Τον αιχμαλώτισαν να παίξει έναν ρόλο. Διορίστηκε πρωτοεμφανιζόμενος όχι επί σκηνής σε αμφιθέατρο, αλλά στο θέατρο του παραλόγου της πολιτικής. Πάει, λοιπόν, να εφαρμόσει αυτά που του έδωσαν να μάθει, αλλά οι ίδιοι τον πυροβολούν σαν θύτη. Δεν σκέφτηκαν ότι και εκείνοι είναι θύματα μιας άλλης ενέδρας και ότι, όπως θα ήθελαν, να τους σέβονταν, έτσι πρέπει να σέβονται και αυτοί τον θύτη τους. Βάλανε τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη να λύσει πολλά “βασικά” και δύσκολα προβλήματα (γιατί δέχθηκε είναι “αλλουνού παππά Ευαγγέλιο”) και δεν καταλαβαίνω πού βασίστηκε ο χριστιανός, ώστε να αποτελέσει τη βάση για να τα φέρει όλα εις πέρας, χωρίς να έχει εξασφαλίσει το σημαντικό, που είναι η μη παρέμβαση σε αποφάσεις του επί ψηφισθέντων νομοθετημάτων. Αυτό το Υπουργείο, άλλοτε Εσωτερικών, σήμερα Δημόσιας Διοίκησης, είχε πάντα προβλήματα. Ολα πήγαιναν στραβά κι ανάποδα, γιατί πέρναγαν από ’κει ευκαιριακοί υπουργοί για να ισορροπούν τις πελατειακές σχέσεις. Ο τελευταίος κ. Μητσοτάκης, που βρίσκεται κι αυτός αντιμέτωπος με την τρόικα, θέλει να αφορίσει το κατεστημένο, καιρός ήταν, αδιαφορώντας για την εκλογική πελατεία και το πολιτικό κόστος. Να υλοποιήσει ορισμένες υποχρεώσεις για τις οποίες οι συνάδελφοί του είχαν δεσμευθεί με τις υπογραφές τους. Υφίσταται, λοιπόν, πυρά από βουλευτές της Χαριλάου Τρικούπη που διαφοροποιούνται με τις θέσεις της κυβέρνησης, αλλά και από κομματικούς του ΠΑΣΟΚ πολλών δημοτικών συγκροτημάτων για το “πείσμα” του να κάνει την αξιολόγηση των Δ.Υ.
Είναι αποφασισμένος γι’ αυτό και μετά ν’ ακολουθήσει η κινητικότητα, οι διαθεσιμότητες και φυσικά οι απολύσεις για να μην μας συμβεί ό,τι το 2011 που ο τότε Υπ. Οικ/κων ήρθε σε σύγκρουση με την τρόικα και τους εξανάγκασε ν’ αποχωρήσουν. Το αντίτιμο της επιστροφής τους το πληρώσαμε με ισοδύναμα, τον προσωρινό ΕΣΤΗΔΕ, μέσω ΔΕΗ, που τώρα μονιμοποιήθηκε. Γίνεται αποδέκτης όλων των κραδασμών και αγωγός πολιτικών “ηλεκτρικών εκκενώσεων”. Ο κ. Βενιζέλος ενοχλήθηκε, φυσικά, και η Χαριλάου Tρικούπη έκανε ότι η Αγ. Κων/νου το 2013. Συνέχισε να αντιπολιτεύεται τον εαυτό της στη συγκυβέρνηση, αμφισβητώντας την πολιτική της, κάτι που δεν οδήγησε σε καλό. Και ο κόσμος πλέον καταλαβαίνει πολύ καλά. Επειδή, ωστόσο, το θέμα είναι πολύ σοβαρό και ο κ. Σαμαράς βλέπει ότι οι απαιτήσεις του ΠΑΣΟΚ συνεχώς τον “στριμώχνουν” κάλεσε στο Μαξίμου τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος τελευταίως συμπεριφέρεται διφορούμενος για να βρουν συμβιβαστική λύση στο θέμα της αξιολόγησης και να διευθετηθεί η ενδοκυβερνητική κρίση χωρίς να θίγει κανείς. Λέγεται ότι θα ξανασυναντηθούν Σαμαράς και Βενιζέλος, όπου θα παραστεί και ο κ. Μητσοτάκης να τους εξηγήσει γιατί επιμένει άμεσα στην εφαρμογή του νόμου και δεν το τρενάρει γι’ αργότερα. Πάντως ο κ. Μητσοτάκης δεν δείχνει να είναι από τα “παιδάκια” που “μασάνε τα λόγια τους”, αναιρούν τις τεκμηριωμένες αποφάσεις τους και συμμορφώνονται προς υποβολιμαίες υποδείξεις.
Για την ακολουθητέα τακτική του ο κ. υπουργός βρίσκει συμπαράσταση και αυτό ίσως να ενοχλεί το ΠΑΣΟΚ, τον υπουργό Μεταφορών – Υποδομών κ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος αναφερόμενος στα της αξιολόγησης είπε: “Πρέπει να ισχύσει ο νόμος, να γίνει ανεπηρέαστη αξιολόγηση και όπου υπάρξουν πλεονασματικοί να πάνε σπίτι τους”. Εδώ ο κ. Χρυσοχοΐδης θα ’πρεπε ν’ αντιδιαστείλλει το συμπέρασμά του και να μην είναι τόσο κατηγορηματικός, γιατί κατά την αξιολόγηση μπορεί να βρεθούν ικανότατοι Δ.Υ. που ενδεχομένως να καλύψουν υπάρχοντα κενά. Ισως ο κ. Μητσοτάκης το έχει κατά νου, εφ’ όσον τον αφήσουν, να ολοκληρώσει τις προσπάθειές του και δεν τον προλάβουν άλλα παιχνίδια που παίζονται στο πολιτικό σκηνικό.
