Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

«Η παραδοσιακή μουσική δεν είναι μουσειακό είδος»

«O “Μίτος” επιδιώκει να συνδέσει το χθες με το σήμερα κι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ονομάσαμε έτσι το σχήμα. Θέλαμε να φέρουμε τα τραγούδια του χθες στο σήμερα»

Δημοτικά τραγούδια, ακριτικά, ερωτικά και παραλογές ξετυλίγουν τον μίτο που οδηγεί από το χθες στο σήμερα. Ιστορίες για ηρωικά κατορθώματα, έρωτες, μακρινά ταξίδια. Μάχες με δράκους και στοιχειά. Ιστορίες σαν τα παραμύθια που μας έλεγαν οι γιαγιάδες μας. Το μουσικό σχήμα “Μίτος” των Αλέξανδρου Ιερωνυμίδη, Γιάννη Χίνου και Μαρίας Πλουμή, πιάνει το νήμα από τις “Aκρες των ακριώ”, όπως ονομάζει το νέο του cd και μας φέρνει φρέσκο μουσικό αεράκι από τον μακραίωνο πολιτισμό της υπαίθρου.
Τραγούδια που με ένα σύγχρονο άγγιγμα και ματιά ζωντανεύουν το αίσθημα μιας άλλης εποχής κι ενός άλλου κώδικα αξιών ταγμένου στην ομορφιά και γι’ αυτό διαχρονικά γοητευτικού.
Με αφορμή την παρουσίαση του cd την ερχόμενη Δευτέρα στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Χανίων (Νεώριο Μόρο) οι “διαδρομές” συνάντησαν τους Αλέξανδρο Ιερωνυμίδη και Γιάννη Χίνο και μίλησαν μαζί τους για την παράδοση και το σήμερα, τη δημοτική ποίηση και τον ρόλο της προσωπικής αισθητικής στο μουσικό αποτύπωμα που αφήνει ένας καλλιτέχνης.

“Από την άκρη των ακριώ’ είναι ο τίτλος της νέας δουλειάς σας. Που μας ταξιδεύει ο “Μίτος” όπως ονομάζεται το σχήμα σας;
Α.Ι.: Ο “Μίτος” αποτελείται από τον Γιάννη τον Χίνο, εμένα και τη Μαρία Πλουμή, ενώ στην ηχογράφηση συμμετείχε φιλικά και ο Φωκίων Αποστολόπουλος που έπαιξε νταούλι. Το cd είναι σε παραγωγή της «Vamos Art & Thought» και του Γιώργου Χατζηδάκη τον οποίο ευχαριστούμε πολύ. Περιλαμβάνει δέκα παλιά, πολύστιχα, δημοτικά τραγούδια από διάφορα μέρη του ελληνισμού. Από τον Πόντο, μέχρι την Κύπρο, τη Θράκη, τη Δράμα, την Κάλυμνο, τη Σκύρο και την Κρήτη.
Γ.Χ.: Κάποια από αυτά τα τραγούδια, επειδή ακριβώς είναι πολύστιχα, είναι μεγάλα. Στην ουσία μιλάμε για δημοτική ποίηση, παραλογές και ακριτικά, όπου μελοποιήσαμε τμήματα ποιημάτων ή αποδίδουμε, με τον δικό μας τρόπο, καταγραφές που υπάρχουν.

Πώς γεννήθηκε αυτή η δουλειά;
Γ.Χ.: Ξεκίνησε ουσιαστικά από τον Αλέξανδρο. Έχει την εμμονή να ψάχνει και να διαβάζει παλιούς μελετητές – λαογράφους. Μάς μετέφερε, λοιπόν, αυτή την ιδέα και τα ακούσματα που είχε και αποφασίσαμε να δουλέψουμε πάνω σ’ αυτά.

Τι σας συγκινεί αυτό το είδος ποίησης;
Α.Ι.: Είναι πολλά. Είναι ιστορίες και μύθοι που εξιτάρουν τη φαντασία και συγχρόνως μεταφέρουν, με λιτή γλώσσα και ωραίο τρόπο, αξίες και στάσεις ζωής. Καλλιεργούν ένα ήθος και διδάσκουν. Για να τα βρω έψαξα σε παλαιοβιβλιοπωλεία, σε παλιές καταγραφές και αφιέρωσα πολύ χρόνο διαβάζοντάς τα. Κάθε φορά που τα διάβαζα έβρισκα και κάτι καινούριο, κάτι ακόμα που ήταν κρυμμένο πίσω από τα νοήματά τους. Σιγά – σιγά μού αποκαλύφθηκε ένας κόσμος μακρινός, μια άλλη εποχή που είναι καταγεγραμμένη μέσα στα δημοτικά τραγούδια.
Γ.Χ.: Εγώ δεν το μελέτησα τόσο πολύ όσο ο Αλέξανδρος. Όμως όσο τα διάβαζα και τα τραγουδούσα μού έκανε εντύπωση ότι σε βάζουν στην ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής, ενώ με έναν ιδιαίτερο τρόπο, μέσα από μυθολογικά, παραμυθιακά στοιχεία αναδύονται οι ανθρώπινες φοβίες, οι κοινωνικές αντιλήψεις της εποχής κ.ά. Είναι πράγματα που χαρακτήριζαν εκείνες τις εποχές αλλά μιλάνε και στη δική μας εποχή…

Αυτό είναι ένα σημαντικό “στοίχημα”, δηλαδή, κατά πόσον αυτό το σύμπαν που ξαναζωντανεύει μέσα από τα τραγούδια αυτά μπορεί να μιλήσει στην εποχή μας. Μπορεί να πει βέβαια κανείς ότι ο άνθρωπος στην ουσία του παραμένει ο ίδιος σε όλες τις εποχές έστω και αν αλλάζει ρούχα, συνήθειες κ.λπ.
Α.Ι.: Ο κόσμος των τραγουδιών αυτών είναι οικείος ακόμα και σήμερα. Μιλάμε για τραγούδια της υπαίθρου, που έχουν άμεση σχέση με τη φύση αλλά και τη φύση του ανθρώπου, τις αδυναμίες του και την προσπάθειά του να επιβιώσει και να κυριαρχήσει στο περιβάλλον του. Συνεπώς όλα αυτά που περιγράφονται είναι και σημερινά. Μπορεί εμείς σήμερα να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από το πρίσμα της τεχνολογίας όμως στον πυρήνα μας παραμένουμε ίδιοι.

Ποια είναι τα όρια που επεμβαίνει κανείς στην παράδοση; Πού την αλλάζει και πού τη διατηρεί;
Γ.Χ.: Τα όρια τα βάζει ο καθένας προσωπικά σύμφωνα με τα κριτήριά του…
Α.Ι.: Με βάση τα βιώματα και τις εμπειρίες του…
Γ.Χ.: Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτό. Τα πάντα είναι θέμα αισθητικής. Αυτό βέβαια είναι μια προσωπική μου άποψη.
Η αλήθεια είναι ότι δεν το συζητήσαμε το θέμα αυτό διεξοδικά μεταξύ μας. Πάντως αρκετά χρόνια πια το τραγούδι και η μουσική έχουν αποκτήσει μια οικονομική υπεραξία κι έχει σημασία πόσο κανείς το λαμβάνει αυτό υπόψη του. Κατά πόσο δηλαδή αυτό είναι το κίνητρο για έναν καλλιτέχνη για να κάνει κάτι. Για εμένα αυτό είναι ένα στοιχείο που διαφοροποιεί τους καλλιτέχνες. Από εκεί και πέρα, στο αισθητικό κομμάτι ζούμε, όπως σε όλα τα πράγματα, μια μουσική παγκοσμιοποίηση όπου ο καθένας εντάσσει με τον τρόπο του στοιχεία σύγχρονα, παραδοσιακά κ.λπ.

Η προσωπική μου αίσθηση, πάντως, είναι ότι εσείς φλερτάρετε με μια ατμόσφαιρα άλλης εποχής και μένετε μακριά από εύκολους εντυπωσιασμούς.
Γ.Χ.: Εχουμε βασιστεί σε παλιές καταγραφές αλλά έχουμε βάλει και δικά μας στοιχεία χωρίς, ωστόσο, υπερβολές.
Α.Ι.: Ζούμε στο σήμερα, έχουμε τα ερεθίσματά μας αλλά έχουμε κι ένα υλικό από το παρελθόν στα χέρια μας. Δεν θέλουμε να αναπαράγουμε μουσειακά κάτι. Αυτό που θέλουμε είναι να μοιραστούμε με τον κόσμο κάτι που μας αρέσει, κάτι που μας κέρδισε. Γενικά η παραδοσιακή μουσική δεν είναι κάτι μουσειακό. Προχωράει, εξελίσσεται. Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι όπως ακούγεται κάτι στις παλιές καταγραφές που υπάρχουν, έτσι ήταν και πιο πριν. Επίσης, θα πρέπει να πούμε ότι εμείς δεν κάναμε μια καταγραφή των κομματιών. Καταγραφές έκαναν ο Σίμων Καράς, η Δόμνα Σαμίου κ.ά. Εμείς κάνουμε απόδοση. Εμείς λειτουργούμε σαν καλλιτέχνες όχι σαν επιστήμονες ή μελετητές.

Ο κόσμος και οι νέοι ειδικότερα πως δέχονται αυτά τα ακούσματα; Τι αντιδράσεις εισπράττετε;
Α.Ι.: Μέχρι στιγμής όσες φορές παίξαμε το υλικό άρεσε πολύ. Ήρθε κόσμος, όχι δικοί μας, που μάς είπε ότι τους άρεσαν πολύ τα τραγούδια. Αυτή είναι μια μεγάλη ικανοποίηση για εμάς.
Γ.Χ.: Έχει ενδιαφέρον ότι στην Κρήτη που υπάρχει πολύ έντονο το πολιτιστικό στίγμα της τοπικής παράδοσης ο κόσμος ήταν ανοιχτός να ακούσει τα τραγούδια από τις άλλες περιοχές που περιλαμβάνει η δουλειά.

Για όλους εμάς πάντως που ζούμε σε αστικά κέντρα σίγουρα έχει ενδιαφέρον να ερχόμαστε σε επαφή με αυτό τον πολιτισμό που έρχεται “από την άκρη των ακριώ”. Δεν είναι μια σύγχρονη ανάγκη αυτό;
Γ.Χ.: Νομίζω ότι είναι ζητούμενο να έρθουμε ξανά σε επαφή με τη φύση και με τον πολιτισμό της υπαίθρου. Αν είναι κι αυτός ένας τρόπος για να έρθουμε σε επαφή, μέσα από τα τραγούδια, τότε αυτό σίγουρα είναι θετικό.
Α.Ι.: O “Μίτος” επιδιώκει να συνδέσει το χθες με το σήμερα κι αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που ονομάσαμε έτσι το σχήμα. Θέλαμε να φέρουμε τα τραγούδια του χθες στο σήμερα, κάτι που για εμάς έχει σημασία.

Η παρουσίαση του cd
Η παρουσίαση του cd «Από την άκρη των ακριώ» θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου, στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Χανίων (Νεώριο Μόρο) στις 8.30 το βράδυ. Εκτός από το μουσικό σχήμα «Μίτος» των Α. Ιερωνυμίδη, Γιάννη Χίνου και Μαρίας Πλουμή με τους οποίους θα συμπράξει μουσικά η Μαρίτζια Κατσούνα, ενώ για τα τραγούδια θα μιλήσουν ο δάσκαλος – λαογράφος Σταμάτης Αποστολάκης, η φιλόλογος Ρούλα Βουράκη, η μουσικολόγος – καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης Κυριακή Τριχάκη και ο μουσικός – αντιδήμαρχος Χανίων Γιάννης Γιαννακάκης.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα