Με σύνεση να διώξουμε την κατσιφάρα

Βάδισα τρέχοντας χθες το πρωί στους δρόμους των Χανίων. Ένιωσα αυτό που έλεγε ο Παλαμάς για την Κρήτη: «Και κορφές κρατάνε των αιώνων παθήματα, μαθήματα της μοίρας τα δεφτέρια…»
Οι Χανιώτες κούρνιαζαν κάτω από την ομίχλη της Ιστορίας.
Αν πάνε όλα καλά, αν συμπεριφερθούμε με σύνεση κι ακολουθήσουμε τις οδηγίες, σε 4 εβδομάδες η “κατσιφάρα” θα σηκωθεί.
Δυο καρδιές μέσα στον καθένα Χανιώτη, χτυπάνε μέσα του.Η μια είναι η ατομική ευθύνη και η δεύτερη καρδιά η έννοια για τον οικείο του.
Και όσο χτυπούν συγχρονισμένα αυτές οι δυο καρδιές -χωρίς ακρότητες και φαιδρότητες- η κοινωνία των Χανίων κρατά την ελπίδα ζωντανή.
Θαρρώ πως όταν τελειώσουν όλα αυτά με το καλό, το μοντέλο εργασία αλλά και το μοντέλο κοινωνικής συμπεριφοράς θα έχει αλλάξει
Και αυτό πρέπει όλοι οι κοινωνικοί εταίροι να το αποδεχθούν.
Μα και ξέχωρα απ’ αυτό μετά θα πρέπει να αναστήσουμε την πόλη, να κρατήσουμε ανοικτές τις επιχειρήσεις, τις θέσεις εργασίας, την κοινωνική ζωή.
Να κρατήσουμε όρθιο το όλον των Χανίων.