Οι ώρες

Λένε πως το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν χαράξει. Λένε ακόμη πως η Ελλάδα δεν είναι… περίπτερο για να χρεοκοπήσει. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είναι η εικόνα της Ευρώπης.
Λένε επίσης πως οι λαοί έχουν αυτοσυνειδησία, η ιστορική τους διάρκεια ξεπερνά ακόμη και τις δυσοίωνες προβλέψεις, πως ο αγώνας δεν σταματά ποτέ αν δεν δικαιωθεί.
Σκεφτείτε πόσο μελαγχολικά είναι όλα αυτά τα χρόνια -μέσα σε τούτη την αντάρα- ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα.
Πόσες φορές μας “χρεοκόπησαν”, μας έδιωξαν απ’ το ευρώ, μας φώναξαν τεμπέληδες και ακαμάτηδες.
Ό,τι κι αν είπαν όμως, προσέκρουε πάντα στην αλήθεια που λέει πως η Ελλάδα είναι ζωντανή μέσα στο παιχνίδι των χωρών της Ευρώπης.
Σκφτείτε τι μπορούμε να κάνουμε και όχι τι δεν μπορούμε να κάνουμε. Πόσες φορές περάσαμε φουρτουνιασμένα πελάγη, πόσες φορές βρήκαμε στεριά…
Η Ελλάδα υπάρχει, στέκεται, αγωνίζεται και οι άνθρωποί της παρά τις πολλές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, δεν γονατίζουν.
Υπάρχουν, αγωνίζονται, αναπνέουν, ονειρεύονται. Δίνουν τη μάχη ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, για ένα αμπέλι, μια ελιά, ένα τραγούδι…