Επικίνδυνες μεθοδεύσεις

Η διεθνής αστάθεια έχει αποθρασύνει τον Ερντογάν. Οσα μεθοδεύει, γίνονται εν όψει του δημοψηφίσματος για την τροποποίηση του Συντάγματος, όσον αφορά τα δικαιώματα του προέδρου, αλλά και για την επιδίωξη ν’ αποκτήσει την πρωτοκαθεδρία στην περιοχή και ως Ισλαμιστής να γίνει ο προστάτης και ο ηγέτης των Μουσουλμάνων όπου γης. Γι’ αυτό εστράφη προς Ν/Α των συνόρων του, αφήνοντας σε ύφεση τις δραστηριότητές του στο Αιγαίο.
Οι εξελίξεις, όμως, στο Κουρδικό και στο Συριακό, οι διεργασίες για την επίλυση του Κυπριακού και η έναρξη των διαδικασιών εξόρυξης του φυσικού αερίου απ’ την ΤΟΤΑL στα οικόπεδα της Ν/Α ΑΟΖ της Κύπρου, αρχές Καλοκαιριού, έχουν κάνει την Αγκυρα να κλιμακώνει τις προκλήσεις της. Σ’ αυτό την βοηθά το γεγονός, ότι οι Ευρωπαίοι ασχολούνται με τα εκλογικά τους, ότι ο Τραμπ δεν έχει συμπεριλάβει ακόμα στην ατζέντα του τα ελληνοτουρκικά και ο Πούτιν δημιουργεί νέες σφαίρες επιρροής για άσκηση εξωτερικής πολιτικής.
Προειδοποιεί, λοιπόν, ο Ερντογάν με το αυτεπάγγελτο επιχείρημα προστασίας του μεριδίου των Τουρκοκυπρίων απ’ τα κοιτάσματα αερίου, ότι σε περίπτωση, που η Λευκωσία προχωρήσει στην υπογραφή των συμβάσεων αδειδότησης χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των Τουρκοκυπρίων τους οποίους διαφεντεύει, θα παρέμβει δυναμικά με μονάδες του τουρκικού στόλου στη περιοχή. Τούτο ανησυχεί τους ισχυρούς της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου, αλλά και των Βρυξελλών, που φοβούνται κλιμάκωση των εντάσεων με ανεξέλεγκτες επιπλοκές, τη διαχείριση των οποίων θα χρειαστούν παρεμβάσεις ακόμα και από πλευράς ΟΗΕ.
Οι Αμερικανονατοϊκές συστάσεις προς την Τουρκία να επιδείξει ψυχραιμία, ώστε ν’ αποφευχθούν μη αναστρέψιμες καταστάσεις, δεν φαίνεται, να φέρνουν αποτέλεσμα. Η αδιαλλαξία της γείτονος είναι άκαμπτη, καθ’ όσον προκαλεί παραλλήλως όξυνση στο Αιγαίο με τις γκρίζες ζώνες. Επικεντρώνεται το ενδιαφέρον της και στα Δυτικά τμήματα της Κύπρου, όπου έχουν επισημανθεί κοιτάσματα φυσικού αερίου, εκεί ακριβώς, που συνορεύει η Κυπριακή ΑΟΖ με την ΑΟΖ του Καστελόριζου. Ολη αυτή την θαλάσσια περιοχή επιδιώκει να οικειοποιηθεί η Τουρκία προτάσσοντας αίολη επιχειρηματικότητα, ότι το Καστελόριζο δεν έχει δική του ΑΟΖ. Επισπεύδει, έτσι, να δημιουργήσει τετελεσμένα διαμορφώνοντας, στρατιωτικώς καταστάσεις εν όψει των εξελίξεων στα ενεργειακά.
Βασική επιδίωξή της είναι η κινητοποίηση των Τουρκοκυπρίων, που δικαιούνται μερίδιο απ’ το αέριο, το οποίον δεν τους αρνείται η Λευκωσία, να γίνει η μεταφορά του στην Ευρώπη, με αγωγούς απ’ το Τουρκικό έδαφος και όχι μέσω Κρήτης και Ιταλίας. Αν επικρατήσει το σχέδιο της Τουρκίας, είναι πλέον αυτονόητο, ότι οι Τουρκοκύπριοι θα αποτελέσουν το “μακρύ χέρι” των Τούρκων, να παρεμβαίνουν στα της ΕΕ εκβιάζοντάς την ποικιλοτρόπως.
Ο Ελληνας ΥΠΕΞ κ. Κοτζιάς βλέποντας την κλιμάκωση των εντάσεων στο Αιγαίο μετά και τις συνομιλίες με τον ομόλογό του Τσαβούτογλου και τη συνάντησή του με τον ΓΓ του ΟΗΕ, δίνει το στίγμα, ότι η κυβέρνηση υποχρεούται να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Εξάλλου ο κ. Τσίπρας, μιλώντας στην Αλεξανδρούπολη παρουσία του αναπληρωτή υπουργού Αμυνας και ανωτάτων στρατιωτικών παραγόντων, έστειλε μήνυμα της συνεργασίας και φιλίας σ’ όλους τους λαούς από την Ελλάδα, φάρο, που εκπέμπει αξίες και ειρήνη, είναι δε πυλώνας ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή, ολοκληρώνοντας: «Δίνουμε το χέρι της συνεργασίας, ταυτόχρονα όμως δηλώνουμε και την αποφασιστικότητα μας, να υπερασπιστούμε τα κυριαρικά μας δικαιώματα, έτσι όπως απορρέουν απ’ τις Διεθνείς Συμβάσεις και το Διεθνές Δίκαιο».
Τα εθνικά θέματα έχουν προβλήματα, που δεν αντέχουν καμιά ελαφρότητα από οποιαδήποτε κυβέρνηση.