“Φράγμα Σόιμπλε”

Δεν λύθηκε το ελληνικό πρόβλημα στο τελευταίο Γιούρογκρουπ όπως ήθελε η Αθήνα. Το σημαντικό είναι ότι ολοκληρώθηκε η αξιολόγηση και η κυβέρνηση αναστέναξε κάπως. Αγόρασε πολιτικό χρόνο αλλά για το χρέος κουβέντα. Επικράτησε η άποψη του Σόιμπλε και του Δ.Ν.Τ., το οποίο εφαρμόζει πρόγραμμα, όμοιο μ’ αυτό για τη Σομαλία.
Από τα 22 δισ. ευρώ, που θα έπρεπε να μας έδιναν ως το τέλος 2017 βάσει του προγράμματος θα πάρουμε 8,5 δισ. απ’ τα οποία τα 6,9 θα πάνε για τους δανειστές. Θα γίνει τώρα η πρώτη εκταμίευση και η άλλη 1,6 δισ. τον Σεπτέμβριο για να πληρωθούν χρέη της κυβέρνησης στους ιδιώτες.
Τι παραπάνω κερδίσαμε; Το μόνο ότι δεν είχαμε επανάληψη του ’15 και το ερώτημα παραμένει, αν είμαστε σε καλύτερη θέση από πρωτύτερα. Οι Ευρωπαίοι με τον τρόπο τους εκβίασαν ξανά την Αθήνα με συμφερότερους γι’ αυτούς όρους. Τα δύσκολα έγιναν δυσκολότερα και τα ακριβά ακριβότερα. Από τις πομπώδεις εκφράσεις περί διαγραφής του χρέους πήγαμε στην απομείωση και φθάσαμε στην περίπτωση, να συμφωνηθεί κάποιος μηχανισμός(!) όπως και όποτε το θελήσουν. Εχουν προγραμματίσει να μετατρέψουν την Ελλάδα σε γηροκομείο των Βορειοευρωπαίων. Ελήφθησαν αποφάσεις για τη ζωή και την τύχη 11 εκατομμυρίων Ελλήνων πίσω από κλειστές πόρτες από ένα άτυπο όργανο που δεν δίνει λόγο σε κανέναν. Το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό, όπως προσδοκούσε η Ελλάδα και η μη Σοϊμπλεϊκή Ευρώπη και αυτό ήταν ήττα του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Οι αποφάσεις του Γιούρογκρουπ προαποφασίζονται σε διμερείς συναντήσεις από πριν τη συνεδρίαση. Εκβίασαν και πάλι την Αθήνα με συμφερότερους γι’ αυτούς όρους. Δεν μπορούσε ο Σόιμπλε, εκείνο που απέρριπτε για το χρέος στο προηγούμενο Γιούρογκρουπ του Μαΐου να το δεχόταν τώρα, που πλησιάζουν οι γερμανικές εκλογές.
Περιμέναμε μια ρεαλιστική δέσμευση για το χρέος βάσει της γαλλικής πρότασης με το “παράλληλο δανειοδοτικό πρόγραμμα” και τη σύνδεση ελάφρυνσης με “ρήτρα ανάπτυξης” που δεν πέρασε το “φράγμα Σόιμπλε” ο οποίος επηρεάζει τα περισσότερα μέλη του Γιούρογκρουπ και με τον Ντάισελμπλουμ επιβάλλει τις απόψεις του. Μετά τις γερμανικές εκλογές μπορεί κάτι να γίνει. Οσον αφορά την “ποσοτική χαλάρωση” έχουμε καιρό μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Στο προηγούμενο Γιούρογκρουπ παρευρέθη ο Τόμσεν. Στο χθεσινό η ίδια η Λαγκάρντ που δεν ήθελε η παρουσία της να συνδυαζόταν με ολοκληρωτική αποτυχία. Με τη στάση της ισορρόπισε ικανοποιητικά τις ανάγκες του Δ.Ν.Τ. με τις απόψεις της Γερμανίας, να μείνει στο πρόγραμμα και να ρίξει στάχτη σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους δικαιολογώντας την παρουσία του Δ.Ν.Τ. στο πρόγραμμα, έστω χωρίς λεφτά, αλλά ως παρατηρητής.
Η κυβέρνηση έδειξε αυτοσυγκράτηση αλλά και επιφυλακτικότητα.
Καλλιέργησε αδικαιολόγητη αισιοδοξία ο Σόιμπλε ότι αργότερα θα βρεθεί λύση για να μην πάει η Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής.
Το ερώτημα αφού δεν θα μπούμε στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι, πώς θα βγουμε στις αγορές, δεν απαντήθηκε. Το παιχνίδι γίνεται και οι δηλώσεις συνεχίζονται!