ΥΠΑΡΧΟΥΝ πόλεις που στο άκουσμά τους ο νους συνειρμικά σε πάει και σε άλλα στοιχεία. Λέμε Παρίσι -«η πόλη των Φώτων», Ρώμη-η «Αιωνία πόλη», «τα Χανιά για τ’ άρματα, το Ρέθεμνος για τα γράμματα» κ.ά.
ΤΟ ΙΔΙΟ συμβαίνει και με πολλούς συνανθρώπους μας. Ας πούμε, εδώ στα Χανιά, τα ονόματα τριών “παλιών” συνεργατών των “Χανιώτικων νέων” έχουν ταυτιστεί με τις ωραίες ασχολίες/γραφές τους:
-Δ. Κακαβελάκης σημαίνει ποίηση και φιλοσοφικός στοχασμός.
-Σταμάτης Αποστολάκης, κρητική Λαογραφία και έρωτας για οποιοδήποτε πνευματικό γεγονός γίνεται στα Χανιά.
-Αντώνης Πλυμάκης, πάθος για το βουνό και τη φύση, ευστοχία και ευθυβολία στα σχόλια περί και διά την πόλη των Χανίων.
Οχι ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι. Απλή αναφορά το σημερινό μας σημείωμα σε τρεις καταξιωμένους από το κοινό των Χανίων, «κάπως ώριμους» συμπολίτες μας που όμως τη σπιρτάδα και την οξύνοια του μυαλού τους θα ζήλευαν πολλοί νεότεροί τους. Να είναι πάντα καλά και να γράφουν…