Κράμερ εναντίον Κράμερ

Φεύγουν καράβια στον γιαλό, και μετράς τις μέρες τις ίδιες, που χάθηκαν μέσα στις υποσχέσεις και τις εξαγγελίες για μια καλύτερη τύχη μέσα στην κρίση.
Φεύγουν καράβια στον γιαλό και με τα κύματα μιλάς και ρωτάς γιατί τόση αντιπαράθεση ανώφελη, τόση εμπάθεια, τόση εκατέρωθεν προκατάληψη;
Διότι η προκατάληψη απομακρύνει τις εθνικές δυνάμεις μεταξύ τους.
Φεύγουν καράβια στον γιαλό και λες θα με πήξουν οι θάλασσες με τα χρέη και τις αλλοπρόσαλλες, ατελείς πολιτικές.
Ετσι πορευτήκαμε μέσα στην κρίση.
Σαν ένα ζευγάρι ευτυχισμένο που μετά άρχισαν τα έντονα προβλήματα.
Κράμερ εναντίον Κράμερ…
Η χώρα σα να είναι χωρισμένη στα δυο.
Από τη μια η εικονική πραγματικότητα μιας βέβηλης αντιπαράθεσης και από την άλλη οι άνθρωποι με τα προβλήματά τους που πάνε πάνω – κάτω στους δρόμους.
Αυτό μας τέμνει και μας διαιρεί.
Φεύγουν καράβια στον γιαλό και κάποιος κουνά ένα μαντήλι χωρίς προορισμό…