Μία Ελληνίδα, που διαπρέπει στο εξωτερικό, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στους “αρχιτέκτονες” του νέου Διαδικτύου. Η Αννα Βαλσαμή, απόφοιτος του Τμήματος Πληροφορικής του Τ.Ε.Ι. Αθήνας, εργάζεται σήμερα σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες δικτύων και μεταφοράς δεδομένων, στα γραφεία της στο Σαν Φρανσίσκο των Η.Π.Α. και παρέχει υπηρεσίες σε “γίγαντες” της τεχνολογίας και της κοινωνικής δικτύωσης.
Τώρα, δουλεύει για τον σχεδιασμό του νέου Διαδικτύου, που θα έχει τη δυνατότητα μεταφοράς μεγαλύτερου όγκου δεδομένων σε δύση και ανατολή, καθώς, όπως λέει, αυτή τη στιγμή «το Internet είναι στα όριά του. Η εξέλιξη του λογισμικού και των υπηρεσιών είναι εξωφρενική και το Internet -όπως το ξέρουμε αυτή τη στιγμή- δεν μπορεί να αντεπεξέλθει».
Για το πώς βλέπει την κατάσταση στην Ελλάδα επισημαίνει ότι «οι Ελληνες δουλεύουμε σκληρά και έχουμε όρεξη και διάθεση να κάνουμε πολλά. Αν μπορούσαμε να πετάξουμε από πάνω μας τον “ωχαδελφισμό” και την ατομικότητα και φυσικά αν οι τωρινές συνθήκες ήταν κατάλληλες για καινοτομία και προσέλκυση επαγγελματικών ευκαιριών και κεφαλαίων, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα».
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Μιλώντας στα “Χ.Ν.”, για το ξεκίνημά της, η Αννα Βαλσαμή σημειώνει ότι πέρασε με την τρίτη φορά στο Τμήμα Πληροφορικής του Τ.Ε.Ι. Αθήνας, ο προγραμματισμός δεν ήταν στο… φόρτε της αλλά το “κλικ” έγινε στα μαθήματα για Δίκτυα και Τηλεπικοινωνίες. Εναν χρόνο πριν τελειώσει το Τ.Ε.Ι. προσελήφθη -εντελώς τυχαία- σε ελληνική εταιρεία παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου. Μετά από δέκα χρόνια «οι προοπτικές εξέλιξης σε πιο διαχειριστικό ρόλο φαινόντουσαν όλο και πιο μακρινές» και έτσι «ήδη είχε περάσει από το μυαλό μου να φύγω από την Ελλάδα για να δοκιμάσω κάτι, όχι καλύτερο αλλά διαφορετικό. Η κρίση δεν είχε φτάσει ακόμα και για μένα ήταν η περιέργεια και η δίψα για εξέλιξη που με έσπρωχνε. Τελικά, μετά από πολλές συνεντεύξεις εξ αποστάσεως, άλλες επιτυχημένες και άλλες – πάρα πολλές – αποτυχημένες, αποδέχθηκα μια πρόταση που άξιζε τον κόπο να αλλάξω τη ζωή μου και έτσι έφυγα για την Αγγλία το 2007».
• Τι έκανες στην Αγγλία;
Στην Αγγλία δούλεψα σαν Network Architect σε μία μεγάλη εταιρεία ηλεκτρισμού που είχε παράλληλα φτιάξει ένα δίκτυο οπτικών ινών στη Σκωτία και τη Νότια Αγγλία. Χωρίς καν να ψάξω μόνη μου, μέσα σε δύο χρόνια ξεκίνησαν να με κυνηγούν άλλες εταιρείες (head hunting) και σύντομα προσλήφθηκα ως τεχνικός σύμβουλος στο διεθνές κομμάτι του αντίστοιχου Αυστραλέζικου “ΟΤΕ” που είχε αρχίσει να επεκτείνει το διεθνές του δίκτυο στην Ευρώπη. Στην εταιρεία αυτή πραγματικά ξεδιπλώθηκαν ακόμα περισσότερο οι ικανότητές μου και αυτό είναι αποτέλεσμα φυσικά πολύ δουλειάς (16 – 20 ώρες δουλειάς την ημέρα για συνεχόμενες εβδομάδες, conference calls στις 4 το πρωί κ.λπ. ήταν φυσιολογικά για μένα), αλλά και της εταιρείας που αναγνωρίζει τα ταλέντα και δίνει ευκαιρίες προσωπικής και επαγγελματικής ανάπτυξης σε αυτούς που πραγματικά το αξίζουν. Ξεκίνησα να σχεδιάζω δίκτυα για πελάτες με έδρα την Ευρώπη και δραστηριοποίηση σε Ασία και Αυστραλία (ή αντίστροφα) και πολύ σύντομα ξεκίνησα να μαθαίνω όλο και περισσότερα για υποθαλάσσια και επίγεια καλώδια και συστήματα μεταφοράς πληροφοριών από χώρα σε χώρα σε όλες τις ηπείρους. Δούλεψα με δεκάδες πελάτες και πέρυσι σε ένα ταξίδι στη Μελβούρνη στην Αυστραλία, μου έδωσαν το βραβείο του Καλύτερου Τεχνικού Συμβούλου στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική. Αυτό ήταν τεράστια αναγνώριση, αν σκεφτείς ότι η εταιρεία έχει περίπου 3.000 υπαλλήλους στα διεθνή γραφεία. Αμέσως μετά μου έγινε πρόταση να πάω στο γραφείο του Σαν Φρανσίσκο για να δουλέψω στο πιο νευραλγικό κομμάτι της εταιρείας εκτός Αυστραλίας, που εμείς ονομάζουμε Ο.Τ.Τ. (Over The Top) γιατί έχει να κάνει αποκλειστικά με πελάτες που μεταφέρουν τεράστιους όγκους δεδομένων παγκοσμίως και η επιβίωσή τους εξαρτάται από τις τηλεπικοινωνίες και το Internet (π.χ. social networks, video on demand, streaming, content distribution networks, cloud services, τηλεφωνία και δεδομένα μέσω υπολογιστή/ κινητό κ.λπ.). Αυτή ήταν και η καλύτερη επαγγελματική ευκαιρία που θα μπορούσα να έχω και νομίζω χρειάστηκα λιγότερα από 30 δευτερόλεπτα μέχρι να αποδεχθώ την προσφορά!.
• Αυτή τη στιγμή σε τι ακριβώς δραστηριοποιείσαι;
Αυτή τη στιγμή είμαι στο Σαν Φρανσίσκο και ασχολούμαι με 15 από τους top 50 πελάτες μας. Αυτές οι εταιρείες έχουν κυρίως βάση την Καλιφόρνια, αλλά δραστηριοποιούνται παγκοσμίως μέσω Internet και είναι όλες ονόματα που χρησιμοποιούμε όλοι σε καθημερινή βάση μέσω των κινητών ή του υπολογιστή μας. Από πρακτικής πλευράς η δουλειά μου είναι να καθοδηγώ και να συμβουλεύω.
• Πώς βλέπεις το μέλλον του Διαδικτύου;
Οι νέες εφαρμογές ζητούν όλο και περισσότερο bandwidth. Μία έρευνα που έγινε φέτος υπολογίζει πως τουλάχιστον στην Ασία/ Αμερική/ Αυστραλία η διαθέσιμη χωρητικότητα που υπάρχει αυτή τη στιγμή θα εξαντληθεί το 2018! Βλέπουμε, λοιπόν, ήδη μία κινητικότητα για δημιουργία νέων υποθαλάσσιων συνδέσεων (που κοστίζουν φυσικά δισεκατομμύρια), αλλά και τις ίδιες τις εταιρείες – πελάτες (Google, Facebook κ.λπ.) να επενδύουν σε αποκλειστικά δικές τους υποθαλάσσιες και επίγειες οπτικές ίνες. Από πλευράς υπηρεσιών, είναι σχεδόν εμφανές ότι τα πάντα μεταφέρονται στο Internet και όλα γυρίζουν από την κινητικότητα (mobility) του χρήστη. Επίσης, ήδη γίνεται πολύ δουλειά για το “Internet 3.0” που αναμένεται να αλλάξει ακόμα περισσότερο τη ζωή μας.
• Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο κύμα φυγής νέων επιστημόνων στο εξωτερικό. Η Ελλάδα “τρώει” τα παιδιά της τελικά; Σκέφτεσαι κάποτε να επιστρέψεις στην Ελλάδα;
Η οικονομική κρίση αναμφισβήτητα έβγαλε εκτός ελέγχου την μετανάστευση, αλλά η Ελλάδα τα “έτρωγε” τα παιδιά της από παλιά. Η νοοτροπία μας και οι συνήθειές μας ήταν τέτοιες (βλέπε φακελάκια, βλέπε αναξιοκρατία κ.λπ.) που εγώ το βρίσκω απολύτως φυσιολογικό το ότι έφευγαν! Νέοι παραγωγικοί άνθρωποι, αν δεν έχουν λεφτά να ζήσουν με αξιοπρέπεια, αν δεν έχουν προοπτική, αν δεν εισπράττουν τον σεβασμό που τους αξίζει και αν δεν φαίνεται φως από πουθενά, γιατί να μείνουν; Είναι θέμα επιβίωσης.
Οσο η καριέρα μου και οι επιλογές μου με κρατούν στο εξωτερικό και όσο οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι άγονες από πλευράς δημιουργίας ευκαιριών, αλλά και νοοτροπίας, σίγουρα δεν πρόκειται να γυρίσω. Η δουλειά που κάνω είναι εξειδικευμένη και αυτή τη στιγμή μόνο αν αποφασίσω να αλλάξω καριέρα ή τρόπο ζωής θα το έκανα. Συχνά σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω για να βοηθήσω τη χώρα μου από εδώ. Το μόνο που μπορώ να κάνω σίγουρα είναι να δείχνω την αξία μου και να λέω σε όλους “I am from Greece!”».
