Εξι απλές σκέψεις (με σχόλια) του γράφοντος

– Η Ελλάδα διχάστηκε επί χρόνια σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς» πάνω σ’ ένα δημαγωγικό ψέμα. Τώρα έχει την ευκαιρία να ενωθεί πάνω στην παραδοχή της απλής και ολοφάνερης αλήθειας. [Η συμφωνία που οσονούπω θα υπογράψει η παρούσα κυβέρνηση με τους… θεσμούς, σε τι άραγε θα διαφέρει από τα μνημόνια; Στο ότι θα βάλλουμε εμείς, με τη θέλησή μας το κεφάλι στη λαιμητόμο;]

– Έχουμε ανάγκη από πολιτικούς στο ύψος της Ιστορίας, όχι στο ύψος της εμμονής τους στη (σωστή ή λανθασμένη) ιδεολογία τους. [Το χειρότερο πράγμα στη ζωή είναι να μην έχει κανείς στο μυαλό του παρά μόνο μια ιδέα (ιδεοληψία)]

– Τις παραμονές της εισόδου του Ελευθερίου Βενιζέλου στην ελλαδική πολιτική σκηνή, η γαλλική εφημερίδα «Le Temps» έγραψε ότι ο Κρητικός Πολιτικός ήταν αρκετά ευφυής για να αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις, αρκετά σώφρων για να ξέρει τι δεν έπρεπε να θίξει και αρκούντως τολμηρός για να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. [Ναι, αλλά αυτός ήταν ένας και μοναδικός διάττων πολιτικός αστέρας! Από τους σημερινούς πολιτικούς μας, υπάρχει έστω και ένας που να έχει έστω και μια από αυτές τις ιδιότητες; Μην το ψάχνετε…]

– Ποιος πρόκειται να αναλάβει να επανασχεδιάσει τις υπηρεσίες και να δημιουργήσει νέες επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας, που είναι τόσο ζωτικές για μακροχρόνια ανάκαμψη; [Όταν τα λαμπρότερα μυαλά της νέας γενιάς εγκαταλείπουν την Ελλάδα, δεν δημιουργείται ένα νέο, μεγαλύτερο και σοβαρότερο εθνικό χρέος; Που βέβαια κανένα «πακέτο στήριξης» δεν μπορεί να καλύψει!]

– Στην Ελλάδα αποδεικνύεται ότι η πολιτική είναι περισσότερο απρόβλεπτη από το σύνηθες, ενώ και οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό και συγκατάβαση-όταν βλέπεις αυτό το κράτος να μη έχει συνέχεια. (Πριν λίγα χρόνια, ποιος φανταζόταν τον κ. Παυλόπουλο ΠτΔ ή τον κ. Καμμένο «συγκυβερνήτη» με κυβέρνηση της Αριστεράς;]

– «Η πολιτική και η μοίρα μας καθορίζονται από ανθρώπους χωρίς ιδανικά, απλώς επειδή οι άνθρωποι με ιδανικά δεν αναμιγνύονται στην πολιτική» (Α. Καμύ) [Μια σοφή και διαχρονική ρήση που δυστυχώς επαληθεύεται οικτρά, αν δούμε ποιοι μας κυβερνούν και εδώ και στον κόσμο.]