Μια ακόμα απόδειξη από την κριτική κατά Νταβούτογλου των παν-ασιακών, παμβαλκανικών και πανευρωπαϊκών τουρκικών σχεδιασμών για τη δημιουργία της πανισλαμικής σταθερής συνένωσης, με υπερ-τουρκικό υπερ-έλεγχο και κατεύθυνση για σημερινό και αυριανό ηγεμονικό ρόλο της Τουρκίας σε όλες τις κρίσιμες περιοχές στη Μέση Ανατολή, στην Ευρασία και σε ευρύτερες περιοχές με οπτική γωνία τη δημιουργία μιας νέας οθωμανικού τύπου σύγχρονης οθωμανοκρατίας. Σ’ αυτή τη νεοτουρκική μεγάλη ιδέα οι δύο πόλοι που αποτελούν αντίμαχους είναι η Ρωσία και η Ελλάδα. Με τη Ρωσία να έχει (όπως πάντα) τα δαρδανέλια για επιρροή στους ορθόδοξους λαούς των Βαλκανίων και Καυκάσου. Ενώ για την Ελλάδα κρίνεται ως καταλύτης των ελληνικών γεωστρατηγικών επιδιώξεων το Πατριαρχείο. Το οποίο η νταβουτογλική γεωπολιτική θεώρηση αρνείται να το αποκαλέσει οικουμενικό. Ομως η θεωρία Νταβούτογλου, πέρα από σκληρές θέσεις για Αιγαίο, Δωδεκάνησα που τα διεκδικεί, νεο -οθωμανική θεωρεί τη Θράκη ως τη φυσική πύλη έκτασης της Τουρκίας σε όλη τη Βαλκανική… Η οποία όμως όπως είπε ο Ντουσάν Μπακτάκοβιτς στο φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στο Μ.α.ι.χ. τέλος Ιουλίου με θέματα γεωστρατηγικής: «Στα Βαλκάνια μπορούμε να δούμε χειρότερες μέρες, προτείνοντας τη δημιουργία μιας βαλκανικής ομοσπονδίας…».
ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ - ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΜΑΖΗ…
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, διεθνούς αναγνώρισης Τούρκος ακαδημαϊκός, πολιτικός, πρώην υπουργός Εξωτερικών και νυν πρωθυπουργός της Τουρκίας, είναι, όπως γράψαμε και στο προηγούμενο άρθρο μας, ο δημιουργός της νταβουτόγλειας γεωπολιτικής “θεωρίας”, την οποία όμως την εννοεί στην εφαρμογή της ως γεωστρατηγική που πρωταρχικά και ουσιαστικά εμπεριέχει την εθνική οπτική γωνία στις προτάσεις λειτουργίας της αντίθετα με τη γεωπολιτική που δεν έχει προτάσεις, ούτε καταλήγει σε αυτές, αλλά μόνο σε υποδείγματα. Με αυτή τη διάκριση διεθνώς ισχύουσα ο καθηγητής και ακαδημαϊκός κ. Αχμέτ Νταβούτογλου παραποιεί την ισχύουσα έννοια της γεωπολιτικής του με εθνοστρέφεια και εθνοκεντρική πολιτική για να δημιουργήσει ένα νέο οθωμανικό σύμπλοκο, που το ανάγει σε υπερ-σύμπλοκο μιας γεωπολιτίζουσας θέσης.
ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΙΣΧΥΟΣ
Η οποία κατά την επιστημονική κριτική που ασκείται από την ανάλυση του Ελληνα καθηγητή της γεωστρατηγικής Ιωάννη Θ. Μάζη είναι μια αναλυτικοφανής και όχι αναλυτική διαδικασία του καθηγητή Νταβούτογλου που προσπαθεί να ορίσει συστημικές ισορροπίες ισχύος. Για να εντάξει κατόπιν και την Τουρκία στις συστημικές του ισορροπίες για να μελετήσει το παρόν και το μέλλον της. Σ’ αυτή του την προσπάθεια (όπως αναφέρεται στο τέταρτο κεφάλαιο του βιβλίου: “Νταβούτογλου και γεωπολιτική” ο Τούρκος καθηγητής ως σημερινός πρωθυπουργός) διατυπώνει έναν ψευδομαθηματικό τύπο “εθνικής ισχύος” με απόλυτους γενικούς και αποκλειστικούς ποιοτικούς συντελεστές χωρίς να προτείνει έστω και γενικόλογα κάποια διαδικασία ποσοτικοποίησής τους. Αλλά απ’ την αναγκαία ποσοτικοποίηση αποκαλύπτει την αλήθεια ότι: τα κράτη ενδιαφέρονται μόνο για μια ισορροπία προς όφελός τους. Για επίτευξη μιας “επιθυμητής” ισορροπίας είναι αυτή που εξουδετερώνει τα υπόλοιπα κράτη, αφήνοντας το κράτος ελεύθερο να διαδραματίσει τον ρόλο της αποφασιστικής δυνάμεως και της αποφασιστικής φωνής… Αυτή καθ’ εαυτή όμως η πολιτική ισχύς (με δυνατή φωνή) είναι η Real Politik που θέλει την επιβίωση ισχύος του κράτους στα πλαίσια ενός ανταγωνιστικού διεθνούς κόσμου που απαιτεί τη χρήση ισχύος δίχως ηθικούς φραγμούς (π.χ. Γερμανία: Χθες, σήμερα, αύριο, Αμερική, Ρωσία, Τουρκία από την Παλιά Οθωμανική ως τη σημερινή νεοοθωμανική των Ερντογάν – Νταβούτογλου).
ΠΕΡΙ ΠΑΝ-ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΕΥΡΩΠΗΣ
Οπως αναφέρεται στις σελ. 40 – 41 όλο το πόνημα του Τούρκου θεωρητικού φέρει κατά νου την αντιισλαμική και αντι-αγγλοσαξωνική, αντιιμπεριαλιστική γεωπολιτική θεωρία του Haushoffer και του Γκούντεν Χοφ Καλλέργη περί παν-Ασίας και Παν-Ευρώπης από τις θεωρίες του οποίου εμπνεύσθηκε ο Haushoffer. Ο Γκούντεν Χοφ Καλλέργη πρότεινε την υπέρβαση των εθνικισμών όπως και ακριβώς και ο Τούρκος συνάδελφός του Νταβούτογλου πράττει. Ο οποίος με εργαλείο το Ισλάμ θέλει να συμβάλει με το έργο του στην ανάδυση μεγάλων ηπειρωτικών χωρών με διαμόρφωσή τους από αλληλέγγυα έθνη. Για να προτείνει με τον νεο-οθωμανικό χώρο του και το “περί μηδενικών τριβών με τους γείτονες” παρόραμά του, μια παραπλανητική γεωπολιτική στην ουσία γεωστρατηγική νεοοθωμανική κυριαρχία.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
Στη σελ. 41 αναφέρεται ότι: Ο Haushoffer επρέσβευε ότι δεν ήταν δυνατόν η Γερμανία να σεβασθεί τα σύνορα τα οποία της επέβαλε η συνθήκη των Βερσαλλιών του 1919, διότι όφειλε να είναι μεγάλη δύναμη και να ενοποιήσει όλους τους Γερμανούς ανακτώντας τα φυσικά της σύνορα. Δηλαδή, τα σύνορα τα οποία θα επιτρέπουν στον γερμανικό λαό (volk) να ζει και ν’ αναπτύσσεται… Ομως το ίδιο ακριβώς πρεσβεύει και ο Νταβούτογλου, ο οποίος, όπως ήδη αναφέραμε στο προηγούμενο κείμενο, δεν αναγνωρίζει τη συνθήκη της Λωζάννης όπως δεν την αναγνώρισε και ο Κεμάλ Αττατούρκ. Μετά την υπογραφή της το 1923, τότε που αυτός ίδρυσε το νέο Τουρκικό Δημοκρατικό κράτος. Ο Νταβούτογλου, γράφει ο καθηγητής Μάζης, δεν αναγνωρίζει καμία άλλη συνθήκη με βάση την ψευδοπολιτική θεωρία του. Για να υποστηρίξει ότι: Η Τουρκία οφείλει να ηγεμονεύσει: Σ’ έναν αυτοκρατορικό χαλιφατικού τύπου νεοοθωμανικό σχηματισμό, όπου θα ενοποιηθούν όλοι οι τουρκικής ή μη καταγωγής μουσουλμάνοι του γεωγραφικού σύμπλοκου από τον Δούναβη, τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, την Κεντρική Ασία και την ευρύτερη Μέση Ανατολή ώστε να δυνηθούν να ζήσουν συμφώνως με τη δύναμη και τον διεθνή τους ρόλο. Αυτόν όμως τον ρόλο τον αμφισβητούν ειδικοί αναλυτές ανατολής και δύσης που είναι ενήμεροι για τους σημερινούς και τους αυριανούς σχεδιασμούς του καθηγητή Νταβούτογλου για τη δημιουργία της νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ;
Συγκεκριμένα ο Κωνσταντίνος Γρίβας, ένας από τους καλύτερους ειδικούς της γεωστρατηγικής, δημοσιεύει στο περιοδικό “NEXUS” (τεύχος 88 – Αύγουστος Σεπτέμβριος ’90) σημαντικό άρθρο του με τίτλο: “Το τέλος της Τουρκίας, ως στήριγμα της Δύσης στη Μέση Ανατολή…”. Από αυτό το άρθρο επιλέγουμε τα κάτωθι κεντρικά σημεία: 1) Εδώ και αρκετά χρόνια η Τουρκία εμφανιζόταν ως η πρώτη γραμμή άμυνας της Δύσης έναντι της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Με την κατάρρευση όμως της Σοβ. Ενωσης και τη γέννηση Αρμενίας, Γεωργίας και Αζερμπαϊτζάν πολλοί είπαν ότι ο ρόλος της Αγκυρας στη δυτική γεωστρατηγική μειώθηκε μέχρι εξαλείψεως. 2) Σήμερα βρισκόμαστε σε μια εντελώς νέα πραγματικότητα στη Μέση Ανατολή.
ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ
Το Ιράκ και η Συρία έχουν αποδομηθεί και στο κέντρο των δύο χωρών τείνει να δημιουργηθεί ένα ανεξέλεγκτο ισλαμιστικό μόρφωμα. Το οποίο φαίνεται πως μπορεί να το αντιμετωπίσει το Ιράν ως ένας σταθεροποιητικός παράγοντας στην περιοχή… Με σημαντική καθοριστική προοπτική πως η Τουρκία εντός ολίγου ενδέχεται να συνορεύσει με δύο κουρδικά κρατικά μορφώματα τα οποία στο μέλλον είναι πιθανό να ενωθούν σε ένα μεγαλύτερο Κουρδιστάν το οποίο θα χρειάζεται ένα μόνο βήμα για την εθνική του ολοκλήρωση. Με βασική θέση ότι το ιρακινό Κουρδιστάν (είχαμε γράψει πριν 5 χρόνια στα “Χανιώτικα νέα” μια ολόκληρη σελίδα για την αμερικανική απόφαση να δημιουργήσει ένα ελεύθερο Κουρδιστάν) είναι εν δυνάμει εχθρικό με την Τουρκία. Οσο κι αν αυτή έχει προσπαθήσει (όπως γράφτηκε σε ένα από τα τελευταία τεύχη του ΤΙΜΕ) και πέτυχε μια τακτική συμμαχία με το ιρακινό Κουρδιστάν κατά της κεντρικής ιρακινής κυβέρνησης…
ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΕΙΝΑΙ “ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ”
3) Ομως ο δρ Γρίβας, που είναι καθηγητής γεωστρατηγικής στις ελληνικές στρατιωτικές σχολές, αναφέρει περαιτέρω στο άρθρο του ότι: Το Κουρδιστάν είναι φιλοαμερικανικό και φιλοϊσραηλινό και αποτελεί στήριγμα για τη δυτική γεωστρατηγική στην περιοχή. Γιατί η ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου υψηλής ποιότητας στο ιρακινό Κουρδιστάν το καθιστά πολύτιμο για τη Δύση, αλλά και για το Ισραήλ για τους σημαντικούς υδάτινους πόρους των. Δεδομένα μεγάλων συμφερόντων, τόσο για Αμερική, όσο και για Ισραήλ για να καθίσταται δύσκολο να επιτρέψουν στην Αγκυρα να αποτελέσει ΑΠΕΙΛΗ για την επιβίωση του Κουρδιστάν… Με όλα αυτά τα μεγάλα προβλήματα η από μακρού σχεδιασμένη και προωθούμενη γεωπολιτική της γεωστρατηγικής Νταβούτογλου να είναι εξαιρετικά δύσκολη στην πραγμάτωσή της. Γιατί, τώρα φαίνεται πως μετατρέπεται από στήριγμα σε πρόβλημα για τη Δύση. Χωρίς τούτο να σημαίνει ότι η Τουρκία δεν θα μεταχειριστεί πολλούς τρόπους για την προώθηση, ακόμα με απειλές και εκβιασμούς προώθησης της Νταβουτούγλειας νέας αυτοκρατορικής οθωμανικής ισχύος.
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Το θέμα όμως είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει όχι γεωπολιτική, ούτε γεωστρατηγική, αλλά ούτε προσχέδιο και σχέδιο για την αντμετώπιση της βαριάς κρίσης που έχει πλήξει την οικονομία της, την ασφάλειά της, την εθνική ανεξαρτησία της για σήμερα και για αύριο. Με αποτέλεσμα να περιαγώμεθα σε μια κατάσταση συνεχούς αποδυνάμωσής μας. Με αδιέξοδες καταστάσεις – με παραπλανήσεις για τον λαό και την ελευθερία της χώρας. Πάντως, ως προς την Τουρκία ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς δέχτηκε τον κ. Αχμέτ Νταβούτογλου (ρεπορτάζ Χανιώτικα νέα σελ. 15 Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012) στο γραφείο στην Αθήνα με την τότε ιδιότητα ως υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας. Τότε δήλωσε ο κ. Νταβούτογλου ότι επιθυμεί κλίμα ειρήνης και συνεργασίας στο Αιγαίο η χώρα του. Εκτοτε, σε πολλές φάσεις ξεχάστηκε αυτή η δήλωση από την τουρκική πλευρά… Σήμερα όμως πόσο πραγματικά ο σημερινός πρωθυπουργός της Τουρκίας θα επιδιώξει να γίνει πραγματικότητα η ειρήνη και η συνεργασία στο Αιγαίο και σε όλα τα άλλα επίμαχα θέματα που δημιουργεί η Τουρκία σε βάρος της Ελλάδας;
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ: ΕΛΛΑΔΑ – ΡΩΣΙΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ ΠΟΛΟΙ
Τελικά, στο κεφάλαιο VII (επτά) με τίτλο: Η Νταβουτογλιακή θεωρία περί “μηδενικών τριβών με τους γείτονες” και οι περιπτώσεις της Ελλάδος και της Κύρου στο πλαίσιο των κλασικών γεωπολιτικών του αντιλήψεων αναφέρει ο καθηγητής Μάζης ότι: τη θεωρία των περί μηδενικών τριβών με τους γείτονες την απεμπολεί κυνικώς ως προς την Ελλάδα αναφερόμενος στο “σημείον πνιγμού” (chock point) των Δαρδανελίων. 1) Για το γεωπολιτικό – γεωγραφικό αυτό σημείο γεωστρατηγικής επιρροής της Τουρκίας επί της Βαλκανικής και του Αιγαίου εντοπίζει δύο γεωστρατηγικής ανταγωνιστικούς προς την Τουρκία πόλους: Την Ελλάδα και τη Ρωσία. Ως γεωπολιτικό καταλύτη των ελληνικών γεωστρατηγικών επιδιώξεων στο συγκεκριμένο σημείο (chock point) θεωρεί το “Πατριαρχείον του Φαναρίου” (sic!)” αρνούμενος σημειώνει ο συγγραφέας να το ονομάσει “Οικουμενικό” και να δεχθεί τον οικουμενικό του ρόλο απανταχού του κόσμου. Οσο για τη Ρωσία θεωρεί ότι με τις διεκδικήσεις της επί των στενών επιχειρεί να ασκήσει επιρροή στους Ορθόδοξους Ελληνες στην περιοχή Βαλκανίων και Καυκάσου.
ΘΡΑΚΗ, Η ΠΥΛΗ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ…
Ομως η Θράκη κατά τη σκέψη του Νταβούτογλου αποτελεί την πύλη επεκτάσεως της τουρκικής νεο-οθωμανικής επιρροής… την οποία θα προσπαθήσει ο νέος πρωθυπουργός της γείτονος χώρας να την αναπτύξει σε βάρος των αναφαίρετων ελληνικών – εθνικών δικαιωμάτων. Αλλά για την κινδυνώδη τουρκική πολιτική είναι αναγκαίο (για μια πλήρη αποκάλυψη των θέσεων Νταβούτογλου) ένα ακόμα άρθρο.
