Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Κάποτε στην Ανατολή

» Καμιά φορά σκέφτομαι ότι ο Καρλ Μαρξ έχει απαντήσει σε όλα τα μεταφυσικά, οικονομικά και ηθικά προβλήματα που μας απασχολούν.
Ως εκ τούτου δεν δικαιολογείται εκ μέρους μας καμία ανησυχία, καμία αμφιθυμία, κανενός τύπου αγωνιώδης σκέψη.

Και όταν μετά τις στιγμές της τύρβης ησυχάζω, εκεί που κλείνω από τρυφηλότητα τα μάτια, πετάγομαι απάνω και λέω φωναχτά: «Κι αν δεν είναι έτσι;».
Αν εκείνο το παχύ κι ασήκωτο που φώναζαν οι Κομσομόλοι: «Σύντροφε, η δικτατορία του προλεταριάτου…» ήταν μια μούφα, μια πικρή παραλλαγή ενός αφύσικου ντετερμινισμού που δεν καλύπτει τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου;

Αλλά μετά λέω «μπα δεν μπορεί· ήταν καλά παιδιά τα συντρόφια· τα κατάφεραν σπουδαία στην Ε.Σ.Σ.Δ., στη Ρουμανία, στην Αλβανία παντού…».
Κι αν οι λαγαροί φίλοι μου με κατηγορήσουν για ορκισμένο αντικομμουνιστή, για ρεβιζιονιστή ή πουλημένο στην ντόπια ολιγαρχία, σκέφτομαι πως δικαιούμαι να σκέφτομαι.

Να τα ζυγιάζω τα καθέκαστα, να τα μετρώ, να μην χάφτω ετοιματζίδικο, εργαλειακό breakfast.
Στο κάτω – κάτω ο Μπρεχτ έλεγε πως το «όπλο ενός πεινασμένου είναι πάντα ένα βιβλίο».
Άρα δικαιούμαι ν’ ανησυχώ!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα