Δεν χωράει αμφιβολία ότι κυβέρνηση και κόμματα έχουν μπει για τα καλά σε προεκλογικό κλίμα. Γι’ αυτό και ανεβάζουν τους τόνους. Οι μεν κατά των δε και τουναντίον. Ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο κατηγόρησε ότι με τη στάση του και τη ρητορική στελεχών του δημιουργεί κλίμα φόβου στις αγορές και επανέλαβε ότι η χώρα βγαίνει από την κρίση. Ο πρωθυπουργός, ωστόσο, δεν εξήγησε πώς θα βγει η κοινωνία από την κρίση, όταν με τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, σε συνδυασμό με τις αυξήσεις στη φορολογία και τα “χαράτσια”, έχει συντελεστεί φτωχοποίηση του πληθυσμού. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ από το Ηράκλειο εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, ενώ από τα πυρά του δεν ξέφυγαν οι Ευρωπαίοι εταίροι για να τονίσει: «Μερικοί νομίζουν ότι οι αγορές θα βαράνε το νταούλι κι εμείς θα χορεύουμε στον σκοπό τους. Ε, λοιπόν, εμείς θα παίζουμε στο εξής το νταούλι ή μάλλον τη λύρα της Κρήτης κι εκείνοι θα χορεύουν πεντοζάλη». Αυτά που είπε ο κ. Τσίπρας καλά ηχούν στα αφτιά του θυμωμένου πλήθους, αλλά το θέμα είναι να μην χορέψουμε εμείς, τελικά, πεντοζάλη από τους εταίρους, αν κλείσουν τις… κάνουλες της χρηματοδότησης.
Την ίδια ώρα, στελέχη και των δύο κομμάτων, εμφανιζόμενα σε τηλεοπτικά παράθυρα, ωρύονται και κραυγάζουν με ζημιωμένο, βέβαια, τον ήδη υποβαθμισμένο πολιτικό πολιτισμό. Και ο πολίτης, αυτός που υποφέρει από το μνημόνιο και την κρίση, να παραμένει προβληματισμένος και ανήσυχος για το αύριο. Να έχει συνηθίσει τόσα χρόνια τα μεγάλα λόγια που ακούει σε κάθε προεκλογική περίοδο. Και συνήθως άλλα να βλέπει στην πράξη. Επιτέλους, ας μιλήσουν όλοι με ειλικρίνεια στον κόσμο. Ας του εξηγήσουν και ας μας εξηγήσουν πώς έχει η κατάσταση στην ελληνική οικονομία. Ας δεσμευτούν για το πώς σκοπεύουν να βγάλουν τους πολίτες από το οικονομικό αδιέξοδο και τους νέους από την ανεργία. Με άλλα λόγια τι σχεδιάζουν πραγματικά για τον τόπο και τους ανθρώπους του. Στην πράξη και όχι στα λόγια. Με σεβασμό στη Δημοκρατία και την κοινωνία. Γιατί με τη μέχρι σήμερα τακτική και πρακτική των εκάστοτε κυβερνώντων, η πολιτική και οι πολιτικοί αποξενώνονται ολοένα και περισσότερο από μεγάλα στρώματα της κοινωνίας.
