Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Παντιέρα λευκή στη Sabbionara

Προχθές ήταν η 370η επέτειος από την πτώση των Χανίων στους Τούρκους την 22 Αυγούστου 1645.
Απουσία αναφορών στην επέτειο, οι μνήμες μας κοντές… Κι ας υπάρχει η παρουσία των Ενετών ορατή στα μνημεία και στα οχυρωματικά έργα της πόλης μας και στα μουσεία μας.                                                                                                         Τα περίπου 450 χρόνια της Ενετικής κυριαρχίας στα Χανιά δημιούργησαν κι άλλους δεσμούς, γλωσσικά και πολιτιστικά δάνεια και πολυάριθμες οικογένειες με ρίζες που φτάνουν σε εκείνη την περίοδο.
Στην πολιορκία του καλοκαιριού του 1645 και στην παράδοση των Χανίων είναι αφιερωμένο το ποίημά μου “Παντιέρα λευκή στη Sabbionara” το οποίο το έγραψα το 1995 στην επέτειο των 350 χρόνων. Το ποίημα είναι μέρος της συλλογής μου “Μέρες της Κρήτης”.

«Μέρες πολιορκίας στα Χανιά
Μέρες πολιορκίας της καρδιάς σου
Χριστιανοί, Ελληνες και Λατίνοι
παπαδοκαλογέροι, λαϊκοί,
έμποροι Οβραίοι,
πολιτοφύλακες, μισθοφόροι, γούμενοι, πρόκριτοι,
στρατηγοί κι εγώ όλοι συντοπίτες τότες υπερασπιστές της πόλης.

Έξω από τις πόρτες
μυριάδες οι ξενομπάτες
απρόσκλητοι καλεσμένοι
Τούρκοι, Αλγερινοί
Τυνήσιοι, Αιγύπτιοι
όλοι μισθοφόροι πολεμοχαρείς.

Ιούνης, Ιούλης, μακριές οι μέρες
για τους πολιορκημένους
για τα παιδιά τα αμούστακα
για τη φύτρα μου
για σένα
για τα φτωχικά καλύβια
στην ανατολή
στην πόρτα Sabbionara.

Ξύπνησαν το φεγγάρι
και τα όνειρά μου
τα τριξίματα της πύλης,
η αντάρα, οι φωνές,
το δάκρυ της καρδιάς σου
κι οι αλαλαγμοί.

Βρόντηξαν τα τουφέκια
Ζωντάνεψαν οι φωτιές κι οι φρουροί
πέρα στον προμαχώνα
της Santa Lucia
οι ενισχύσεις
αιμοδότες των πολιορκημένων
φούντωσαν τον αγώνα
και τον έρωτά μου.

Κι ήρθανε μέρες ώρες απελπισιάς
τότες που δίνανε φωτιά στις μίνες
κι οι γενίτσαροι γκρεμίζανε τα τείχη
στη βασιλική του αη Δημήτρη
τα ταμπούρλα χτυπάγανε ρυθμούς
καταστροφής για την πόλη την παλιά
για το μπάρκο που δεν ξεκίνησε.

Κι άλλες μέρες
μέρες ηρωισμού
τότες που άκαπνοι
ξαμώνανε καρδιές αλλοθρήσκων
ρίχνανε βόλια, ντουφεκιές, σαϊτιές
ανάσες ζωής στο μεσοκαλόκαιρο
για την πόλη και για σένα.

Μέρες τ’ Αυγούστου φέρανε
γιουρούσια, θάνατο και χαλασμό
έλειψε η ελπίδα, τα τρόφιμα
και τα βόλια
πέσανε τα τείχη
της πόλης και της καρδιάς σου
τέλειωσαν οι ώρες οι ηρωικές.

Παντιέρες λευκές στη Sabbionara
δώσανε τέλος σε μια εποχή
και στην πολιορκία.

Παράτες και ταμπούρλα
για την Ενετιά
για αγάπες ξεχασμένες
ξεδιπλωμένες σημαίες
γι’ αυτούς που έμελλε
να φύγουν στο τέλος του Καλοκαιριού.

Και μείναμε μεις για να κρατήσουμε
τ’ όνομα της πόλης,
τις εκκλησιές ανοικτές
τη γλώσσα των σοφών,
τη φύτρα μας
τον έρωτα μας
κι είμαστε εμείς που κρατάμε
ακόμης τα δικά μας λάβαρα
χρόνο με το χρόνο
γενιά με τη γενιά
κάθε φορά που φεύγουν
αυτοί που έμελλε να φύγουν
αυτοί που σηκώνουν
λευκές παντιέρες στη Sabbionara
στο τέλος του Καλοκαιριού».

Σαν επίλογος

Γεγονότα όπως τα παραπάνω δεν σβήνουν από τη συλλογική μας μνήμη, το ομαδικό μας ασυνείδητο, ακόμη κι αν παραμελούμε να εντάξουμε αναφορές και επετείους στο ημερολόγιο της πόλης μας.

• Επικοινωνία polygnosi@gmail.com

* Πτυχ. Ψυχολογίας-Ανάπτυξης Παιδιού, Μ.Edu., συγγραφέας ‘Μαθαίνω εύκολα’, ‘Θυμάμαι εύκολα’, ‘Μελετώ αποτελεσματικά’.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα