Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Η τέχνη του «θα δούμε» – Σε άπταιστη γερμανική και αμερικανικούς υπότιτλους
Παρόλο που από άποψη καιρού… σχεδόν δεν ήρθε ποτέ, ο Μάιος σύντομα θα αποτελεί παρελθόν, ενώ θα οδεύουμε προς την καρδιά του Ιουνίου και το Eurogroup που δεσπόζει ακριβώς στα μισά του. Μετά από μία σειρά «ορόσημα» για την ελληνική περίπτωση, με μερικά από αυτά δραματικά, για πρώτη φορά στη δεύτερη αξιολόγηση ίσως ο χαρακτηρισμός να αποδειχτεί ακριβής.
Μετά το αδιέξοδο της συνεδρίασης του Μαΐου, άπαντες συμφώνησαν πως στόχος είναι η επίτευξη συμφωνίας μέχρι την 15η Ιουνίου. Τουλάχιστον, έτσι δηλώνουν δημόσια. Αφού ιδιωτικά, κατά το οικονομικό ρεπορτάζ, μόνον η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει να ενδιαφέρεται για τη «συνολική λύση», το πολύ και μερικοί από τους πολιτικούς της συμμάχους στην Ευρώπη.
Πάντως, οι κύριοι παίκτες, Γερμανία (βλ. Σόιμπλε), Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και από κοντά ο ESM, κάθε άλλο παρά αγωνιούν για το εάν θα δοθεί ουσιαστική λύση στο ελληνικό ζήτημα.
Αντιθέτως, πολύ θα τους βόλευε εάν στη θέση των κυβερνώντων στέκονταν μερικές… κούκλες, αμίλητες, ακούνητες, αγέλαστες… αγραβάτωτες. Τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Μετά… θα δούμε!
********
Ασκήσεις επί… κουτόχορτου – Βρυξελλών με συνταγή από Βερολίνο
Με λίγα λόγια, βρισκόμαστε στο σημείο όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει σχεδόν ολοκληρώσει τις «δράσεις» και τα προαπαιτούμενα που έχουν θέσει οι πιστωτές, έχει προνομοθετήσει σειρά μέτρων για τα επόμενα χρόνια όπως της ζήτησαν (παρά τις συνταγματικές… αμφιβολίες), έχει κάνει πίσω σε σειρά αιτημάτων, δικών της και της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτά από τη μεριά τη δική μας. Με στόχο μία «συνολική λύση» που να περιλαμβάνει, τουλάχιστον, ουσιαστική αναδιάρθρωση του χρέους, την επίτευξη της βιωσιμότητάς του, συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης και έξοδο στις αγορές, έστω δοκιμαστικά.
Στόχοι τους οποίους, κατά καιρούς, έχουν εγκρίνει και οι περισσότεροι εκ των δανειστών, στην προσπάθεια -πάντα- να στηρίξουν πληθώρα αντικοινωνικών μέτρων. Στα λόγια βέβαια…
Την ίδια ώρα, από τους παραπάνω στόχους, το μόνο που φαίνεται να βρίσκεται στα χαρτιά τους, είναι μια συμφωνία που να απελευθερώνει την επόμενη δόση για την ελληνική οικονομία.
Μη τυχόν και απειληθούν οι γερμανικές εκλογές με κανένα ατύχημα, αυτός είναι ο πόνος τους, τρομάρα τους…
********
Στο δοκιμαστήριο – Γραβάτες και κοστούμια
Βάση των όσων διέρρευσαν από τα πρακτικά του Eurogroup, ουσιαστική λύση για το χρέος δεν επιθυμεί ο Σόιμπλε και οι δορυφόροι του. Παράλληλα, ολοένα και αυξάνουν οι «θεσμοί» που ζητούν να τελειώσει το πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, ενώ δια στόματος Στουρνάρα, η ποσοστική χαλάρωση «δεν είναι πανάκεια». Το επιβεβαίωσε τη Δευτέρα και ο υπουργός Τσακαλώτος με δηλώσεις του σε ξένους δημοσιογράφους.
Τι μένει απ’ όλα αυτά; Μία «λύση» που θα κλείνει την αξιολόγηση και θα σπρώχνει… στο μέλλον τη συζήτηση για το χρέος, και μια ευχή, να αντέξει η χώρα σε ενδεχόμενη έξοδο στις αγορές και η κυβέρνηση χωρίς αντίδωρο να προτάξει στους πολίτες.
Η ώρα του «ταμείου» δεν αργεί. Είτε στο επικείμενο Eurogroup, είτε σε κάποιο από τα επερχόμενα, το ζήτημα της αξιολόγησης θα λήξει. Και μαζί του, τα όσα κυβέρνηση και «σύμμαχοι» είχαν θέσει ως στόχους συνδεδεμένους μαζί της.
Το εάν θα περιλαμβάνει το ταμείο και γραβάτα, μένει να φανεί, παρά τα όσα υποστήριξε την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός. Κοστούμι, ωστόσο, θα περιλαμβάνει σίγουρα…