Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Στη Μάχη της Κρήτης, την επέτειο της οποίας γι’ άλλη μια χρονιά γιορτάζουμε με λαμπρότητα αυτές τις μέρες, αναφέρονται στον σημερινό Παιδότοπο με τα κείμενα και τις ζωγραφιές τους, κάποια απ’ τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Σκινέ – Φουρνέ. Ζωντανός πάντα στα χωριά τους, ο απόηχός της. Φαίνεται καθαρά αυτό. Φανερή και η δουλειά που γίνεται απ’ τους δασκάλους στις τάξεις, ωστόσο.
Και η συνεργασία δασκάλων -γονέων επίσης!
Πολλές οι ευχαριστίες μου και στους μεν και στους δε. Ιδιαίτερα στον φίλο διευθυντή του Σχολείου Γιώργο Ασλάνη για τον συντονιστικό του ρόλο στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Και, βέβαια, ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος
Στις 21 Μαΐου 1941, οι Γερμανοί θέλησαν να κατακτήσουν την Κρήτη. 1.700 αεροπλάνα άρχισαν να πετούν πάνω από την Κρήτη. Πρώτα τα βομβαρδιστικά, που βομβάρδιζαν από τη Σούδα έως το αεροδρόμιο του Μάλεμε, και το ίδιο με τους αλεξιπτωτιστές, που ήταν ο καλύτερος στρατός τους. Όταν έπεφταν, μέχρι να ξεζαλιστούν και να ξεμπερδέψουν από τα σκοινιά, οι Κρητικοί που δεν είχαν όπλα, τους χτυπούσαν με μαγκούρες, πέτρες ή ό,τι άλλο έβρισκαν. Μαζί με τους άντρες πολεμούσαν και γυναίκες. Οι Γερμανοί, εκτός από αεροπλάνα είχαν και ανεμόπτερα, τα οποία είχαν και αλεξιπτωτιστές. Η Μάχη της Κρήτης κράτησε 10 ημέρες. Οταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν, είχαν καταλάβει την Ελλάδα. Όταν κατέκτησαν την Κρήτη άρχισαν να καίνε σπίτια και χωριά. Η αντίσταση ήταν η αιτία που νικήσαμε. Ηδη ομολογούν ότι πολεμήσαμε ηρωικά. Στο τέλος βγήκε ένα ριζίτικο τραγούδι που λέει:
Χίτλερ να μην το καυχηθείς πως πάτησες την Κρήτη
ξαρμάτωτη την ήβρηκες και λείπαν τα παιδιά της…
Αφήγηση: Μαρινάκης Νίκος
– Ελένη Μαρινάκη
[…] 1 Αυγούστου 1941. Οι Γερμανοί στρατιώτες κύκλωσαν το χωριό του Σκινέ και όσοι από τους άνδρες δεν πρόλαβαν να φύγουν, τους μάζεψαν στο ποταμό Κερίτη, και τους εκτέλεσαν όπου μαζί ήταν και ο παππούς του μπαμπά μου, που τον εκτέλεσαν στον Κερίτη μαζί με τους άλλους. Πήραν από το Σκινέ 49 άτομα και σύνολο ήταν 118 μαζί με τα άλλα χωριά. Αλλά επειδή στον Σκινέ δύο Ελληνες έφεραν αντίσταση στους Γερμανούς και τραυμάτισαν έναν Γερμανό, αποφάσισαν να κάψουν το χωριό.
Και στου προπάππου μου το σπίτι βρήκαν ένα μπετόνι πετρέλαιο, για την λάμπα και μ’ αυτό έκαψαν το σπίτι του. Μετά από τις εκτελέσεις που έκαναν, δηλαδή 2 βδομάδες περίπου, πιο πάνω από το Χλιαρό, στο Λαγγό, κατέβαινε ένας Γερμανός με μια μοτοσυκλέτα και τον πυροβόλησαν τραυματίζοντάς τον. Οι Έλληνες είπαν πως τον τραυμάτισαν κάποιοι.
Ενα πρωί, μάζεψαν τα γυναικόπαιδα μαζί και τον παππού μου, 9 χρονών τότε, στην πλατεία. Ηθελαν να τους εκτελέσουν, αλλά μετά τους πήγαν στις φυλακές του Φιρκά στο λιμάνι. Ηρθαν την επόμενη μέρα με αυτοκίνητα και τους βάλανε πάνω και τους πήγαν εξορία στο Ρέθυμνο, στη Γεωργιούπολη, στον Κουρνά και τους απαγόρευσαν για 3 ολόκληρα χρόνια να μην πάνε στο χωριό τους. Μετά από 1 χρόνο άρχισαν να γυρίζουν κρυφά στο χωριό τους. Μέχρι που γερμανικός στρατός άρχισε να χάνει τον πόλεμο στην Ευρώπη. Μετά το 1945 έχασε εντελώς τον πόλεμο και οπισθοχώρησε νικημένος.
Μιχαέλα Βανταράκη, Ε’ τάξη
Στις 20 Μαΐου 1941, ξεκίνησε η αεροπορική έφοδος των Γερμανών με συνθηματικό όνομα “Unternehmen Merkur” εναντίον του νησιού, ως την 1η Ιουνίου. Με την επιχείρηση αυτή οι Γερμανοί κατάφεραν να καταλάβουν το νησί από τις αγγλοελληνικές συμμαχικές δυνάμεις, ωστόσο αυτή τους η επιτυχία κόστισε τόσο πολύ ώστε να μην επιχειρήσουν ξανά άλλη αεροπορική έφοδο της ίδιας κλίμακας κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Σήμερα, η Μάχη της Κρήτης, θεωρείται η πρώτη μεγάλη αεραποβατική επιχείρηση και παραμένει μοναδική στο ότι ο κύριος αντικειμενικός σκοπός κατελήφθη εξ ολοκλήρου από αέρος.
Επίσης ο προπάππους μου, που είχε οργανώσει μια ομάδα Ελλήνων για να πολεμήσουν τους Γερμανούς, μετά από λίγο καιρό συνελήφθη και εκτελέσθηκε ανάμεσα στους 100 στον Αλικιανό, στον Κερίτη.
Είμαι πολύ περήφανη και συγκινημένη για τους ήρωες που τότε πολέμησαν, έχασαν τις ζωές τους για να είμαστε τώρα εμείς ελεύθεροι.
Ελένη Κορκακάκη, Ε’ τάξη
Ενάντια στους Γερμανούς
όλοι ξεσηκωθήκαν
για την ελευθερία μας
πολλοί εσκοτωθήκαν.
Η Κρήτη το απέδειξε
με τον ηρωισμό της
σκληρά τον επολέμησε
ετότες τον εχθρό της.
Το Μάλεμε πώς να τα πει
απού δεν έχει στόμα,
πολλά κορμιά εσκέπασε
το εδικό του χώμα.
Γεωργία Κουκουράκη,
Γ’ τάξη
Οι Γερμανοί δεν το ’ξεραν αντίσταση θα βρούνε
τους Κρητικούς εθαύμασαν σκληρά πως πολεμούνε.
Δεν δίστασαν στους Γερμανούς κι ας ήτανε χιλιάδες
αλλά τους επιτέθηκαν με πέτρες και τους γκράδες.
Ουρανία Μπουλταδάκη, Γ’ τάξη
Στον ποταμό τ’ Αλικιανού, πιο πάνω απ’ την Καμάρα,
εκεί τα εκτελέσανε όλα τα παλικάρια.
Στον ποταμό τ’ Αλικιανού εκατόν οκτώ θαμμένοι,
και με τα πολυβόλα τους αδικοσκοτωμένοι…
Σαράντα βάζουν στη γραμμή, στην κάθε παταρία
και τους ξαπλώνουν καταγής χωρίς καμιάν αιτία…
Στους λάκκους που ανοίξανε ήτο από το Σκινέ
ο Στέλιος Ανεζάκης,
και έκλαψε τον φίλο του, τον Γιώργο Γιαννικάκη…
Ελένη Μαρινάκη, Δ’ τάξη
(Σημ.: Απόσπασμα από ένα τραγούδι που της είπε
η γιαγιά της, Ιφιγένεια Μαρινάκη).
