Καλοί μου φίλοι,
καλό Σαββατοκύριακο!
Πέντε ποιήματα του και εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδας μας, καταξιωμένου ανά το πανελλήνιο συμπολίτη μας, δασκάλου και συγγραφέα παιδικών βιβλίων Βασίλη Χαρωνίτη από τη βραβευμένη ποιητική του συλλογή “Καλημέρα στην Aνοιξη” (εκδ. “Δίπτυχο”, Αθήνα 1977) φιλοξενούνται στον σημερινό Παιδότοπο. Οι βάσεις για να πούνε τα παιδιά της Γ1 τάξης του 5ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων με τις υπέροχες ζωγραφιές τους τη δική τους “καλημέρα” στην πιο όμορφη εποχή του χρόνου που φτάνει επίσημα σε τρεις μέρες, ύστερα απ’ το σχετικό “μάθημα”. Πολλά τα ευχαριστώ μου στη φίλη διευθύντρια του Σχολείου Αγγελική Χριστοφή και στις υπεύθυνες εκπαιδευτικούς, τη δασκάλα της Τάξης Ελένη Ιορδανίδου και τη δασκάλα Εικαστικών Δώρα Μακρή, που ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στην πρότασή μου… Πραγματικά υπέροχες όλες οι εμπνευσμένες απ’ τα ποιήματα ζωγραφιές των παιδιά κι όχι μόνο αυτές που χώρεσαν, μία από κάθε ποίημα.
Να ’ναι καλά, βέβαια, και ο Ποιητής μας που συνεχίζει να μιλεί στις καρδιές και των σημερινών παιδιών!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος
Η Ανοιξη
Χαμογελούσα η Ανοιξη
στολίστηκε με χάρη.
Ντύθηκε δροσολούλουδα
και ζήτησε να πάρει
τον ήλιο τον πυρπολητή
σύντροφο στον αγώνα.
Θα πολεμήσουνε μαζί
τον άγριο χειμώνα.
Περνούνε κάμπους και βουνά
τις ράχες, τα λαγκάδια.
Τους υποδέχονται πουλιά,
τους χαιρετούν κοπάδια.
Ολο ανεβαίνουνε ψηλά
με γέλια, με τραγούδια.
Χειμώνα δεν απάντησαν
Τον διώξαν τα λουλούδια.
Πέντε φύλλα
Πέντε φύλλα, δυο λουλούδια
ψιθυρίζαν το βραδάκι
κι έσκυψε, σιγά, ν’ ακούσει
το δροσάτο τ’ αεράκι.
Για τον ήλιο μουρμουρίζαν
που γλυκά τα χαιρετούσε
και με τις χρυσές αχτίνες
καληνύχτα τους μηνούσε.
Κι είχαν θλίψη φύλλα κι άνθη
που θα ’ρχόταν το σκοτάδι.
Τότε φύσηξε τ’ αγέρι
μίλημα μαζί και χάδι:
Κοιμηθείτε! Δε θ’ αργήσει
ήλιος πάλι να φανεί.
Αύριο θα ξημερώσει
μια αυγή πιο φωτεινή.
Ανοιξιάτικο φως
Πάμε τον ήλιο να μαζέψουμε
μ’ ένα κυκλάμιν’ ανθισμένο
να πιούμε φως από πρωτόφαντο,
από λουλούδι μυρωμένο.
Πρωί, πρωί θα ξεκινήσουμε.
Ελα κι εσύ, μικρό σπουργίτι,
χαρά να φέρεις στη φωλίτσα σου
και κελαηδίσματα στο σπίτι.
Ολο τον ήλιο που θα πάρουμε
θα τον απλώσουμε το βράδυ,
να διώξ’ η νύχτα τα σκοτάδια της
με τ’ αχτινόβολο το χάδι.
Πρωινό Γλέντι
Το περιβόλι μας γελά
και με τον ήλιο παίζει
γύρω στο καταπράσινο
της πλάσης το τραπέζι.
Λαχταρισμένα τα πουλιά
αρχίσανε τραγούδια.
Τα μπουμπουκάκια ξύπνησαν
και γίνονται λουλούδια.
Αρχίζει γλέντι όμορφο
μέσα στο περιβόλι
και τρώνε μύρα κι ευωδιές
οι καλεσμένοι όλοι.
Κρασί! Φωνάζουν γελαστές
του ήλιου οι αχτίδες
κι η ροδοδάφνη τις κερνά
χρυσές δροσοσταλίδες.
Ξημέρωμα
Η νύχτα περνά σιγανά,
η φύση ξυπνά μυρωμένη.
Χαρούμενες ώρες μηνά
τ’ αστέρι της μέρας που βγαίνει.
Ολόδροσα χόρτα πιο κει
θαρρείς πως κοιμούνται ακόμα.
Το πρώτο πουλί, μουσική
αρχίζει κι αφήνει το χώμα.
Ψηλά στα ουράνια πετά
και ψάλλει στην πλάση τριγύρω:
Μας ήρθ’ η αυγή που σκορπά
δροσιά και τραγούδι και μύρο.
