Φορολογικά προνόμια

Τώρα, που έφτασε ο καιρός υποβολής των φορολογικών δηλώσεων για τα εισοδήματα του 2016, επανέρχεται στο προσκήνιο η δυσανάλογη επιβάρυνση της άμεσης φορολογίας των ελληνικών νοικοκυριών, των Δ.Υ. και των ελευθέρων επαγγελματιών, εν σχέσει με αυτήν των εθνοπατέρων. Η ανισότητα αυτή οξύνει την κατάσταση, είναι δε μια απ’ τις αιτίες σύγκρουσης των κοινωνικών τάξεων με την κυβέρνηση, έτι περισσότερον, όταν ο πρ/ργός είχε δηλώσει, ότι θα αναλάβει πρωτοβουλίες υπαγωγής σε κοινό καθεστώς τη φορολογική αντιμετώπιση των βουλευτών με τους λοιπούς πολίτες.
Υπολογίζεται, ότι αν στη μηνιαία αποζημίωση ενός βουλευτή (5.780 ευρώ) προστεθούν το επίδομα γάμου και τα αφορολόγητα επιδόματα οργάνωσης γραφείου, εξόδων κινήσεως, ταχυδρομικά – τηλεφωνικά τέλη και οι αποζημιώσεις από επιτροπές, το ετήσιο εισόδημά του φθάνει στις 109.000 ευρώ περίπου. Κατά την εκκαθάριση και μετά την αφαίρεση της εισφοράς στο κόμμα και των αφορολογητων ποσών, απομένει για φορολόγηση το 23% του ετήσιου καθαρού εισοδήματος. Δηλαδή εν σχέσει με τον Δ.Υ., που για το ίδιο ποσό πληρώνει φόρο το 38% και τον ελεύθερο επιχειρηματία το 44%, ο βουλευτής καταβάλλει ελάχιστο ποσό, πράγμα που καταντά προκλητική προνομιακή μεταχείριση. Σημειωτέον, ότι σε κανένα φυσικό πρόσωπο δεν αναγνωρίζεται αφορολόγητο το έξοδο προς άσκηση επαγγέλματος ή λειτουργήματος.
Οι βουλευτές δεν ασκουν επάγγελμα, αλλά λειτούργημα υπέρ του κοινού συμφέροντος. Πρόκειται για κοινωνική προσφορά. Λογικό είναι ν’ αποζημιώνονται, για να μην γίνεται τίποτα στο παρασκήνιο, να ισχύει, όμως, το ίδιο φορολογικό καθεστώς, όπως για τους λοιπούς Ελληνες. Εξαιρέσεις σε φορολογικές ελαφρύνσεις, γινόντουσαν στους βουλευτές, αλλά μετά από 7 χρόνια κρίσης θα έπρεπε να είχαν περισταλεί αυτά τα προνόμια και να είχε καθιερωθεί ίση μεταχείριση, χωρίς εξαιρέσεις, όπως σε όλους τους πολίτες.
Από την Ανοιξη του 2015 η κυβέρνηση σχεδίαζε, να καταργήσει τα φορολογικά προνόμια των βουλευτών και να τους εξομοιώσει με τους λοιπούς Ελληνες. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ξυδάκης, μιλώντας σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή τάχθηκε υπέρ της μείωσης των φορολογικών ελαφρύνσεων των βουλευτών. Είπε: «πρέπει να μειωθούν οι φορολογικές ελαφρύνσεις για τους βουλευτές, ειδικά σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, που διανύουμε και νομίζω ότι θα γίνει. Η βούληση της κυβέρνησης είναι να υπάρξει ισοπολιτεία στη φορολογική μεταχείριση των βουλευτών».
Το θέμα δεν είναι να μειωθεί το ύψος των καταβαλλομένων αποζημιώσεων στους βουλευτές και η φορολογία τους για όσα ποσά εισπράττουν, αλλά να γίνει περικοπή του αριθμού των.
Το Σύνταγμα προβλέπει, ότι οι βουλευτές μπορεί να είναι από 200-300. Η Ολλανδία με 16 εκ. κατοίκους έχει 150 βουλευτές. Εμείς εξαντλήσαμε το όριο. Αν μειώνονταν στους 200, λογαριάστε τι οικονομία θα γινόταν σε χρήμα, σε μετακλητούς υπαλλήλους, σε προσωπικό ασφαλείας και σε άλλα αφανή έξοδα.
Αν ανατρέψει κανείς στις λεπτομέρειες ως προς τις παροχές των βουλευτών και διερωτηθεί πώς γίνεται να μπαίνουν στην πολιτική πτωχοί και να βγαίνουν πλούσιοι, θα αισθανθεί απογοήτευση και ιδιαίτερα ντροπή για το σύστημα, κατά πώς αυτοϋποστήριζεται με δικλείδες ασφαλείας και προνόμια.