Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Ημέρες στο Οριέντε

Γιάννης Α. Φίλης
ποιητής, μυθιστοριογράφος
δοκιμιογράφος, επιστημονικός
συγγραφέας, καθηγητής
στο Πολυτεχνείο Καθηγητής και πρ.
Πρύτανής του επί δωδεκαετία
Εκδόσεις Έναστρον,
σειρά Ελληνική Λογοτεχνία 2016
Διεθνείς αποκλειστικότητα για την Ελληνική γλώσσα
Σχεδιασμός εξωφύλλου Βάσω Καυκούλα
και επιμέλεια έκδοσης Εφη Ριζά-Σκύφα

Ένα σημαντικό σύγχρονο μυθιστόρημα που είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. Καταγράφει μια ιστορία έρωτα, πολέμου και κρατικής βίας. Παράλληλα, ένας ακαδημαϊκός, απογοητευμένος από την εμπορευματοποίηση της σύγχρονης παιδείας.
Παραιτείται από τη θέση του και ταξιδεύει στα νησιά Γκαλαπάγκος όπου συναντάει τη χιλιανή βιολόγο ΣΕΛΕΣΤΕ…
Μαζί καταλήγουν στο Οριέντε  όπου αναμειγνύονται στον αγώνα των ιθαγενών κατά των εταιριών πετρελαίου που καταστρέφουν το τροπικό δάσος της αμαζονίας.
Μέσα από την κινηματογραφική οπτική και ματιά στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας και του Οριέντε, ο αναγνώστης βυθίζεται στο δράμα των ανθρώπων και της φύσης, στις λαμπρές και τραγικές όψεις της.
•    Ένα μοντέρνο με την ευρύτερη έννοια Μυθιστόρημα, που δεν είναι αυτοβιογραφία, ούτε ταξιδιογραφία, και ιστοριογραφία αλλά η ζωντανή αξία και προορισμός της ζωής. Με εναντίωση σ’ έναν ισοπεδωτικό κόσμο.
•    Ο Γιάννης Φίλης συνδυάζει, όλα τα είδη και τις μορφές εκδιήγησης σε μια σύζευξη της υπαρξιακής οντότητας ανθρώπου και κόσμου, που τόσο απάνθρωπα καταστρέφονται για το πυρηνικό, το πετρελαϊκό, το ηλεκτρονικό και το αναπτυξιακό ΚΑΛΟ ΜΑΣ!
•    Με ισοπέδωση των πάντων. Με εξισορρόπηση πάνω σ’ ένα μετέωρο σχοινί της ελπίδας με ερωτικό είναι άκρας ευαισθησίας και αξίας, που τελικά καταλήγει σε τραγωδία.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
«Ημέρες στο Οριέντε» είναι ένα σπουδαίο βιβλίο πολιεπίπεδων εκδιηγήσεων και πρωτοποριακής γραφής, με συγγραφέα του τον Γιάννη Φίλη, δημιουργό πολλών ποιητικών και μυθιστορηματικών έργων, αλλά και περιβαλλοντικών, που, είναι, ήδη  δεκατέσσερα. Όλα έργα υψηλής ποιότητας, ιστορικής, αντικειμενικότητας και ουσιαστικής κοινωνικής ευθύνης.
Όλη αυτή η σημαντική πνευματική λογοτεχνική δημιουργία έχει ιδιαίτερη σημασία όταν ο δημιουργός της είναι διεθνούς αναγνώρισης τεχνολόγος και πρ.  πρύτανης ενός από τα πιο σύγχρονα πολυτεχνεία στην Ελλάδα και ευρύτερα. Όμως ο άνθρωπος Γιάννης Φίλης, συνδύασε τον μονόπλευρο, τον μονοδιάστατο λόγο της απόλυτης τεχνο-κυριαρχίας με τον πολυδιάστατο λόγο της ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ της βαθιάς ψυχής.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Από την πρώτη σελίδα αυτού του εξαιρετικού βιβλίου ο συγγραφέας ξεκαθαρίζει την θέση του, ότι «ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ μου είναι όλες πραγματικές για ένα και μόνο λόγο, δεν υπάρχουν ιστορίες που δεν είναι πραγματικές, όπως αυτή που τώρα αφηγούμαι, κάτω από τη λάμπα πετρελαίου στο αγροτικό μου ησυχαστήριο. Όμως, μου λένε ότι δεν είμαι πρακτικός άνθρωπος, ότι, δεν παίρνω τη ζωή μου στα σοβαρά, γι’ αυτό λέω ιστορίες, επειδή είμαι πρακτικός άνθρωπος. Πώς, αλλιώς όμως, θα συμβιβάσω τις αντιφάσεις μου. Λίγη παραπάνω ιδεολογία, λίγη παραπάνω πραγματικότητα και βυθίζομαι στα φαράγγια και στις στενωπούς του λόγου. Η ανοχή μου  στους δαίμονες που με καταδιώκουν είναι μικρή και η διέξοδος άμεση. «Ναι, έτσι είναι – σημειώνω εγώ που βυθίζομαι στο μαγικό και πραγματικό κόσμο του συγγραφέα Γιάννη Φίλη. Όμως, ας μου επιτρέψει να πω ότι πράγματι η ιστορία που εκδιηγείται αποτελεί μια ΥΠΕΡ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, που εκχέει τη λάμψη της σε όλο το έργο του «ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΟΡΙΕΝΤΕ».

ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡ-ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Λοιπόν, ο συγγραφέας Γιάννης Φίλης από το τέλος της πρώτης του σελίδας παρουσιάζει, ιδιαίτερα απλά, το γυναικείο πρόσωπο της πραγματικής υπέρ-πραγματικότητας, που επικυριαρχεί από την αρχή ως το τέλος της εκδιηγούμενης ιστορίας. Αυτός, που, «δεν παίρνει τη ζωή του στα σοβαρά, γι’ αυτό λέει ιστορίες». Όπως στο εκπληκτικό βιβλίο του «Ημέρες στο Οριέντε».
Ημέρες πολύπλευρες, πολύμορφες, πολύπλοκες που άλλες είναι εξωτικές, άλλες πρωτόγονες, άλλες εκπαιδευτικές, άλλες πολιτικές- επαναστατικές, και άλλες αναμνηστικές δραματικών ημερών, της Γερμανικής κατοχής του εμφυλίου, της Δικτατορίας, που να παρουσιάζουν και να εκφράζουν οδυνηρές πραγματικότητες αδικιών, προδοσιών και βαρβαρότητας.
Μνήμες που αναδύονται, από τα βάθη βάρβαρων χρόνων και πικρών ημερών που, στην ουσία, ζητούν τη δικαίωσή τους, μέσα από τα εκδιηγούμενα στις «Ημέρες του Οριέντε».

ΤΗ ΣΕΛΕΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΚΑΦΟΣ
Λοιπόν, τη Σελέστε τη συνάντησα πάνω στο σκάφος στο σύμπλεγμα των Γκαλαπάγκος. Την έχασα μερικούς μήνες αργότερα κάτω από  τροπική καταιγίδα….
Ο ουρανός όπως συνήθιζε εκείνη την ώρα, μαύρισε ξαφνικά έτοιμος να ξεσπάσει. Οι αστραπές φώτιζαν τον ορίζοντα ως το πιο ακραίο σημείο του βράχου, αποκαλύπτοντας στιγμιαία όψεις που δεν χωρούν στην φαντασία.
Σ’ εκείνο το πανδαιμόνιο τα πουλιά, οι κραυγές  των πιθήκων ήταν ανακατεμένες με τις βροντές, ανάμεσα στα όρια ευφορίας και πανικού «Ήξερα αλλιώς τις καταιγίδες της Μεσογείου». Άνεμους σκληρούς που εξαιρούν τις προκαταλήψεις από τα σώματα των κοριτσιών και ύστερα τ’ αφήνουν χωρίς τίποτα περιττό, βορά στη φαντασίωση, που ανάγει τα νησιά του αιγαίου σε φως  και πέτρες και τους κατοίκους  τους σε παραμυθάδες. Βροχή που χτυπάει έναν κώδικα μορς πάνω στην πέτρα. Όμως η τροπική  καταιγίδα πηγαίνει βαθύτερα, πασχίζει την ΑΡΧΗ του κόσμου, πάντα με την ίδια επιμονή.

ΖΩΝΤΑΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΑ 18 ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Όλα τα μέρη (18) του βιβλίου είναι ζωντανή εμπειρία, λειτουργία και γνώση των εξωτικών τόπων αλλά και  των καταθλιπτικών γραφειοκρατιών. Ειδικά της δικαιοσύνης, των εκπαιδευτικών λειτουργιών, κυρίως όμως της άγριας φύσης την οποία μελετούσε ως βιολόγος η ΣΕΛΕΣΤΕ και αγωνιζότανε να μελετήσει και να σώσει τα διάφορα είδη της άγριας φύσης από εκείνους που την καταστρέφανε με επικίνδυνες χρήσεις και, κυρίως, για γιγάντια πετρελαιοεργοστάσια, καταδιώκοντας όσους-όσες ήταν ενάντιοι στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.
Οι εκδιηγήσεις του στα 18 κεφάλαια του βιβλίου δεν είναι γραμμικής γραφής, αλλά πολυχρονικής και πολυτοπικής γραφής. Κείμενα που συνδέουν  τα άγρια συντελεσθέντα γεγονότα, σε όλα τα κοινωνικά πλαίσια,  τα οποία  παραλλασσόμενα επεκτείνουν, σε παγκόσμια κλίμακα, την υπέρ-απάνθρωπη  περιβαλλοντική καταστροφή που μας απειλεί. Ενώ, μόνο λίγοι αγωνίζονται να σώσουν την ΑΜΑΖΟΝΙΑ από τον οδοστρωτήρα της ανάπτυξης.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
Επιστρέφοντας στην διαδρομή των μεγάλων αποφάσεων του συγγραφέα, στην αρχή του δεύτερου μέρους  μας, λέει: «η απόφαση της φυγής μου από το πανεπιστήμιο, τώρα που το συλλογίζομαι, ήταν εύκολη. Αλλά, όλες οι μισητές γραφειοκρατικές νομικές, δικαστικές κ.λπ. ταλαιπωρίες που αντιμετώπισα ήταν αρκετές. Για να θυμηθεί τη Σελέστε  που έλεγε ότι, «αυτό το γραφειοκρατικό σύνδρομο ήταν ένα εργαλείο, μέσω του οποίου ελάχιστοι μέτριοι μπορούν να εξουσιάζουν τόσους πολλούς». Για αυτή την μισητή πραγματικότητα των χειραγωγήσεων στο πανεπιστήμιο. Όλοι οι κυβερνητικοί και θεσμικοί φορείς (από, θέσεως και ισχύος)  είναι σκληροί και αποδοκιμαστικοί απέναντι σε κάθε ελευθερόφρονα ανώτατο εκπαιδευτικό ηγέτη….
Ο οποίος, όμως, αγνόησε κάθε μαύρη κουκίδα μίσους, αφήνοντας πίσω του την αναπαραγόμενη κρίση που μας έχει κατακυριεύσει δραματικά.

«ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ» ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ
Περιστροφή γύρω από τις ημέρες στο ΟΡΙΕΝΤΕ. Είχα προσκληθεί πολλές φορές στη Βουλή.
Μια από αυτές ήταν όταν κατέθεσα στην επιτροπή περιβάλλοντος… στη διακομματική. Οι βουλευτές είχαν επιθετικές διαθέσεις, υποθέτω όχι εναντίον μου, αλλά εναντίον των κομματικών αντιπάλων τους.
Όμως, στο τέλος οι ερωτήσεις ξεσπούσαν πάνω μου…Μετά από δύο ώρες θορυβώδη και αντιπαραγωγική συζήτηση, και αφού  τους είχα ομιλήσει για την απελευθέρωση τοξικών, για την έλλειψη ανακύκλωσης των υδάτων, των βιολογικών καθαρισμών, για την κατάχρηση στη γεωργία συνθετικών χημικών κ.α. πρότεινα να γράψω μια λεπτομερή έκθεση των περιβαλλοντικών προβλημάτων της χώρας και να τους την υποβάλλω.
Ο πρόεδρος της επιτροπής έκανε δεκτή την πρότασή μου. Δύο μήνες αργότερα υπέβαλλα έναν φάκελλο με λεπτομερείς αναλύσεις και προτάσεις αλλά  ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΛΑΒΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. … Όμως, με κάλεσαν για δεύτερη φορά στη Βουλή για να μιλήσω για την κατάσταση της ανώτατης παιδείας, λίγους μήνες μετά την λήξη της περιπέτειας των εισακτέων.

ΤΡΙΑ, ΜΟΝΟ, ΛΕΠΤΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΣΕ ΕΚΑΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Μου έδωσαν το βήμα για… τρία λεπτά μπροστά από εκατό βουλευτές…. Άρχισα να ομιλώ: «Κύριε υπουργέ, κυρίες και κύριοι η ανώτατη παιδεία νοσεί σοβαρά από τον κομματισμό, τον λαϊκισμό και τα μικροσυμφέροντα. Οι φοιτητές συνήθως δεν παρακολουθούν τα μαθήματα και οι συχνές καταλήψεις σχεδόν πάντα ευλογούνται από την εκάστοτε αντιπολίτευση…. Φωνές, «ΑΦΑΙΡΕΣΤΕ του το μικρόφωνο».
Μου το πήραν βιαστικά λίγο πριν τελειώσω με ύβρεις, μίσος και ένα βροντερό «αίσχος» από έναν παλιό μου γνώριμο πολιτικό αρχηγό.
Στο διάδρομο της Βουλής κάποιος βουλευτής μου είπε: «μπράβο ρε πρύτανη, έχεις κότσια», για να του απαντήσω: «Αυτό θα έπρεπε να το πεις δημόσια στην αίθουσα, όχι κρυφά σε μένα.
…. Οι βουλευτές περπατούσαν βιαστικά στον διάδρομο. Οι πιο πολλοί κρατούσαν φακέλλους με χαρτιά, και ίδιο ντύσιμο. Στο ημίφως όλα έδειχναν ομοιόμορφα, το περπάτημα, οι χαμηλόφωνες συζητήσεις, η γλώσσα του σώματος, η γλώσσα του κτιρίου της Βουλής.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα