Όμως, αντί να επιβραβεύονται οι άξιοι, γίνεται το αντίστροφο με απαράδεκτες “απο-βραβεύσεις”
ΜΕΙΝΑΜΕ ΕΜΒΡΟΝΤΗΤΟΙ
Οι θεατράνθρωποι της Αθήνας και οι Χανιώτες φίλοι του θεάτρου από την μη ανανέωση της σύμβασής του ως καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕΚ Κρήτης, με έδρα τα Χανιά. Όμως, το ΔΗΠΕΘΕΚ Κρήτης κατέκτησε πλείστες όσες επιτυχίες από το 2000 από την έμπνοη διεύθυνση των δραστηριοτήτων του 17 χρόνια από τον Μιχάλη Αεράκη, για να επιτευχθούν οι μεγάλες θεατρικές επιτυχίες του θεάτρου μας σε όλη την Κρήτη, την Ελλάδα, αλλά και ευρύτερα, σε πολλές άλλες περιοχές. Για να επιτευχθούν βραβεύσεις και αναδείξεις του ΔΗΠΕΘΕΚ Κρήτης.
Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΘΕΤΡΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΕΜΒΡΟΝΤΗΤΟΣ
Ο Μιχάλης Αεράκης κορυφαίος ηθοποιός, κατά τις κριτικές των μεγάλων κριτικών στην Αθήνα, σε όλη της Κρήτη, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, Ηράκλειο κλπ.. Τις απόψεις των Αθηναίων –με κορυφαίο τον Κώστα Γεωργουσόπουλο ο οποίος ακόμα και προχθές στη στήλη του (40 χρόνια υπεύθυνης κριτικής στα ΝΕΑ)- έδειξε τη μεγάλη έκπληξή του για το γεγονός της μη ανανέωσης του συμβολαίου του Μιχάλη Αεράκη, την ώρα που κατά την οποία έχει πετύχει τη μεγάλη ανάδειξη του δικού μας Περιφερειακού θεάτρου, ανεβάζοντάς το στην υψηλή κλίμακα του καλύτερου Ελληνικού Περιφερειακού θεάτρου, με διεθνή αναγνώριση.
ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
Για να δημιουργηθεί ευρύτατα η δυσαρέσκεια –κατ’ αρχή στα Χανιά και στη Κρήτη- και ευρύτερα σ’ όλον το θεατρικό κόσμο της Ελλάδας. Γιατί, στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς αιτιότητα αλλά άδικη απόρριψη του επιτυχημένου ανθρώπου και θεατρικού δημιουργού τόσων χρόνων επιτυχίας, πραγματοποιήθηκε η άρνησις της συνέχεια της πολύτιμης δραστηριότητας με εξορισμό του στην ανεργία.
Προσωπικά ως πρωτεργάτης –δύο χρόνια πριν τη χούντα – για τη δημιουργία θεάτρου στην Κρήτη και στη συνέχεια ήμουν εκείνος που βρήκε τις πρώτες χορηγίες για ν’ αρχίσει το θέατρο Κρήτης. Με πρώτη παράσταση με τον Μινωτή, που έπαιξε τη ‘’Θυσία του Αβραάμ’’. Στη συνέχεια, σταθερά δίπλα στον Πρόεδρο της ΕΘΕΚ Αλ. Παπαδερό, για να βρίσκομαι κοντά σε όλη την εξέλιξη του θεάτρου, με το ευρύτερο ενδιαφέρον μου και ως θεατρικού συγγραφέως.
ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΑΝΑΓΕΝΗΣΙΑΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
Επί υπουργίας της Μελίνας Μερκούρη ο Γεωργουσόπουλος εισηγήθηκε τα ΔΗΠΕΘΕ κι εγώ στάθηκα κοντά για την επιτυχή δημιουργία και εξέλιξή τους. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το Κρητικό Θέατρο που για εμένα αποτελούσε και αποτελεί, ως ποιητή, τη μεγάλη ιδεολογία του αναγεννησιακού Θεάτρου Κρήτης, και τα μεγάλα έργα του. Όπως (κατά τον θεατρολόγο Αλέξη Σολομό) γράφει στο βιβλίο του ‘’ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ.. το αριστούργημα ΄΄ΟΜΟΡΦΗ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑ’’, το επικό έργο ‘’Ο ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ’’ και οκτώ θεατρικά έργα που στις καλές στιγμές τους, αγγίζουν το αριστούργημα…
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ Σ’ ΑΥΤΗΝ Ο ΑΕΡΑΚΗΣ
Σ’ αυτή τη μεγάλη δια-ιστορική, ποιητική, θεατρική, λυρική και επική ιδεολογία, είμαι αφιερωμένος, διαχρονικά. Μια υψηλή πνευματική ιδεολογία, πέρα από μηχανισμούς που καταλύουν τις όποιες ηθικές – πνευματικές αξίες.
Με αυτό το πνεύμα και αυτή την ευθύνη, για τη διατήρηση στο χώρο της μεγάλης λυρικής και επικής παραδόσεώς μας συντάχθηκε και ο Μιχάλης Αεράκης ήταν αποφασισμένος από την πρώτη στιγμή της θεατρικής του δραστηριότητας, αποφάσισε να ακολουθήσει αυτή τη μεγάλη θεατρική, πνευματική παράδοση του Κρητικού Θεάτρου.
ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ – ΕΛΛΑΔΑ
17 χρόνια κατάφερε μετα-κενώσεις σε όλους τους συνεργάτες του στο ΔΗΠΕΘΕΚ της έμπνοης διαχρονική ιδεολογία του Κρητικού Θεάτρου. Για να φθάσουν όλοι μαζί σε κορυφαίες θεατρικές επιτεύξεις ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ. Όμως, τώρα, χωρίς να υπολογιστεί αυτή η δημιουργός πλευρά, αποφασίστηκε να ΑΓΝΟΗΘΕΙ η μεγάλη προσφορά του Μιχάλη Αεράκη για να υπηρετηθεί η όποια σκοπιμότητα… Η οποία για όλες και όλους στα Χανιά (και είναι πάρα πολλοί) που πιστεύουν στο όραμα αυτό, είναι απαράδεκτη ενέργεια γιατί αγνοεί τις μεγάλες παραδόσεις του τόπου.. Παραδόσεις οι οποίες τώρα, σε, τόσο χαλασμό των δραματικών καιρών μας, είναι πιο απαραίτητες από ποτέ.
ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΒΟΥΒΗ Η ΠΝΕΥΜΑΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Όμως, πιστεύω πως η πνευματοφόρος κοινωνία των Χανίων, που σε όλη τη διαδρομή του ΔΗΠΕΘΕΚ (στα 17 χρόνια από το 2000) ως σήμερα, χειροκρότησε τις μεγάλες θεατρικές δημιουργίες του Μ. Αεράκη με τους άξιους συνεργάτες του, δεν θα μείνουν βουβοί σε μια τέτοια πράξη που πιστεύουμε πως θα παραβλέψει τη συνέχεια της έμπονης, αφιέρωσης και δημιουργίας του θεατρανθρώπου της μεγάλης θεατρικής ιδεολογίας, ιδιαίτερα του κρητικού θεάτρου της εποχής της μεγάλης άνθισής του. Ως το 1669 στην άλωση του μεγάλου Κάστρου. Τότε, που η εποχή της θεατρικής βλάστησης πήρε τέλος, σ’ ολόκληρη την Κρήτη, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Πιστεύοντας προσωπικά (όπως είχα διατυπώσει με προτάσεις μου από παλιότερα) ότι το τωρινό και αυριανό Κρητικό θέατρο μπορεί να μιλήσει για θεατρική αναγέννηση και τώρα στην αποπνευματοποιμένη Ευρώπη. Αλλά χρειάζονται έμπνοοι άνθρωποι και όχι άπνοοι γραφειοκράτες.
