Ο “σπόρος”

Δίπλα, στον δρόμο στα Χανιά, υπάρχει ένας σπόρος… Κάποιος τον πάτησε και δεν άνθησε. Προσώρας, αυτή η δίψα για πρόοδο, σίγησε…
Θέλει γόνιμο έδαφος (υποδομές, σχέδιο, δράσεις) για ν’ ανθίσει ο σπόρος. Στα κουτουρού, με “τουφεκιές στον αέρα”, πολιτική δεν γίνεται.
Ρωτώ και ξαναρωτώ: Με την πορεία των πραγμάτων, οι τοπικές ηγεσίες είναι ενθουσιασμένες; Επετεύχθη ο στόχος; Η εικόνα που εμφανίζουν τα Χανιά, είναι αντάξια των προσδοκιών μας;
Πρέπει να είσαι αντάξιος αυτού που ονειρεύεσαι… Προσώρας ο σπόρος χάθηκε, μπήκε στο χώμα, πατήθηκε…
Eχουμε στ’ αλήθεια εκείνη την πολιτική διαύγεια, να υπερβούμε τα γεγονότα; Να τα καθορίσουμε; Ή αρκούμαστε στην μεγαλαυχία των δελτίων Tύπου;
Και ο “σπόρος” είναι η κοινή μας δικαίωση; Προσώρας μπαίνει η Ανοιξη, με τα ίδια δεδομένα του Χειμώνα.