Και τώρα τι;

Αξίζει να φωνασκούμε και να μεμψιμοιρούμε τώρα πια; Τι θα κερδίσουμε βγάζοντας το μένος μας εναντίον φταιχτών και μη;
Ο ν. Χανίων μετρά τις πληγές του! Τα 100 ή 110 ή 150 ή 200 εκατομμύρια δεν πρόκειται να φέρουν πίσω τον αδικοχαμένο πατέρα πέντε παιδιών! Περιουσίες καταστράφηκαν και ακόμη υπάρχει κίνδυνος! Τούτος ο τόπος έχει γνωρίσει και στο παρελθόν ολικές καταστροφές και ξαναστάθηκε στα πόδια του…
Θυμάμαι στον σεισμό της Αθήνας βρισκόμουν στη Β. Αγγλία, η είδηση ήταν νούμερο 1 στα αγγλικά μέσα: «φονικός καταστροφικός σεισμός στην Ελλάδα», τηλεφώνησα σε γνωστό μου που ζούσε σε περιοχή νότια της Αττικής η οποία δεν είχε χτυπηθεί από τον σεισμό: «δεν συμβαίνει τίποτα» μου είπε, «ο σεισμός είναι στην Πάρνηθα, εκεί σκοτώθηκαν και κάποια σπίτια έπεσαν! Το βράδυ θα πάμε στην παραλιακή με καλά γκομενάκια…»!
Τότε με σόκαρε η απάντηση, τώρα πια όχι, μιας και συνήθισα(;) τέτοιου είδους συμπεριφορές, έκτοτε· πάντοτε ειδικά μετά από “εθνικές τραγωδίες”, όπως κι αυτήν την τελευταία στο Μάτι…
Ο ν. Χανίων έχει κτυπηθεί στις δομές του! Εμείς που ζούμε εδώ από κοινού πρέπει να τον ανασηκώσουμε! Μπορούμε; Εμείς εδώ; Αν δεν μπορούμε και κυρίως δεν θέλουμε εμείς, κανείς δεν θα το κάνει! Πολλά είναι τα ερωτήματα που τίθενται· δεν φτάνει ο παρών χώρος για να διατυπωθούν! Πρωταρχικά πρέπει να αναρωτηθούμε αν είμαστε ικανοί να βάλουμε στην άκρη τον εγωισμό μας ως μονάδες και να νοιαστούμε για το κοινό καλό, αν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι τούτες τις κρίσιμες ώρες κρίνεται η βιωσιμότητα του νομού και το μέλλον των παιδιών μας! Πολύ φοβούμαι πως δεν θα το κάνουμε ούτε τώρα, ωστόσο το εύχομαι!
Αντί επιλόγου παραθέτω τα λεχθέντα της Κατερίνας Παυλάκη, γεωλόγου και διδάκτορος τμ. Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ., η οποία τον Δεκέμβριο του 2017 εξηγούσε στον Γ. Κώνστα σε αυτήν την εφημερίδα την αξία των ρεμάτων του ν. Χανίων τα οποία ενώ ξεκινούν από τα νότια του νομού, προχωρώντας προς τα βόρειά του είτε συρρικνώνονται, είτε χάνονται, είτε «περιορίζονται σε πλάτος εξαιτίας ανθρωπογενών παρεμβάσεων, καταπατήσεων, αυθαίρετων κατασκευών, μπαζωμάτων». Κάτι τέτοιο ανέφερε η κα Παυλάκη, έχει ως αποτέλεσμα να «αυξάνονται οι κίνδυνοι για πλημμύρες, ειδικά σε περιπτώσεις ακραίων φαινομένων, σε φάσεις εκδήλωσης βροχοπτώσεων ισχυρής έντασης και μεγάλης διάρκειας όπως τις βροχές της 26ης Οκτωβρίου. Οι ανθρωπογενείς επεμβάσεις στην παρεμπόδιση της ομαλής ζωής και λειτουργίας των ρεμάτων έχει δημιουργήσει σαφώς σοβαρές επιπτώσεις που τείνουν να γίνουν επικίνδυνες» σημείωνε για τα ρέματα που… “χάθηκαν” τις τελευταίες δεκαετίες!
Ο νοών νοείτο…
Οι άνθρωποι που έχουν υποβάλει τον νομό και το μέλλον του νομού σε αυτήν την τώρινη κατάσταση είναι απλά… εγκληματίες!
Οι άνθρωποι που δεν θα “θελήσουν” – αφήσουν να φτιαχτούν σωστά τα όποια έργα, θα είναι πολλαπλά… εγκληματίες!