Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Μνημόνια και κρίση

1. ΑΥΤΟ που η ζωή μάς έμαθε μέχρι τώρα είναι ότι, όταν βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας μεγάλης καταστροφής (όπως είναι η οικονομική κρίση ή ένας πόλεμος), ως λαός συσπειρωνόμαστε. Δεν διαλυόμαστε σε εφτά ή και περισσότερα κόμματα. Επικρατεί «η ισχύς, εν τη ενώσει».

ΑΦΟΤΟΥ ο ελληνικός λαός έπεσε στην παγίδα ή την ανάγκη των μνημονίων, με έναν άκρως λαϊκίστικο και πολιτικάντικο τρόπο διαιρέθηκε σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς», σε «γερμανοτσολιάδες» και «πατριώτες», σε φιλοευρωπαίους και ευρωσκεπτικιστές, σε δραχμολάτρες και ευρωλάτρες! Κι αυτή η διαίρεση κράτησε μέχρι και οι κατήγοροι να γίνουν κυβέρνηση και να λησμονηθούν «προδότες», «δοσίλογοι» και άλλα ωραία…

2. ΩΣΤΟΣΟ, τα σκληρά μέτρα που παίρνονται κάθε τόσο γονατίζουν την οικονομία. Οδήγησαν πολλούς στην αυτοκτονία, άλλους στο εξωτερικό, η ανεργία κόλλησε σε διψήφιο αριθμό, η φτωχοποίηση αυξήθηκε ραγδαία, τα συσσίτια έγιναν καθημερινή εικόνα, η ζωή ακρίβηνε, οι στοιχειώδεις πληρωμές αγαθών είναι πια αδύνατες, τα χρέη βρίσκονται στο κόκκινο…

Η ΔΙΑΜΑΧΗ τώρα, με κυβέρνηση τους άλλοτε «αντιμνημονιακούς», για το «τίς πταίει;» μετατοπίστηκε έντεχνα στο ότι φταίνε τα μνημόνια για την κρίση! Τα δε μνημόνια είναι πάντα οι άλλοι, οι «κακοί» και ανθέλληνες Ευρωπαίοι που θέλουν τη χώρα μας συνεχώς «γονατισμένη». Ποτέ εμείς ως σύνολο. Έτσι, πολλά στερεότυπα αναδύθηκαν, πολλές εξάρσεις όψιμου πατριωτισμού. Η κάθε κυβέρνηση, ακόμη και η πρώτη φορά «αριστερή», ακολουθεί σήμερα τα μνημόνια που υπογράφει, αλλά και την παλιά πολιτικάντικη συνταγή ώστε να κρατηθεί στην εξουσία: λαϊκίζει ασύστολα και διορίζει «ημετέρους» προκειμένου να αποκτήσει «πελατεία» ψηφοφόρων. Τα ίδια κάνουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και η χώρα βουλιάζει… Και σήμερα ακόμη, αρκετοί βουλευτές της πλειοψηφίας ισχυρίζονται ότι την κρίση την έφεραν τα μνημόνια των «ξένων» και των υπηρετών τους, εξαιρώντας προφανώς τους εαυτούς τους!

3. ΑΛΛΑ, από την αρχή της κρίσης, με το πρώτο μνημόνιο, η Ελλάδα είχε αναλάβει την υποχρέωση να καταρτίσει εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο. Κάτι που θα την έσωζε, αν είχε γίνει έγκαιρα. Δεν το υλοποίησε ποτέ. Με το τρίτο μνημόνιο, το καλοκαίρι του 2015, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ανέλαβε εκ νέου την υποχρέωση να καταρτίσει εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο. Και πάλι αθέτησε. Σήμερα, τα μνημόνια πια μας υποχρεώνουν να καταρτίσουμε εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, επειδή 8 χρόνια τώρα δεν το θέλαμε.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το παρόν πολιτικό σύστημα (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) δεν κάθεται να οργανώσει ούτε καν ένα δημοκρατικό διάλογο με στόχο ένα εθνικό σχέδιο (όπως έκανε η Κύπρος), για την έξοδο από την κρίση, αλλά και για το μετά την κρίση. Κατά τα άλλα το 2018 θα βγούμε, λέει, στις… αγορές!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα