Ράγισε ο καθρέφτης της χώρας.
Πίσω από τον καθρέφτη, χορεύει ένας νάνος με ένα ξύλινο πόδι.
Ταπ – τουπ…
Τι να κοιτάξεις;
Τον ραγισμένο καθρέφτη ή τον νάνο που φοβερίζει;
Μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Οταν λέω πως ράγισε ο καθρέφτης, αισθάνομαι σα να θρυμματίστηκε το εθνικό είδωλο, όπως το ξέραμε μέχρι το 2009.
Ακόμη θυμούμαι τη γραβάτα της Ολυμπιάδος του 2004 που μου ψώνισε η γυναίκα μου.
Σπουδαίο κατόρθωμα…
Και να τα μπλουζάκια, τα γεμάτα στάδια, ο εθνικός ύμνος που παιάνιζε με περηφάνια από τα μεγάφωνα του Σταδίου.
Μετά έγινε θηλιά η γραβάτα.
Χορεύει ο νάνος με το ξύλινο πόδι.
Χορεύει, χορεύει, και δεν πέφτει.
Ακροβατούμε.
Τι μένει να δούμε;