Καύσων και Ερως

Τρεις “πεταχτές” μαντινάδες που μου ξώμειναν.
Από τον φίλο ιερωμένο, περί καύσωνος, η πρώτη: «Οι έρμοι μόλις πήραμε του μελτεμιού ανάσα,/ έκανε στον υδράργυρο ο καύσωνας την πάσα».
Περί έρωτος, από τον Ηλία Σταματάκη (την έγραψε λέει για μια θαυμάστριά του) η δεύτερη: «Το κινητό σου σαν χτυπά κι έχεις εσύ καλέσει/ φυτρώνουν τριαντάφυλλα στου κινητού τη μέση».
Για τον έρωτα του καύσωνα, ή αν προτιμάτε για τον καύσωνα του έρωτα από τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη η τρίτη: «Βεντάλια θέλω να γενώ/ στα χέρια τα δικά σου/ Τώρα που είναι καύσωνας να μ’ έχεις συντροφιά σου»!
Σιγά που θα τις πετούσα!