Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Νιαχωριανός και Σφηναριώτης

Αντί για διαβιβαστικό, εδώ ’ναι μαντινάδα Όπλα λογούνται φοβερά η γλώσσα και η πένα μα ρίμες έρχονται ομπρός κι αν θέλεις, βάλε, κέρνα. Σφηναριώτης

’Νιαχωριανού για τη σωτηρία μας πρόταση Ευχαριστώ σ’ αδερφοχτέ, πολύ ευχαριστώ σου, που με προτείνεις για …‘πουργό κι αντάμειψη χρωστώ σου. Όμως εγώ στη σύζυγο, δεν θα το επιτρέψω, να αναλάβει πρόεδρος, φοβάμαι να μη μπλέξω. Για τούτο πρωτομάστορα, εσένα θα προτείνω, αν θες στο συνεργείο μας κι εγώ να παραμείνω. Μαστόρους να κοιτάξουμε, παλιούς να βρούμε πρώτα, που να το πίνουν το κρασί κι ας τους βρωμούν τα χνώτα. Για ν’ οικοδομήσουμε, τη χώρα μας εκ βάθρων, που τώρα καρκινοβατεί, μοιάζει μ’ αυτή των κάφρων. Έτσι που την κατάντησαν, στα σημερνά τα χρόνια, αυτοί που κυβερνήσανε, αλλοίμονο στ’ αγγόνια. Εκείνα θα πληρώσουνε, τα λάθη των πατέρων, αν δεν κοιτάξουμε εμείς, τση χώρας το συμφέρον. Στην τύχη αν αφήσουμε, το πράγμα να κυλήσει, μια μαργαρίτα μοναχά, καθένας να μαδήσει. Σώζεται ή δεν σώζεται, το γένος των Ελλήνων, αυτών που σήμερα πεινούν και όχι των κηφήνων. Σ’ όσους το βιος ενός λαού, εβάλανε στο στόχο, να πούμε «λογαριάζετε,, χωρίς τον ξενοδόχο». Όσο ακόμ’ είναι καιρός, ν’ υψώσουμε κεφάλι, και να την ξανακάνουμε, τη χώρα μας μεγάλη. Να καταλάβουν κι οι λαοί, που εντολές τους δίνουν, πως το παρατραβήξανε και τραύματα αφήνουν. Η πίστη κι η ανάκαρα, που κρύβουμ’ όλοι μέσα, εις την ψυχή ειν’ αρκετή, να πούμε «ε για λέσα». Δεν ειν’ η πρώτη μας φορά, που το ‘χουμ’ αποδείξει, και θα ‘πρεπε και σήμερα, καθείς αντργιά να δείξει. Για το καλό του τόπου μας και για τη σωτηρία, τσ’ Ελλάδας ό,τι κάνουμε, δεν είναι αγγαρεία. ’Νιαχωριανός.

Κι ο Σφηναριώτης αποδέχεται Γροίκα εδά ‘Νιαχωριανέ και δώσε λίγο βάση, για αρχηγό με έχρησες, κανένας δε θα χάσει. Με σένανε υπαρχηγό και ρίμες μας για όπλα, κανείς στραβά δε θα πατεί, θα πάψουν πια τα κόλπα. Μόνο με στεναχώρεσες, για πρόεδρο π’ αρνάσαι, να βάλουμε τη σύζυγο, που σ’ όλους την καυχάσαι. Που ‘ναι μια γλάστρα ξακουστή κι ακριβοπληρωμένη, τη σκάλα για να ανεβεί, πρέπει να είν’ χρησμένη. Μου λες αδέρφι διαλεχτό, με αίμα μας σμιγμένο, μαστόρους νάβρουμε παλιούς, είν’ επιβεβλημένο. Μα τούτοι, λές μου καθαρά, πολλά ‘χουν καμωμένα, γι αυτό καλιά να δώσουνε, όσα ‘χουν τσεπωμένα. Κι αντίρρηση σα φέρουνε, ή τα λεφτά τους κρύβουν, τα ‘πάρχοντα τους στο σφυρί κι ενέχυρο να μείνουν. Τσάμπα θε να δουλεύουνε, βάρδια διπλή και βάνε, ώσπου να ξεπληρώσουνε και στο καλό να πάνε. Μαστόρους, αχ βρε κουζουλέ, θα ψάξουμε για νέους, στο πεντοζάλι άφταστους και στα μυαλά ωραίους. Καινούργια να τη χτίσουμε, Ελλάδα μας, αρμόζει, οι νέοι μπρος και οι παλιοί, ας πάνε στη Καμπόζη. Στο Γιώργο δώσε σάρωθρο, Τρόικα να σκουπίσει, κι Αντώνη κράχτη βάλε τον, Άνοιξη να μυρίσει, Τον Άκη θα σχολάσουμε, τσάμπα να μη κοιμάται, στοές θα σκάβ’ για κάρβουνα και τη στενή θυμάται. Όσο για Βάγγο- Θόδωρο, μπουλντόζα θα δουλεύουν, ερείπια να διώξουνε, και πρόκες να μαζεύουν. Έτσι μονάχα αδερφοχτέ, για αρχηγός πηγαίνω, σίγουρα θ’ αποκεφαλιστώ, μα λεύτερος θα μένω. Σε θέλω από δίπλα μου, για να λαλείς τ’ ασκέρια, αλλιώς θα γίνει ο χαμός κι ας δώκαμε τα χέρια. Σφηναριώτης


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα