ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ περίπτωση που εδώ και 16 χρόνια, ως ηγέτης μιας παραπαίουσας χώρας, έχει εντρυφήσει καλώς στην ψυχοσύνθεση των συμπατριωτών του, ώστε να τους χειρίζεται όπως θέλει.
ΒΑΣΙΣΕ το κύρος του στην οικονομική πολιτική δίνοντας αξία στους λησμονημένους ανθρώπους της Ανατολίας και ανεβάζοντας οικονομικά τη μεσαία τάξη της χώρας του. Η λίρα κατρακύλησε μεν, οι τιμές σε πολλά βασικά καταναλωτικά προϊόντα που είναι εισαγόμενα αυξήθηκαν, οι επιχειρήσεις με χρέη σε δολάρια πιέστηκαν, ενώ και η φούσκα των κατασκευών κινδυνεύει να σκάσει. Ομως, στην πολιτική, ένας ικανός ηγέτης τα διακινδυνεύει όλα, προκειμένου να τα κερδίσει όλα…
ΕΤΣΙ, ο Ερντογάν, για τη νίκη του υπολόγισε κατά πρώτον στην οικονομική άνθιση που πρόσφερε τα πρώτα χρόνια της θητείας του στην Τουρκία και κατά δεύτερον στο ότι δεν υπήρχε σοβαρή εναλλακτική οικονομική λύση από την αντιπολίτευση. Γι’ αυτό και κέρδισε άνετα.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ από τη στάση της Δύσης, ιδιαίτερα των ΗΠΑ που δεν τον στήριξαν στην ανατροπή του Ασαντ στην Συρία, συμμάχησε με τους τζιχαντιστές, αργότερα με τους Ρώσους, χωρίς μεν να καταφέρει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο μεσανατολικό, όμως έδωσε την εντύπωση ενός μεγάλου ηγέτη στους συμπατριώτες του. Ιδιαίτερα μετά τη νίκη στο Αφρίν.
ΩΣ ισλαμιστής πραγματοποίησε έναν αντι-κεμαλισμό με το να πολεμήσει ενεργά τους κεμαλιστές παντού και να ανατρέψει κάθε τάση φιλοδυτική.
ΚΑΤΑΦΕΡΕ να ταυτίσει Ισλάμ και κράτος με τον εαυτό του. Ωστε κάθε επίθεση εναντίον του να θεωρείται ότι είναι και επίθεση εναντίον της Τουρκίας!
ΜΕ τη στάση του απέναντι στο Ισραήλ, τους Αμερικανούς, την Ε.Ε., το προσφυγικό, την Ελλάδα, την Κίνα, τη Ρωσία, ειδικά τη Γερμανία κ.λπ., καλλιέργησε την εθνικιστική υπερηφάνεια του απλού Τούρκου πολίτη που έτσι τον ξαναεμπιστεύτηκε.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ κέρδισε άνετα!
