O Δέφνερ 101 χρόνια μετά…

Η ανάδειξη της διαδρομής που ακολούθησε ο περιηγητής Δέφνερ πριν από 101 χρόνια, είναι κατά κυριολεξία η πιο οργανωμένη αντεπίθεση που μπορεί να σχεδιαστεί στον νομό Χανίων για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την προστασία του περιβάλλοντος και την ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς με τη σύνδεσή του με τον αγροτοδιατροφικό τομέα.
Υπάρχει ένα κοινό μυστικό στους νόμους της Αγοράς. Αυτό το οποίο έχεις να δείξεις οργανωμένα, αυτό και να αναδεικνύεις για να μπορέσεις να προσελκύσεις επισκέπτες αλλά και να τους πείσεις να μείνουν εκεί.
Για όλα αυτά όμως (για να επιμεριστούν ως κοινωνικό όφελος) πρέπει να ενισχύεις τις κατά τόπους υποδομές, και να αναδεικνύεις το φυσικό περιβάλλον ως κληρονομιά που προστατεύεις.
Ετσι όταν πια αποκτήσει τη δική του φυσιογνωμία και ιδιοσυγκρασία ο νομός Χανίων δεν χρειάζεται να ξοδέψεις δισεκατομμύρια για να προσελκύσεις το ενδιαφέρον του που και μόνο η “χαραγμένη” παρουσία του ενθαρρύνει και την ιδιαιτερότητά του.
Ίσως είναι αυτό που έλεγε το 1960 ο ήρωας της Κρήτης -για το σπίτι του στην Μεσσηνία- ο Πάτρικ Λη Φέρμορ: «Είναι σα να ζω στην καρδιά ενός μαρουλιού… χρειάζομαι πέτρες και αγκάθια, λιόδεντρα και φραγκόσυκα».
Αυτό μην το μεταφράσετε μόνο ως ποιητική έξαρση· δείτε τα λόγια του Φέρμορ σαν μια ευκαιρία για τη Διαδρομή του Δέφνερ.
Η διαδρομή από την Αράδαινα, τον Αϊ Γιάννη, τη Σελλούδα, στον Άγιο Παύλο και στην Αγία Ρουμέλη, είναι μια ευκαιρία να αναδείξουμε την φυσιογνωμία μας, να την χειραφετήσουμε στον διεθνή χάρτη και να επωφεληθούμε απ’ αυτήν.