Φαγωμάρα

Προβληματίζονται οι πολίτες, απ’ όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή, όταν ακούν, εκτός από τα τραγελαφικά για το μείζον Μακεδονικό ζήτημα, τα καμπανάκια, να χτυπούν για τη διάλυση των μικροτέρων κομμάτων.
Το ΚΙΝ.ΑΛ. ένας σχηματισμός από ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ, ΚΙΔΗΣΟ και ΕΛΙΑ με ηγέτιδα την κα Γεννηματά, στον απόηχο των ραγδαίων εξελίξεων πνίγεται στο βεβαρυμένο ιστορικό των νερών των Πρεσπών. Μετά την αποχώρηση του κ. Θεοδωράκη και την πρωτοφανή διαγραφή του κ. Θεοχαρόπουλου, επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ, το ΚΙΝΑΛ έμεινε με το ΚΙΔΗΣΟ και τα άλλα σκόρπια Πασοκογενή κομματίδια, δηλαδή ξανάγινε ΠΑΣΟΚ!
Δεν μπόρεσαν να συννενοηθούν μεταξύ τους. Τους σκότωσε η μεγαλομανία της μιας αρχής, ο αυταρχισμός και τους διέλυσε η… φαγωμάρα. Απαξίωση της πολιτικής, εξευτελισμός των πολιτικών υπερίσχυση του δεσποτισμού. Υπήρχε κάποια σκοπιμότητα; Τι γίνεται με τη ΔΗΜΑΡ μετά τη διαγραφή Θεοχαρόπουλου; Ποιος είναι ο προσανατολισμός του κόμματος; Διότι μέσα σ’ αυτό υπάρχουν μέλη, που δεν επιθυμούν ν’ αποχωρήσουν απ’ το ΚΙΝΑΛ.
Η κα Γεννηματά αιτιολογώντας τη διαγραφή Θεοχαρόπουλου είπε, πως «δεν μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι, που δεν κατανοούν, ότι δεν πρέπει να στηριχθεί μια αδύναμη κυβέρνηση, που συνεργάζεται με υπολείμματα της… ακροδεξιάς…». Στο κόμμα θεωρούν ότι η κα Γεννηματά “ξεχωρίζει την ήρα από το σιτάρι”, να μείνει μόνη, για να γίνει ο “μπαλαντέρ” σε μελλοντική κυβερνητική συνεργασία.
Στον χώρο της Κεντροαριστεράς που ζούσε το ΠΑΣΟΚ χάριν εκείνων που το αποτελούσαν, έχουν πέσει πάνω του οι μεγάλοι “σαλταδόροι” μετά την αποδυνάμωσή του, αναζητώντας σωστικές λέμβους, να διατηρήσουν τις βασικές θέσεις τους και να γίνουν πρωταγωνιστές στο επάγγελμα του πολιτικού, που απέκτησαν καθ’ οδόν.
Η κα Γεννηματά αυτό πάσχιζε στο ΚΙΝΑΛ να παραμείνει στο κόμμα της Χαρ. Τρικούπη με το ΚΙΔΗΣΟ, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ. Πόση σημασία θα της δοθεί, θα φανεί όχι στο… χειροκρότημα, αλλά στις κάλπες.
Εχει χαθεί η καθαρότητα της έννοιας της δημοκρατίας σε συλλογική αντίληψη μέσα σε μια παράταξη. Η ακατανόητη αφήγηση, ισορροπιών καταστρέφει τη σαφήνεια κάθε μηνύματος εκείνου που έχει πάρει τις αποφάσεις του, υπερεκτιμώντας τον ρόλο του ως προσωπική επιτυχία και επιδιώκοντας δημιουργία συλλογικών αποφάσεων εξατομικεύοντας τα πολιτικά πρόσωπα, δρώντας ως μονάδες και εκφράζοντας προσωπικές γνώμες.
Οι προκαλούμενες συνθήκες διάλυσης των μικρότερων κομμάτων, ένεκα του Σκοπιανού, στοχεύουν στην ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή οι εξελίξεις τρέχουν με αβεβαιότητα για το εκλογικό αποτέλεσμα και η εύθραυστη οικονομική κατάσταση θα επιδεινώνεται, το κλίμα της πολιτικής αβεβαιότητας καλλιεργεί την αστάθεια, παρά τις διακηρύξεις του πρωθυπουργού, ότι επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Η προεγκλογική περίοδος έχει αρχίσει. Το αφήγημα της κυβέρνησης για προσφυγή στις κάλπες τον Οκτώβριο δεν της βγαίνει διότι εκτιμάται ότι το μεγαλύτερο όφελος, που προσδοκά, θα προέλθει αν οι εκλογές γίνουν τον Μάιο.
Πάντως ο λογαριασμός πληρώνεται στις κάλπες. Μακροπρόθεσμα όποιο να ’ναι το αποτέλεσμα, κινδυνεύουμε απ’ τις διχαστικές τάσεις, που δημιούργησε η απόφαση του πρωθυπουργού, να εμπλακούμε σε ανεπιθύμητα ατυχήματα στο εσωτερικό και στο διεθνές περιβάλλον, που επηρεάζεται από την υπάρχουσα ρευστότητα στα Βαλκάνια.