησο Ηρακλείου, γιατρός, συλλέκτης και συγγραφέας Γιώργος Μαρκάκης. Ειλικρινά συγκινήθηκα όταν τον είδα να μπαίνει, μαζί με τη γυναίκα του (μια φορά όλη κι όλη τον είχα συναντήσει), προπάντων όμως όταν τον άκουσα να μου λέει στο τέλος της παρουσίασης όταν τον ευχαρίστησα για την παρουσία του, ότι θα έχανε αν δεν ερχόταν. «Πρώτη φορά/ Κοιτώντας τα χέρια σου/ Να σκάβουν το χώμα/ Είπα να σκύψω σ’ ένα λίγο ευχαριστώ/ Γι’ αυτό το πολύ που κάθε μέρα/ Μου ετοιμάζεις». Το αφιερωμένο σ’ αυτόν, ποίημα του γιου του, του και διευθυντή του “Λυχνοστάτη”, καταξιωμένου ποιητή και σκηνοθέτη Γιάννη Μαρκάκη, που ήταν επίσης εκεί και μου έδωσε την ποιητική του συλλογή “πολύ λίγο” που εκδόθηκε πρόσφατα απ’ τις εκδόσεις “Γκοβόστη”. Για όλους μας ετοιμάζετε ο πατέρας σου κι εσύ, “το πολύ”, “κάθε μέρα”, φίλε!
Να ‘ναι καλά η και δασκάλα – ποιήτρια Ελένη Νέστορα, που απήγγειλε τόσο αισθαντικά τα ποιήματά μου, και για το αφιερωμένο στο ταξίδι τέταρτο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού “Απίκο”, που μου έδωσε – τι δώρο κι αυτό! Ο,τι καλύτερο κυκλοφορεί στο είδος του, εξ’ όσων γνωρίζω. Το “Απίκο”, που εντυπωσιάζει και ως προς το περιεχόμενο και ως προς το “στήσιμο” των 100 σελίδων του, εκδίδεται από συντακτική ομάδα που την αποτελούν ο Διονύσης Αναγνωστόπουλος, ο Νίκος Μεντζίνης, η Ελένη Νέστορα και η Ελένη Σπαθαράκη, υπό την αιγίδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Ηρακλείου “Δ. Θεοτοκόπουλος”. Αναζητήστε το, έστω διαδικτυακά (www.apikomagazine.gr) και δεν θα χάσετε. «Συνεχίζουμε. Γιατί το ωραιότερο κομμάτι του ταξιδιού είναι η διάρκειά του. Κι ονειρευόμαστε τέτοια ταξίδια χωρίς τέλος…». Η τελευταία παράγραφος του Σημειώματος Σύνταξης…
Στον απόηχο της παρουσίασης, μεταξύ των άλλων, και η φιλοξενία μου στην εκπομπή “Το απόδειπνο της Τετάρτης” (την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου) που παρουσιάζει στους 88,4 και διαδικτυακά στο e-Notos, στα 88,8 Fm, ο και ιδρυτής της Εταιρείας “Ηχώ της Βιάννου” Μανώλης Σπανάκης. Κι αν καταχάρηκα τη μιας ώρας κουβέντα μαζί του, που είχε σαν σημεία εκκίνησης στίχους μου και επεκτεινόταν σε πολλά και σε διάφορα, σημαίνοντα και σημαινόμενα. «Εγώ και οι ακροάτριες-τές αισθανθήκαμε υπέροχα από την μουσική της ψυχής» (έτσι ονόμασε ο Βολταίρος την ποίηση), έγραψε, μεταξύ των άλλων, στη σελίδα του στο Βιβλίο των Προσώπων, απαντώντας στις ευχαριστίες μου. Αυτά…
