Κατά βαρβάρων

Αλλάξανε οι καιροί, μίσεψαν, κιότεψαν…
Λέτε να μην είμαστε πια το κέντρο του κόσμου;
Πώς γυρίζει η γη μέσα στην οικονομική κρίση;
Από τα αριστερά προς τα δεξιά;
Δεν έχουμε πια κι έναν κυνικό φιλόσοφο για ν’ απαντήσει.
Κοιτώ τους ανθρώπους στα μάτια, μιλώ μαζί τους.
Χθες μου ‘πε ένας: «Η κατάσταση μυρίζει… Εφετείο».
Αφέθηκαν οι άνθρωποι, μέσα στην μπόρα της ζωής;
Ποιος ξέρει;
Ποιος πραγματικά ξέρει πώς σκέφτονται οι Ελληνες;
Μέγα το μυστήριο της ζωής, στα χρόνια των Μνημονίων.
Θυμούμαι παλιά που κάναμε ένα αστείο στα Χανιά.
«Ναυαγός στα Λαζαρέτα, Ναυαγός…».
Ενας ερημίτης σε ένα νησί θα ξέρει το ελιξήριο της προόδου;
Τι σκέφτονται οι Ελληνες;
Τι αποφασίζουν;
Κάθε μέρα, απλά περνά!
Δουλέψαμε, φάγαμε, θα κοιμηθούμε.
Εμείς είμαστε το άλας της γης;
Να το ξέρω· τη γαρνίρουμε την Ιστορία με την παρουσία μας.
Μα έχει και άλλους πρωταγωνιστές…
Τι λέει ο Σόιμπλε, τι λέει η Λαγκάρντ, τι λένε οι Αμερικάνοι;
Μέγα το μυστήριο της ζωής.
Σαν το βιβλίο του “Βιζυηνού: «Το αμάρτημα της μητρός μου».
Τι σκέφτονται σήμερα οι Έλληνες;