Κριτής τελικός η Ιστορία

Δεν θυμάμαι άλλη περίοδο, όσο καιρό βρίσκεται τούτη η στήλη σε αυτήν ακριβώς τη θέση (πάνω από δέκα χρόνια) που τα γεγονότα και οι αντιδράσεις σε αυτά -σε πολιτικό επίπεδο τουλάχιστον- να είναι τόσο καταιγιστικά και εκπληκτικά εναλλασσόμενα σε πολλά επίπεδα με αποτέλεσμα εντός μιας εβδομάδος -όσο διάστημα δηλαδή μεσολαβεί για την επόμενη παρουσία της στήλης- να υπάρχει απίστευτος όγκος πληροφοριών και γεγονότων που το καθένα να προξενεί το ενδιαφέρον του γράφοντος να τα προσεγγίσει, να τα σχολιάσει κ.λπ.
Αυτό το φαινόμενο(!) από τη νύχτα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου έχει προκαλέσει απανωτές και αλυσιδωτές αντιδράσεις όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Ελλάδος.
Και τουλάχιστον όσον αφορά στα εντός της χώρας τεκταινόμενα, η συζήτηση για την πολιτική επανεμφανίζεται στο προσκήνιο με… αξιώσεις!
Και πλέον στις πλείστες των περιπτώσεων και λόγω των γεγονότων που εν πολλοίς είναι πρωτόγνωρα για τη χώρα μας, επικρατεί μια νέα αντίληψη για τα πράγματα…
Δεν λείπουν βέβαια μέσα σε όλα αυτά και οι εξάρσεις
-δικαιολογημένες ή μη- κυρίως για θέματα που έχουν να κάνουν με την καταχωνιασμένη εθνική ανάταση-περηφάνεια που είναι σπουδαίο να μπορείς να την αντιλαμβάνεσαι υγιή και μακριά από εθνικιστικές κορώνες που στο πρόσφατο παρελθόν μάς είχαν προβληματίσει…
Αυτό εξάλλου πιστώνεται εξ ολοκλήρου στη νέα Κυβέρνηση η οποία φαίνεται να έχει ξεκινήσει -από… διαφορετική θέση σε σύγκριση με την προηγούμενη- να πραγματώνει τα υπεσχημένα προεκλογικώς.
Επιπλέον υπάρχουν και οι πιο ήρεμες φωνές που απλά περιμένουν υπομονετικά να δουν τα… αποτελέσματα αυτής της νέας πραγματικότητας που “μας έχει βάλει” η νέα κυβέρνηση. Το σίγουρο είναι ότι οι πράξεις και οι επιπτώσεις τους είναι αυτές που σε τελική ανάλυση μετρούν.
Ακόμη υπάρχουν και κάποιες άλλες φωνές που για την ώρα δεν ακούγονται τόσο δυνατά, ίσως επειδή το όλο κλίμα και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν τις ευνοούν. Είναι οι φωνές που προέρχονται από μικρές ή μεγάλες “Κασσάνδρες” όπως επίσης και από αυτούς που λελογισμένα -σε λογικές που συμβαδίζουν με τα όσα έως τώρα διαχέονταν εντός της Ελλάδος- προσπαθούν να εξηγήσουν τη νέα πραγματικότητα της χώρας.
Σε όλα αυτά που συμβαίνουν το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποιοι λένε αλήθεια και κάποιοι ψέματα· κι είναι ίσως η μόνη βεβαιότητα που ισχύει τούτη τη στιγμή, είναι κάτι που δεν αμφισβητείται.
Πού η αλήθεια λοιπόν και πού το ψέμα;
Ποιος κορόιδευε ή ποιος κοροϊδεύει τον λαό;
Δύσκολο να φανεί τούτο τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Θα φανεί όμως. Και τότε θα πρέπει ο ψεύτες να λογοδοτήσουν ή τέλος πάντων να κριθούν αναλόγως από τον ίδιο τον λαό ή από την ίδια την Ιστορία.