Για ποια αξιοκρατία και ποια αξιολόγηση στο δημόσιο μιλούν ενίοτε τα κυβερνητικά στελέχη; Αν ήθελαν πράγματι να αλλάξει κάτι, γιατί δεν διαμορφώνουν έναν νέο συμπεριφοράς του δημοσίου υπαλλήλου; Παραμύθια.
Για να αλλάξει η νοοτροπία στο Δημόσιο, θα πρέπει να δουν και την άλλη πλευρά, το τι τραβά πράγματι αυτός ο υπάλληλος σε διάφορες υπηρεσίες με τα τεράστια κενά και τις ελλείψεις. Θα πρέπει να εξεταστεί αν την ρετσινιά του «τεμπέλη» του την κόλλησε πρώτα απ’ όλα το ίδιο το κράτος με την αδιαφορία του. Κάποια στιγμή, λέω, θα πρέπει να πάψει η παραφιλολογία περί «αξιολόγησης» και «σωστής εκτίμησης των προσόντων», γιατί πολύ απλά αυτό δεν υπάρχει. Ας αφήσουν λοιπόν στην ησυχία τους δημοσίους υπαλλήλους και ας μην ωθούν την μια κοινωνική τάξη κατά της άλλης με τις αλχημείες τους.
Η στρεβλή δημόσια διοίκηση πηγάζει από την καλλιεργούμενη «τεμπέλικη» νοοτροπία στους δημοσίους υπαλλήλους που πηγάζει καταρχάς από την ασφάλεια και ατιμωρησία που αισθάνονται στην εργασία τους. Από την άλλη όμως, κανείς δεν κοιτά και τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, με δεδομένη την συρρίκνωση των θέσεων εργασίας, κάτι που τους αναγκάζει τους να υπερβαίνουν εαυτόν για να καλύψουν τα υπάρχοντα κενά.
