Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Οι κρεμαστοί κήποι του Σχολείου μας

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Αποσπάσματα από το σχέδιο εργασίας οικολογικής δράσης στο 2ο Οικολογικό Νηπιαγωγείο Χανίων πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την ελληνική εταιρία Προστασίας της Φύσης και το Ιδρυμα “Foundation of Enviroment Education” και που ολοκληρώθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013 στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας δράσης οικολογικών σχολείων φιλοξενούμε στον σημερινό Παιδότοπο. «Νιώσαμε την ανάγκη να μοιραστούμε με όλο τον έξω κόσμο αυτό το εργαστήρι της χαράς, να ευχαριστήσουμε από τα βάθη της καρδιάς μας τους γονείς των παιδιών μας και ταπεινά να προσευχηθούμε για την ομορφιά που υπάρχει δίπλα μας», μας γράφουν στο τέλος του σχετικού κειμένου που μας έστειλαν οι δασκάλες του Νηπιαγωγείου, Ελένη Βρετουδάκη, Ελένη Γουβεράκη και Θηρεσία Κατσιφαράκη.
Να τις συγχαρώ από καρδιάς για τις πρωτοπόρες δραστηριότητές τους και να εκφράσω τη χαρά μου για την διαπίστωση ότι δεν αποπαίδισεν ο κλάδος των δασκάλων, που όσο χαμηλότερο είναι το ανάστημα των μαθητών του, τόσο ψηλότερο πρέπει να είναι το δικό του!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.

…Μετά από τους σχετικούς προβληματισμούς και τις πρώτες καταγραφές κλήθηκαν οι γονείς των παιδιών για να τεθεί υπόψη τους η γενική ιδέα. Ενημερώθηκαν, εξέφρασαν απόψεις και πρότειναν λύσεις ζωγραφίζοντας τις ιδέες τους…. τι ωραίο που είναι να κοιτάς δίπλα σου και να νιώθεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που περπατούν στην ίδια μεριά με σένα και έχουν το ίδιο όνειρο με σένα: να κάνουν τον κόσμο πιο όμορφο! Από την άλλη μέρα ανακυκλώσιμα υλικά και αντικείμενα χωρίς αξία για τους ιδιοκτήτες τους μαζεύτηκαν στην πόρτα του νηπιαγωγείου. Καφάσια, τελάρα, πλαστικά μπουκάλια, σκοινιά, παλιά παραθυρόφυλλα, σκαλιδάκια, χώματα, παλέτες… αταίριαστα πρώτης όψεως υλικά τα οποία συνδυάστηκαν και τροποποιήθηκαν έτσι ώστε το ονειρικό και φανταστικό να βρει ένα σχήμα πραγματικό. Τα παραθυρόφυλλα έγιναν όρθιες ντουλάπες όπου καρφώθηκαν επικλινή τελάρα, οι παλέτες έγιναν μικρά   ορθογώνια κρεμαστά παρτέρια, άλλα τελάρα κρεμάστηκαν με σχοινιά στα διαχωριστικά κάγκελα του σχολείου και άλλα χρησιμοποιήθηκαν σαν βάση για να δημιουργηθεί μια ανισόπεδη πυραμίδα για την τοποθέτηση των τελάρων προς φύτευση. Αλλα μπουκάλια έγιναν μικρά σπιτάκια αρωματικών φυτών και κρεμάστηκαν στη πέργκολα και άλλα μετατράπηκαν σε πολύχρωμες μελισσούλες που πετούσαν πάνω από τους κρεμαστούς κήπους. Απίθανα χρώματα έδωσαν ζωντάνια στα άψυχα υλικά και μια μεγάλη ποικιλία από αρωματικά φυτά και βότανα, λαχανικά εποχής και λουλούδια έκαναν την εμφάνιση τους στην αυλή του σχολείου…. Παππούδες, μπαμπάδες, μαμάδες, φίλοι και παιδιά επί δύο εβδομάδες διέθεσαν τον ελεύθερό τους χρόνο για δημιουργική δουλειά στον αύλειο χώρο του σχολείου…

Σε μια απογευματινή συζήτηση στον χώρο του νηπιαγωγείου στο πλαίσιο των μαθηματικών και με στόχο την προσέγγιση βασικών μαθηματικών εννοιών όπως οι πιθανότητες, εκπαιδευτικοί και παιδιά συζητούσαν τις έννοιες του βέβαιου, του πιθανού και του απίθανου. Τα παιδιά αναφέρθηκαν στον κήπο που βρίσκεται εξωτερικά στο σχολείο-στον κόσμο του βέβαιου και κάποια στιγμή αναφέρθηκε η ιδέα των κρεμαστών κήπων-στον κόσμο του απίθανου. Ετσι μπήκε η πρώτη πιθανότητα προς διερεύνηση στη σκέψη όλων: υπάρχει η δυνατότητα να φτιαχτούν κρεμαστοί κήποι στους εξωτερικούς τοίχους και περιφράξεις του σχολείου ή όχι;. Αποφασίστηκε δράση, μια δράση που συνδυάστηκε με την παγκόσμια ημέρας δράσης των οικολογικών σχολείων Καλλιεργώντας -την έμφυτη διερευνητική διάθεση των παιδιών οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μέσα από διαδικασίες επίλυσης προβλημάτων (τι χρειαζόμαστε, πώς θα το φτιάξουμε), πιθανοτήτων (που μπορούμε να βρούμε το κάθε υλικό) κ.λπ. προσπάθησαν να διαμορφώσουν μια υλοποιήσιμη πορεία για την πραγματοποίηση αυτού του σχεδίου…

…Ο επιδάφειος κόσμος των φυτών ανέβηκε πλέον ένα επίπεδο πάνω από τα κεφάλια των παιδιών. Στις φυσικές επιστήμες προσεγγίζοντας την έννοια του αντικατοπτρισμού τα παιδιά ζωγράφισαν σε ομαδική εργασία τρεις μεγάλους πίνακες. Στον έναν έφτιαξαν πολύχρωμα δέντρα και θάμνους και δημιούργησαν την αντανάκλαση τους στο νερό, στον άλλο μια πόλη και στον τρίτο ήθελαν να αποτυπώσουν με τα πινέλα τους αυτό που διαμορφωνόταν σιγά-σιγά στους τοίχους του σχολείου τους. Ζωγράφισαν τον τοίχο του σχολείου και στη συνέχεια έκοψαν φελιζόλ σε μικρά κομμάτια με κενά ενδιάμεσα και το χρησιμοποίησαν σαν στάμπα για τα τελάρα του πίνακα. Πήραν μικρά, τα έκοψαν στη μέση και τα χρησιμοποίησαν σαν στάμπα, βούτηξαν τα πινέλα σε διάφορα χρώματα και ζωγράφισαν φυτά και λουλούδια μέσα για δεντράκια κ.λπ.. τέλος στις φόρμες των ζωγραφισμένων τελάρων. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό…

Η τάξη ένα άλλο σημαντικό εργαστήρι. Αξιοποιώντας τη γλώσσα όχι μόνο σαν μέσο έκφρασης αλλά και σαν εργαλείο σκέψης, τα παιδιά εκφράστηκαν σε ατομικό επίπεδο, επικοινώνησαν μεταξύ τους, σχημάτισαν και έγραψαν με τον δικό τους τρόπο τα φυτά και τα βότανα, τα σχήματα και τα χρώματα τους, τα υλικά και τα μέσα που μας χρειάστηκαν.
Με δικές τους λέξεις-κλειδιά επισκέφτηκαν σχετικές ιστοσελίδες στο internet και πήραν πληροφορίες για τις ιδιότητες των φυτών που τα ενδιέφεραν.
Στη πορεία διαπιστώθηκε ότι οι “κρεμαστοί κήποι” είχαν πάρει διαστάσεις εμμονής στο μυαλό των μικρών μαθητών. Μια βροχερή μέρα ζωγράφισαν μια “παράξενη βροχή” που οι σταγόνες της περιείχαν… ντομάτες, μαρούλια, και λουλούδια λογιών – λογιών…

…Ο χώρος στο τελευταίο στάδιο διαμορφώθηκε και τα παιδιά έφεραν τα φυτά και τα λουλούδια τους. Αποφασίστηκε η διοργάνωση μιας μικρής γιορτής για το φύτεμά τους. Η γιορτή πραγματοποιήθηκε στις 14 Νοεμβρίου το πρωί και όλοι οι γονείς ήταν παρόντες για να φυτέψουν με το παιδί τους τα φυτά που επέλεξαν (αρωματικά βότανα της Κρήτης και λαχανικά). Ηταν ένα πανηγύρι που δεν υπήρχε όμοιό του. Παιδιά και γονείς σκορπίστηκαν σε όλο τον χώρο της αυλής του σχολείου και του κήπου για να φυτέψουν. Μικρά σκαλιδάκια, κανάτες από χώμα, γάντια φυτέματος πηγαινοέρχονταν προς όλες τις κατευθύνσεις και οι φωνούλες και τα γέλια των παιδιών βούιζαν ευχάριστα στα αυτιά όλων. Οταν τελείωνε η φύτευση του κάθε τελάρου, το παιδί τοποθετούσε ένα καρτελάκι με το όνομά του και μια μικρή ταμπελίτσα με την ονομασία του φυτού ή του βοτάνου που φύτεψε. Το υπέροχο ταξίδι της ανάπτυξης των τρυφερών φυτών ξεκίνησε, ένα ταξίδι που θα ξετυλιχτεί μπροστά στα μάτια των μικρών μας μαθητών αφήνοντας εικόνες ανεξίτηλες, μοναδικές…

…Αυτό το όνειρο θα μείνει εκεί καρφωμένο, στους τοίχους του σχολείου για να θυμίζει σε όλους ότι αυτός ο κόσμος έχει ανάγκη από έμπνευση, για να θυμίζει ότι το όνειρο για να περπατήσει χρειάζεται τουλάχιστον δύο, ότι υπερβαίνοντας τους “τοίχους” και τα “ρήγματα” της ψυχής σου νιώθεις χαρά, αρκεί να μοιράζεσαι το ίδιο όνειρο, γιατί τα όνειρα σαν τα λουλούδια δεν έχουν γλώσσα και καταγωγή, δημιουργήθηκαν σε αυτή τη γη για να δίνουν μόνο ομορφιά… καμιά φορά έχουν και ονόματα, Γιουσέφ, Φίλιππος, Σίμος, Κική… δεν πειράζει γιατί αυτά τα λουλούδια, αυτά τα βλέμματα λίγο ήλιο μόνο ζητούν και μια προοπτική για να ζήσουν…


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα