Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Οι “Αθλιοι” του Βίκτωρος Ουγκό και ο “Νοήμων πετεινός” στη χρυσή διαθήκη του Πολύβιου Δημητρακόπουλου

Κύριε διευθυντά,
αναφέρω τους παραπάνω συγγραφείς που έζησαν και οι δύο τον 19ο αιώνα, με τον Δημητρακόπουλο και τις αρχές του 20ου αιώνα, καθ’ ότι οι απόψεις και των δύο αποδείχθησαν ότι ήταν διαχρονικές και καθημερινά επίκαιρες.
Εχει αλήθεια αλλάξει από τότε ο άνθρωπος. Είναι σήμερα περισσότερο τίμιος, δίκαιος; Εάν οι ασκούντες την εξουσία είναι καλύτεροι, δικαιότεροι, εντιμότεροι μπορούν, έχουν τη δύναμη να εφαρμόσουν την ισονομία, την δικαιοσύνη κατά την άσκηση του αξιώματός τους ή υποτάσσονται στα κατεστημένα υποχρεωτικά που ελέγχονται από κέντρα εξουσίας, που προασπίζουν τα συμφέροντα των πλουσίων, των ολίγων και όλων αυτών που αδίκως και παρανόμως κατέχουν και ελέγχουν εξουσία;
Εάν οι τίμιοι κυβερνήτες προσπαθήσουν να τους πάρουν την εξουσία, μόλις την ακουμπήσουν παθαίνουν ηλεκτροπληξία, δεν προλαμβάνουν καν. Σαν τον ηλεκτρολόγο που εάν ακουμπήσει γυμνό ηλεκτροφόρο καλώδιο θα πάθει ηλεκτροπληξία… Όσοι πραγματικοί και τίμιοι ηγέτες, παγκοσμίως, προσπάθησαν να ελέγξουν και εφαρμόσουν γενικά το ΔΙΚΑΙΟ, αρκετοί έχασαν ακόμα και τη ΖΩΗ τους.
Τι άλλαξε μέχρι σήμερα απ’ αυτό που αναφέρεται στους “Αθλίους” με την κλοπή του καρβελιού και την καταδίκη του κλέφτη, από την κλοπή του πλούτου, φανερά, από επιτήδειους διεφθαρμένους χωρίς καμία συνέπεια;
Ο “Νοήμων πετεινός” του Δημητρακόπουλου που αναφέρεται στη “χρυσή διαθήκη’ είδε – άκουσε και αμερόληπτα διαπίστωσε ότι “πλούσιοι κοιλαράδες” σε μια αγορά με το φως του ήλιου έκλεβαν. Κανένας δεν τους ενοχλούσε. Με τη δύση του ήλιου μερικά κλεφτρόνια έκλεβαν μικροπράγματα που τ’ άφηναν στους πάγκους ως ασήμαντα, παρόλα αυτά συλλαμβάνονταν και η Δικαιοσύνη επέβαλε την ποινή «εν ονόματι του Νόμου».
Ο πετεινός, εκεί που παρακολουθούσε τους ανθρώπους και σκεπτότανε αμέριμνος πόσο άδικοι είναι, κάποιος Ηνίοχος με μία άμαξα, περνούσε με επιβάτες έναν κύριο και μια κυρία. Περνώντας δίπλα από τον πετεινό, τον κτύπησε με το μαστίγιο και του έφυγε η ουρά. Χωρίς την ουρά την πανέμορφη, την φουντωτή, σαν κακόμοιρος, κολοβός, συνέχιζε να παρακολουθεί τους ανθρώπους. Κάποια στιγμή βλέπει την ίδια άμαξα και τι να δει! Η ουρά του ήταν στο καπέλο της κυρίας. Σκέφθηκε και είπε: «Αλήθεια, τι αξία που είχαν τα οπίσθιά μου στο κεφάλι της κυρίας;»
Σήμερα η κλοπή γίνεται με σύγχρονα μέσα. Ο νοήμων αυτός πετεινός, δε θα μπορούσε, δεν θα είχε την ικανότητα να παρακολουθήσει και να διαπιστώσει τα ανομήματα των ανθρώπων. Εκτός εάν παρουσιαζόταν  ένας άλλος νοήμων πετεινός με ικανότητες στη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, αλλά θα κινδύνευε όχι η ουρά του αλλά η ζωή του.
Σε τι άλλαξε λοιπόν ο σημερινός άνθρωπος; Τώρα την κλοπή την κάνει με σύγχρονο τρόπο, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ. Μεταφέρει τον πλούτο με πλήρη προστασία σ’ όποιον παράδεισο επιλέξει. Το 95% του πλούτου της Γης τον κατέχουν λιγότεροι από 100 άνθρωποι. Τον πλούτο, αλήθεια, ποιος τον παρήγαγε; Ηλθε από το υπερπέραν;
Η ουρά τότε διακόσμησε το κεφάλι της κυρίας. Σήμερα εκατομμύρια βιομηχανίες ασχολούνται με τον καλλωπισμό, τη μόδα. Χρόνος και χώρος για τη διαφήμιση αρκετός. Χρήματα άφθονα. Ουδεμία κρίση, με άφθονο το χρήμα να ρέει σ’ αυτόν τον χώρο. Για τα παιδάκια που πεθαίνουν από πείνα, λίγο ψωμάκι, τίποτα!
Για τα συσσίτια των φτωχών, ελάχιστα. Οι κλέφτες συνεχίζουν το πάρτι.
Οι απατεώνες μεγαλοκλέφτες διαπλεκόμενοι, στο απυρόβλητο. Δικαιώνεται ο Καζαντζάκης: «Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος».
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Δημήτρης Κωνσταντουδάκης


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα