Μάθιου Νίμιτς

Διόρισαν τον Μάθιου Νίμιτς να λύσει το πλεόν πολυσύνθετο θέμα, το “Μακεδονικό”, έναν δικηγόρο Αμερικανό εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος ανιστόρητος ων με την ασχετοσύνη του και τη μεροληψία του υπέρ των Σκοπιανών, με τις παιδαριώδεις τοποθετήσεις του, με μονές, διπλές και σύνθετες ονομασίες, έκανε το πρόβλημα δυσκολότερο. Επί 27 χρόνια δεν έκανε τίποτα, εκτός του να κρατάει ζωντανές τις διαπραγματεύσεις μέχρι να καμφθεί ο ασθενέστερος. Προσπαθεί να καταφέρει ο ένας απ’ τους δύο να ονοματίζει τον άλλον και να απαιτεί ο άλλος ν’ αποδεχθεί το όνομα που δεν θέλει.
Η προβλεπόμενη ανακατάταξη στο σκηνικό των Βαλκανίων επιταχύνει την επιθυμία των ΗΠΑ, να βάλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, πράγμα που προκαλεί την έξαψη της επανέναρξης της διαμάχης Ελλάδος FYROM να κλείσουν το “Μακεδονικό”.
Ο διαμεσολαβητής, λοιπόν, που είναι και μέλος του Δ.Σ. μιας εταιρείας του Σόρος στα Σκόπια έβαλε στο τραπέζι πέντε ονόματα. Νόβα Ματσεντόνιγια (νέα), Γκόρνα Ματσεντονιγια (άνω), Βαρντάσκα Ματσεντόνιγια (του Βαρδάρη), Σλαβομακεδονία και Σκόπια Ματσεντόνιγια.
Η Αθήνα επιλέγει το “Γκόρνα Ματσεντόνιγια” αμετάφραστο για όλες τις χρήσεις κατά παράβαση της εθνικής γραμμής για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Τούτο νομιμοποιεί τον σφετερισμό της ελληνικής κληρονομιάς, αλλά και τον αλυτρωτισμό των Σλάβων επί των άλλων τμημάτων Βουλγαρικής και Ελληνικής Μακεδονίας. Η αναγνώριση κράτους υβριδικού, που προέρχεται από διάλυση ή απόσπαση άλλου κράτους δημιουργεί προβλήματα γεωπολιτικά και διπλωματικά. Ο όρος “Άνω Μακεδονία θα δημιουργήσει αίτημα συνένωσης με την πλάι Μακεδονία και την κάτω Μακεδονία.
Ο Νίμιτς δεν έλαβε υπ’ όψιν του την από 25/1/18 επιστολή του Ελληνοαμερικάνου Κρις Σπύρου, ο οποίος α) αναφερόμενος στο ονοματολόγιο της FYROM του γνωστοποιεί την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Γκιμαράες (22-1-92). Τότε απερρίφθη η αίτηση της FYRΟΜ να αναγνωρισθεί ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας” και ανεξάρτητο κράτος. Με απόφασή του το Ε.Σ. «…εκφράζει την ετοιμότητά του να αναγνωρίσει το κράτος αυτό με τα υπάρχοντα σύνορά του με τη δήλωση της 16ης Δεκ. 1991 και με όνομα, που δεν θα περιλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία”. β) Λέει ότι ο Τίτο ονόμασε το 1946 τη Διοικητική Περιφέρεια των Σκοπίων Βαρντάσκα ως “Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας” για εξυπηρέτηση μελλοντικών επεκτατικών του σχεδίων μετά και τη σύμφωνη γνώμη του Στάλιν περί δημιουργίας ενωμένου ανεξάρτητου Μακεδονικού έθνους. Επισυνάπτει γραμματόσημο του 1939, που απεικονίζεται χάρτης της Γιουγκοσλαβίας, όπου η περιοχή των σημερινών Σκοπίων ονομάζεται Βαρντάσκα. γ) Αναφέρει την τοποθέτηση του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Στετίνιους, που με εγκύκλιό του (26/2/44) πληροφορεί διπλωμάτες και πολιτικούς, ότι «…οι αυξανόμενες προπαγανδιστικές φήμες… περί αυτόνομης Μακεδονίας… ή Μακεδονικής εθνικής συνείδησης» θεωρούνται ως αδικαιολόγητη δημαγωγία… και η παρούσα αναβίωση θεωρείται ως πιθανός μανδύας για επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδος.  Η επιστολή κοινοποιήθηκε στον ΟΗΕ, στην πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Ελλάδος, σ’ όλους τους βουλευτές και σε εξέχοντα μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Ο Νίμιτς κάνει, ό,τι του λέει το σημερινό Στέιτ Ντιπάρμεντ, ο δε κ. Τσίπρας προβληματίζεται με την ονομασία. Αν και γνωρίζει ότι στα Σκόπια δεν υπάρχει πλειοψηφία για συνταγματικές τροποποιήσεις προχωρεί ανεξάρτητα από τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού στα συλλαλητήρια, όπου η κοινή γνώμη δεν δέχεται διπλή ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό.