Η χανιωτοσύνη της πόλης

Πρέπει κάποια στιγμή να το πάρουμε απόφαση… Σε τούτη εδώ την πόλη δεν πρόκειται να πάμε μπροστά! Πολλοί οι λόγοι και κυριότερος όλων ένας και… απλός: Δεν θέλουμε να πάμε μπροστά! Δεν επιθυμούμε το καλό τούτης της πόλης! Αντιθέτως, νοιαζόμαστε για το καλό της δικής μας πάρτης! Η δική μας πάρτη είναι… uber alles και αν κάποιος σταθεί εμπόδιό μας θα τον φάμε ζωντανό από κοινού με τους ημέτερους μας που είναι πρόθυμοι να στήσουν το… μπέτη τους για μας!
Εν ολίγοις, είμαστε εμπλεκόμενοι σε αυτόν τον φαύλο κύκλο των γνωστών του γνωστού κι ο μπάρμπας στην Κορώνη κι αυτός είναι πάντα εκεί για να μας εξασφαλίσει και να διασφαλίσει τα συμφέροντά μας! Οι κύκλοι ομόκεντροι τούτου του μικρού χωριού, περιπλέκονται κι όποιος βρεθεί έξω από αυτούς, τον τρώει ο… “λύκος” που πάντα καιροφυλακτεί!
Μια πικρή διαπίστωση του γράφοντος μετά και από τα τελεταία γεγονότα: η πολλή “χανιωτοσύνη” βλάπτει σοβαρά τούτη την πόλη και δεν την αφήνει να αναπνεύσει!
Ο καλύτερος επικεφαλής μας θα ήταν ένας ουρανοκατέβατος, μη εντεταγμένος στη χανιωτοσύνη “μας” και μη εμποτισμένος από αυτήν  ο οποίος με το όραμά του θα μπορούσε να σπάσει αυγά αφουγκραζόμενος τις ανάγκες της! Εκείνος  θα τολμούσε να συγκρουστεί με… παγιωμένες αντιλήψεις περί του “καλού των Χανίων”.
Ωστόσο… ένας τέτοιος ποτέ δεν θα έπαιρνε την ψήφο μας, διότι δεν θα μιλούσε τη γλώσσα μας!
Ωστόσο, για να μη φανώ ισοπεδωτικός, δεν υποννοώ ότι σήμερα στην πολιτική σκηνή της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις… αλλά δυστυχώς κι αυτοί “χάνονται”…
Ισως για το κακό το ριζικό των Χανίων να φταίει και το γεγονός ότι: «τη χανιωτοσύνη πολλοί αγάπησαν, τα Χανιά κανείς».
Υ.Γ. Η έννοια της χανιωτοσύνης θα επεξηγηθεί εν καιρώ!