Κύριε διευθυντά,
μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζει να ερευνάται απ’ τη σύγχρονη επιστήμη η ψυχικά θεραπευτική επίδραση της αιώρησης του σώματος -άρα και της ψυχής- μέσα στο υγρό στοιχείο. Ομως η προληπτική ιατρική του Ιπποκράτη με τις αναφορές της στο τι πρέπει να κάνουμε για να παραμείνουμε υγιείς ρίχνει φως στα βαθύτερα αίτια της ύπαρξης και λειτουργίας κολυμβητηρίων στους χώρους των αρχαίων γυμναστηρίων.
Το θέμα της θεραπευτικής χρήσης του νερού στην αρχαιότητα είναι εντελώς πρωτότυπο και σχετικά άγνωστο στη βιβλιογραφία. Ψήγματα μόνο αναφορών σε “δεξαμενές” συναντάμε σε τοπογραφικά σχεδιαγράμματα αρχαιολογικών χώρων. Σ’ όλα τα “γυμνάσια” (αρχαία γυμναστήρια) υπήρχαν λουτρά. Μια προσεκτική μελέτη των λουτρών μας αποκαλύπτει με τη σειρά της ότι πάντα διέθεταν κολυμβητική δεξαμενή, τη λεγόμενη “κολυμβήθρα”, δηλαδή μεγάλη πισίνα. Γεννάται λοιπόν το εύλογο ερώτημα: Γιατί δεν υπήρχε η κολύμβηση ως αγώνισμα των Ολυμπιακών Αγώνων;
Επειδή η ιερά παράδοση των Ελλήνων δε συνέδεε κάποιο θείο γεγονός με κολυμβητική αγωνιστική εκδήλωση, πράγμα που συνέβαινε με όλα τ’ άλλα αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων, δεν επιτρέπονταν να διεξάγονται στην Ολυμπία ως μη ιερά αθλήματα υπό την προστασία του Δία. Πρέπει όμως να λάβουμε υπ’ όψιν μας πως γίνονταν αγώνες κολύμβησης προς τιμή θεοτήτων σε άλλους τόπους και όχι στην Ολυμπία. Στον όρμο Φαλήρου – Μουνιχίας στα Παναθήναια, στο Σούνιο προς τιμή του Ποσειδώνα, στο Κρανίδι προς τιμή του Διόνυσου (Παυσανίας Β35,1) καθώς και σε άλλες πόλεις.
Γνωστή η περηφάνια που είχαν οι πόλεις καταγωγής των ολυμπιονικών, οι οποίες γκρέμιζαν τα προστατευτικά τους τείχη, δεν τα χρειάζονταν απ’ τη στιγμή που είχαν τέτοιους πολίτες.
Στην πόλη μας έχουμε την καλή τύχη να ’χουμε τέτοιους και όχι μόνο ένα. Το κολυμβητήριο στο οποίο από παιδιά προπονούνταν βρίσκεται στη Νέα Χώρα. Το κολυμβητήριο, λοιπόν, της Νέας Χώρας -έτσι αποκαλείται- θα ’πρεπε να πάρει το όνομά του Αντώνη Τσαπατάκη ολυμπιονίκη μας, ώστε οι νεότεροι να μάθουν και οι παλιότεροι να συλλογιστούν πως σε τούτη την εικονική πραγματικότητα με την τραπεζιτική δυναστεία, τα δάνεια, τη δουλεία, τη χρηματιστηριακή υποτέλεια, το μη έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, την ελεγχόμενη ενημέρωση, τη θρησκοληψία, τη λεξιπενία, το παραμυθιασμένο μέλλον, τα δικαιώματα χωρίς δυνατότητες, την υπόδουλη παιδεία, τα χάρτινα σύνορα, τις δημοκρατικά εκλεγμένες “δικτατορίες”, την πολιτισμική σύγχυση, τις συνθήκες εθνικής υποτέλειας, τύπου Σένγκεν, στην τρέχουσα πραγματικότητα της έντεχνης οικονομικής ύφεσης της νομιμοποίησης της ιστοριοκτονίας και της επιβολής προκατασκευασμένων ειδώλων εμείς έχουμε τα δικά μας είδωλα, ανθρώπους με ψυχή αγωνιστική που σημαίνει ΛΕΥΤΕΡΗ.
Αν δεν αλληλοαφυπνισθούμε ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ για να ελέγξουμε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα και να καταγγείλουμε οτιδήποτε στη συγκεκριμένη κατεύθυνση κατονομάζοντας τους υπεύθυνους με θάρρος, οι απώλειες που μέχρι τώρα έχουν επιφέρει στον πολιτισμό και αθλητισμό θα μοιάζουν με παιδική εκδρομή μπροστά στα υπολειπόμενα που θ’ ακολουθήσουν. Μόνο αντιμαχόμενοι μπορούμε να ελπίζουμε πως θα ’μαστε νικητές σαν τον δικό μας Αντώνη Τσαπατάκη.
Κύριε δήμαρχε, κυρίες, κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι ακούτε;
Λεδάκη Μάρω,
Αγγλική φιλολογία, μέλος του Δ.Σ. Εξωραϊστικού Μορφωτικού Συλλόγου Νέας Χώρας
