Κύριε διευθυντά,
όσο ζει ο άνθρωπος, όσο υπερήλικας κι αν είναι, δεν παύει, να είναι μαθητής. Την κάθε ημέρα που περνά, μαθαίνει και κάτι που δεν το ήξερε. Πολλές φορές το μαθαίνει όχι από γραμματιζούμενους, μα και από τελείως αγράμματους άντρες και γυναίκες.
Κι αν ακόμα δεν γνωρίζουμε αρκετά γράμματα η κοινωνία είναι σχολείο που συνεχώς μας διδάσκει, αρκεί να είμεθα επιμελείς, να έχουμε όρεξη για μάθηση. Ο κάθε άνθρωπος, το κάθε ζώο, το κάθε αντικείμενο είναι ένα βιβλίο που, αν έχουμε την ευχέρεια να το μελετήσουμε, έχουμε πολλά να μάθουμε και εκτός σχολείου.
Πολλές φορές βλέπουμε ανθρώπους σχολικά μορφωμένους να υστερούν σε διάφορα σημεία διότι δεν μελέτησαν σωστά ή δεν φοίτησαν στο σχολείο που λέγεται κοινωνία. Περιορίστηκαν αυστηρώς σε ό,τι διδάχτηκαν εντός του σχολείου.
Και το σωστό σπίτι, η σωστή οικογένεια, ανεξαρτήτως γραμματικών γνώσεων των δασκάλων – γονέων, μπορούν να δώσουν στην κοινωνία σωστούς μαθητές και ανθρώπους. Το σπίτι είναι το πρώτο σχολείο και οι γονείς οι πρώτοι δάσκαλοι, ηλικία φοίτησης από τη στιγμή που θα γνωρίσει τον κόσμο.
Η αποστολή των γονέων είναι πολύ σοβαρή και υπεύθυνη και χρειάζεται γερή αρματωσιά για να πάει μπροστά η κοινωνία. Από τη σωστή οικογένεια και εν συνεχεία τη σχολική μόρφωση θα βγουν οι αυριανοί κάθε τομέα υπάλληλοι του κράτους και οι κυβερνώντες πολιτικοί.
Αγαπητοί γονείς, σταθείτε υπεύθυνα στο ύψος της αποστολής σας. Είναι καθήκον και υποχρέωση
Ιωάννης Αντ. Φατσέας,
Ο μπαρμπαγιάννης
