«Αλλάζουμε, δυναμώνουμε, προχωράμε»!
Ι. ΑΝ υπάρχει κάποιος πολιτικός που εκ των πραγμάτων δείχνει να έχει μέλλον, αυτός είναι ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο 45άρης Αλ. Τσίπρας.
ΜΕΤΑ την, έστω μη αναμενόμενη από τον ίδιο, τετραπλή εκλογική του ήττα (26 Μαΐου/7 Ιουλίου 2019), συνειδητοποιεί ότι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε όπως κυβέρνησε τη χώρα για περίπου 4½ χρόνια, ήταν επειδή το όνομα “Αλέξης Τσίπρας” προκαλούσε γοητεία και «επαναστατικότητα», ενώ κι ο λόγος του ηχούσε «όμορφα» στα αυτιά πολλών ψηφοφόρων.
ΕΤΣΙ, μετά το «θυμό» που εξέφρασε ο λαός για τις απογοητεύσεις που είχε από την «πρώτη φορά» αριστερά, ο Τσίπρας δήλωσε ξεκάθαρα ότι τα αποτελέσματα «μας δίνουν εντολή μετασχηματισμού σε ένα σύγχρονο προοδευτικό Κόμμα. (Και πρόσθεσε) Θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για να μετασχηματιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλη προοδευτική παράταξη».
ΔΕΝ μίλησε για ανανέωση ή αναδόμηση ούτε για ανασυγκρότηση. Η λέξη «μετασχηματισμός» λέει πολλά: εκφράζει μια ιδεολογική μετατόπιση του παλιού «αντιμνημονιακού» ΣΥΡΙΖΑ σε ένα φιλοευρωπαϊκό (και πειθήνιο στην Ε.Ε.) κόμμα, με ολίγη κεντροαριστερή απόχρωση. Παρόμοιοι μετασχηματισμοί έγιναν και παλαιότερα με το ΠΑΣΟΚ (του οποίου όμως ο κορμός άντεξε για δεκαετίες, πριν μεταλλαχθεί σε ΚΙΝΑΛ).
Ο ΚΥΡΙΟΣ Τσίπρας θα εκμεταλλευθεί την αδυναμία του ΚΙΝΑΛ να εκφράσει «καθαρό» κεντροαριστερό λόγο και θα προσπαθήσει να το προσεταιρισθεί ή να το απορροφήσει, για να ηγεμονεύσει στον κεντροαριστερό χώρο. Η διεμβόλιση του ΚΙΝΑΛ έγινε προ πολλού (Μακεδονικό). Δεν μένει στον ΣΥΡΙΖΑ παρά η αλλαγή ταμπέλας: στη θέση της «ριζοσπαστικής αριστεράς» να βάλει τις λέξεις «προοδευτική παράταξη»! Ο πολιτικαντισμός στην υπηρεσία της ιδεολογίας…
…και το μέλλον
ΙΙ.-ΣΤΗΝ πολιτική τα πάντα είναι θέμα διαχείρισης λέξεων και συμβόλων. Αν καταφέρει ο Τσίπρας να απαλλαγεί από ορισμένες συνιστώσες που τον εμποδίζουν στο εγχείρημά του (Αλλάζουμε), ή πείσει το ΚΙΝΑΛ να τον ακολουθήσει (Δυναμώνουμε) στο νέο ξεκίνημα-φυσικά με τους δικούς του όρους, πιθανόν να έχουμε (Προχωράμε) ένα ισχυρό νέο δίπολο ανάμεσα στην «προοδευτική κεντροαριστερά» και τη «κεντροδεξιά» του Μητσοτάκη.
ΑΝ ο Αλέξης Τσίπρας θέλει πράγματι να ηγεμονεύσει σε μια μελλοντική Κεντροαριστερά, πρέπει να αποβάλει παρελθοντικές αλλοπρόσαλλες τακτικές, δικές του και των στελεχών. Πρέπει να ωριμάσει πολιτικά. Να απαλλαγεί, δηλαδή, από κάποιες εμφυλιοπολεμικές ιδεοληψίες και να πάψει να υποτιμά τους αντιπάλους του ειρωνευόμενος. Δεν του χρειάζεται η παλιά νοοτροπία του αριστερού αδικημένου που του χρωστά, λέει, η χώρα! Η χώρα δεν χρωστά τίποτε και σε κανέναν που κυβέρνησαν πρόσφατα (2010-2019). Ψάχνει εναγώνια να βρει τρόπους να ξεφύγει από τη μέγγενη δανειστών, χρεών και μνημονίων. Γι’ αυτό χρειάζεται και μια ισχυρή ομοιογενή αντιπολίτευση…
