Η ζωή του αθρώπου

Στη γη γεννιέτ’ ο άθρωπος μ’ όρεξη και υγεία
πάντοτε θέλει να ζητά τη θεία ευλογία.
Τον συνοδεύει πάντοτε σ’ ούλη ντου τη ζήση
σε κάθε βήμα γη καλό που θέλει ν’ αποχτήσει.
Πρώτα στον κόσμο έρχουνται τα παιδικά παιχνίδια
που ομορφαίνουν τη ζωή και προπονούν τα ίδια.
Ο σεβασμός στην εκκλησιά φοίτηση σε σχολείο
φέρνουν συνήθειες καλές, για ούλο μας το βίο.
Χωρίς θρησκευτικότητα σκέτη ζωή πεζή ‘ναι
αν πάλι δεν επιθυμείς, ως σου ταιριάζει κρίνε.
Παράδοση και προσφορά, πάντοτε δυναμώνουν
τσοι πλούσιους και τσοι φτωχούς κι όσους τη γη οργώνουν.
Μόρφωση· ξύπνημα του νου, τον άθρωπο αγιάζει
σίγουρος μ’ άδολη καρδιά τον Πλάστη πλησιάζει.
Δουλειά, αγώνας συνεχής είν’ η ζωή μας ούλη
χαράς τονε που θα βρεθεί, γεμάτο το σακούλι.
Σίγουρα είναι η ζωή μ’ αγκάθια φορτωμένη
μακάριος και ευτυχής όποιος μακριά τους μένει.