1 από 2

Απόγευμα Τρίτης, 23 Μαΐου 2006. Από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμυνας ανακοινώνεται ότι λίγες ώρες νωρίτερα (12:45) «έλαβε χώρα αεροπορικό ατύχημα κατά το οποίο ένα Ελληνικό και ένα Τουρκικό αεροσκάφος συγκρούστηκαν στον αέρα, 21 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της νήσου Καρπάθου, εντός του FIR Αθηνών». Εννέα χρόνια μετά, ελάχιστοι μάλλον γνωρίζουν πραγματικά τι ακριβώς συνέβη σ’ αυτό το “ατύχημα” στον ουρανό της Καρπάθου, εκεί που η “Αλεπού” -η μοίρα 340 του ήρωα Σμηναγού Κωστή Ηλιάκη- έχασε ένα εκλεκτό μέλος της κοινότητάς της. Ο φάκελος του Κρητικού σμηναγού Ηλιάκη έκλεισε προτού καν ανοίξει… Για όσα διαδραματίστηκαν σε εκείνη την αποστολή αναγνώρισης, πολλά ακούστηκαν, αλλά η επίσημη ενημέρωση έμενε σε τυπικές αναφορές περί «ελλιπούς εκπαίδευσης του Τούρκου πιλότου».

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

Στις 22 Μαΐου του 2006 τρία Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη μετασταθμεύουν και διανυκτερεύουν σε αεροδρόμιο απέναντι από τη Ρόδο. Την επόμενη μέρα σηκώνονται και κατευθύνονται προς τα βόρεια παράλια της Κρήτης. Αποστολή τους η φωτογράφιση και ο έλεγχος της επιχειρησιακής ετοιμότητας των πυραύλων S-300. Με την παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου, δίδεται άμεσα εντολή σε δύο Ελληνικά F-16 να απογειωθούν από την 115 Πτέρυγα Μάχης για αναχαίτιση και αναγνώριση. Ο Κώστας Ηλιάκης, πιστός στο καθήκον, φτάνει στο σημείο και πετυχαίνει την αποστολή του. Αναγνωρίζει το Τουρκικό αεροσκάφος, καταγράφει τον οπλισμό και τον κατασκοπευτικό εξοπλισμό του. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινούν τα σενάρια… Αιγύπτιος πιλότος επιβατικού αεροσκάφους που πετούσε στα 30.000 πόδια, αναφέρει ότι είδε δύο εκρήξεις στα 27.000 πόδια. Αυτό είναι και το μόνο στοιχείο που διέρρευσε από το περιστατικό.

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Εννιά χρόνια μετά η οικογένεια του σμηναγού Ηλιάκη και η κοινή γνώμη δεν έχουν λάβει σαφείς απαντήσεις για όσα διαδραματίστηκαν στον ουρανό της Καρπάθου. «Η επίσημη θέση της Ελλάδας είναι αυτή που τους βόλευε όλους τότε» δηλώνει στα “Χ.Ν.” ο αδερφός του σμηναγού, Φίλιππος Ηλιάκης κάνοντας λόγο για ένα «βιαστικό πόρισμα που στην πορεία του χρόνου αμφισβητείται απ’ όσα μαθαίνονται». Για τον αδερφό του Κώστα Ηλιάκη τα πράγματα είναι ξεκάθαρα από την προσωπική του έρευνα και απ’ όσα δημοσιεύτηκαν στον Ελληνικό και όχι μόνον Τύπο. «Πρόκειται για κατάρριψη. Οχι με την έννοια της βολής με πύραυλο όμως. Ο Τούρκος πιλότος ήταν εκπαιδευμένος γι’ αυτό που έκανε. Ανήκε στη μοίρα εκείνη που οι Τούρκοι τους ονομάζουν “διαθέσιμους”, καμικάζι δηλαδή. Εκανε τον ελιγμό και χτύπησε τον Κώστα γνωρίζοντας τους κινδύνους για τον ίδιο, αλλά και για τον “αντίπαλό” του. Αυτό άλλωστε είναι το μήνυμα που έδινε: Δεν θα ολοκληρώσεις την αποστολή σου ακόμα και αν πέσουμε και οι δύο». Ο Σμηναγός Ηλιάκης όμως αναγνώρισε το Τουρκικό αεροσκάφος και εκτέλεσε τη δική του αποστολή. Χωρίς όμως να επιστρέψει ποτέ πίσω.

Δεν είναι προσωπολατρία να μιλάς και να αναδεικνύεις την εθελοθυσία του Κώστα. Αρκεί να αντιληφθεί κανείς πόσο σημαντικό ήταν αυτό που έγινε εκείνη την ημέρα. Γιατί εκείνη την ημέρα μοιράστηκε το Αιγαίο

ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Αμέσως μετά τη σύγκρουση των δύο μαχητικών σήμανε συναγερμός στις Ενοπλες Δυνάμεις. Παραπλέον πλοίο περισυνέλεξε τον Τούρκο πιλότο που πρόλαβε να εκτιναχθεί και στο σημείο έσπευσαν πρώτοι οι Ελληνες διασώστες. «Βάσει του διεθνούς δικαίου, τη διάσωση την αναλαμβάνει όποιος φτάσει πρώτος στο σημείο. Οι Ελληνες έφτασαν πρώτοι και έλαβαν εντολή από το Υπουργείο Αμυνας να αποχωρήσουν» εξιστορεί ο Φίλιππος Ηλιάκης. Ο Τούρκος πιλότος, λοιπόν, δεν ανακρίθηκε ποτέ από τις Ελληνικές Αρχές. Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με το παραπλέον εμπορικό πλοίο που τον περισυνέλεξε. «Το συγκεκριμένο πλοίο είχε δηλώσει ότι μετέβαινε κενό φορτίου στον Πειραιά προκειμένου να αγκυροβολήσει εκεί μέχρι να βρει φορτίο. Αμέσως μετά το συμβάν, το πλοίο ειδοποίησε ότι αλλάζει το δρομολόγιό του και κατευθύνεται προς τη Μάλτα». Στρατιωτικοί παράγοντες εκτιμούν πως αν η Ελλάδα ήθελε πραγματικά να ανακρίνει τον Τούρκο πιλότο ή το πλήρωμα του πλοίου θα το έκανε. Ηταν λοιπόν επιλογή της.
Ελληνικό δικαστήριο καταδίκασε τον Τούρκο πιλότο ερήμην σε μία δίκη που δεν ειπώθηκε τίποτε ουσιαστικό. Είχαν δοθεί εντολές να μην αποκαλυφθεί τίποτε. «Τα γεγονότα αυτά δημιουργούν φοβερές σκιές, στην υπόθεση. Είναι κατανοητή η ανάγκη για προστασία της εθνικής ασφάλειας, όμως κάποια στιγμή πρέπει να ειπωθούν και τα πράγματα με το όνομά τους» σχολιάζει ο Φίλιππος Ηλιάκης. Οσον αφορά τις ελπίδες για να ανοίξει πάλι η υπόθεση με την ανάληψη του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας από τον Πάνο Καμμένο, ο αδερφός του ήρωα σμηναγού ξεκαθαρίζει: «Να ανοίξει πάλι μία υπόθεση, να γίνουν Επιτροπές, οι οποίες θα βασιστούν σε ένα πόρισμα που είχε βγει βιαστικά τότε δεν ξέρω αν έχει κανένα νόημα. Την αλήθεια για τον Κώστα την ξέρουμε όλοι. Στη συνείδηση του κάθε πολίτη έχει αναγνωριστεί η εθελοθυσία του. Δεν είναι προσωπολατρία να μιλάς και να αναδεικνύεις την εθελοθυσία του Κώστα. Αρκεί να αντιληφθεί κανείς πόσο σημαντικό ήταν αυτό που έγινε εκείνη την ημέρα. Γιατί εκείνη την ημέρα μοιράστηκε το Αιγαίο. Αυτό ήθελε να πετύχει η Τουρκία και γι’ αυτό μέχρι και σήμερα υπάρχουν δημοσιεύματα στον Τουρκικό Τύπο που ασχολούνται με την υπόθεση».

ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ

Το 1989 ο Κώστας Ηλιάκης εισάγεται στη Σχολή Ικάρων. «Αυτή ήταν η μόνο επιλογή του στο Μηχανογραφικό. Εγώ ο ίδιος το κατέθεσα. Του έλεγα να βάλει και άλλες Στρατιωτικές Σχολές, αλλά δεν ήθελε. Αυτό ήταν το όνειρό του» σχολιάζει ο αδερφός του. Το καλοκαίρι του 1993 ο Ηλιάκης ορκίζεται Ανθυποσμηναγός και τοποθετείται στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος, που ολοκληρώνει την πτητική του εκπαίδευση με αεροσκάφη Τ2. Στη συνέχεια κατεβαίνει στην 115 Πτέρυγα Μάχης στη Σούδα και στην 34η Μοίρα Βομβαρδισμού στα αεροσκάφη Α-7 Corsair. Ξεχωρίζει για τις ικανότητές του και το 2002 επιλέγεται μαζί με άλλους εννέα ιπτάμενους για εκπαίδευση στα νέα F-16 Block 52+ στις Η.Π.Α. Ολοκληρώνει την εκπαίδευση και επιστρέφει στην Ελλάδα στην 347η Μοίρα στην Αγχίαλο μέχρι να παραλάβει τα νέα μαχητικά η 115 Πτέρυγα Μάχης. Τον Ιούνιο του 2003 παίρνει μετάθεση για την 340η Μοίρα με την ονομασία “Αλεπού”. «Ηταν η αγαπημένη του μοίρα. Είχε τρομερό δέσιμο με τους συναδέλφους του» σχολιάζει ο αδερφός του.
Λένε πως οι αλεπούδες υπερασπίζονται την περιοχή τους και δεν επιτρέπουν την είσοδο άλλων σε αυτήν. Ετσι και ο Κώστας Ηλιάκης στις 23 Μαΐου 2006 έσπευσε να κάνει αυτό που ήξερε καλά. Εφυγε από τη ζωή εκπληρώνοντας στο ακέραιο το καθήκον του. Απέναντι σε όλους εμάς, που του εμπιστευθήκαμε την εθνική μας αξιοπρέπεια. Η εθελοθυσία για την οποία μιλά ο αδερφός του, δεν είναι αφορμή για πολιτική σπέκουλα ή εθνικιστικές κραυγές. Είναι μία ευκαιρία να αναγνωρίσουμε όλοι τους μικρούς και μεγάλους ήρωες της καθημερινότητας που ζουν δίπλα μας πριν να είναι αργά.

Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στην Κάρπαθο

Για μία ακόμη χρονιά η Πολεμική Αεροπορία και οι Δήμοι Καρπάθου και Χανίων τιμούν τη μνήμη του Κρητικού Σμηναγού με πλούσιες εκδηλώσεις που ξεκινούν αύριο στο νησί. Την Τρίτη αναμένεται να παρευρεθεί στην κεντρική εκδήλωση και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Πάνος Καμμένος.
Πιο αναλυτικά, το πρόγραμμα έχει ως εξής:
ΣΑΒΒΑΤΟ
• 10 π.μ.: Τρισάγιο στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας χοροστατούντος του μητροπολίτου Καρπάθου – Κάσου κ. Αμβροσίου.
• 6μ.μ.: Ποδοσφαιρικός Αγώνας στο γήπεδο Πρωτέα Απερίου μεταξύ Πολεμικής Αεροπορίας Καρπάθου και Παλαιμάχων Επαρχίας Καρπάθου – Κάσου.
ΚΥΡΙΑΚΗ
• 7:30μ.μ. Ποδηλατικός γύρος Πηγαδιών. Αφετηρία από το Μνημείο του Κώστα Ηλιάκη, τερματισμός στο “Ποσειδώνιο” Δημοτικό Αμφιθέατρο.
• 9μ.μ. Πολιτιστική εκδήλωση στη μνήμη του Κώστα Ηλιάκη στο “Ποσειδώνιο” Δημοτικό Αμφιθέατρο Πηγαδιών.
ΤΡΙΤΗ
• 12μ.
Εκδήλωση στον χώρο του μνημείου: Επιμνημόσυνη δέηση, ομιλίες, κατάθεση στεφάνων, Αεροπορική επίδειξη προς τιμήν του Κώστα Ηλιάκη με αεροσκάφος F-16 όμοιο με αυτά που πετούσε.

Συγκλονιστικό βίντεο με τον ήρωα Σμηναγό

Ένα συγκλονιστικό βίντεο από την εκπαίδευση του ήρωα Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη, είχε φέρει πέρυσι στη δημοσιότητα η διαδικτυακή έκδοση των “Χ.Ν.”.
Πρόκειται για υλικό από την παρουσία του αείμνηστου Ηλιάκη στις Η.Π.Α. Στις 5/4/2002, στο πλαίσιο εκπαιδευτικού προγράμματος για να γίνει εκπαιδευτής στα τότε νέα F-16 Βlock 52+.
Ο Κρητικός πιλότος διακρίνεται μέσα στην ανθρωποφυγόκεντρο όπου παρέμεινε 17 ολόκληρα λεπτά κλεισμένος μέσα, έχοντας πλήρη επικοινωνία με τους εκπαιδευτές.
4 φορές έφτασε τα 9G (πίεση 9φορές το βάρος του σώματος του), άντεξε την δοκιμασία , ήρεμος όπως πάντα.
Ο αδερφός του Φίλιππος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι το βίντεο αυτό είναι «αφιερωμένο και σε αυτούς που σας αποκαλούν “αντιπαραγωγικούς”. Μην στεναχωριέσαι για ότι βλέπεις από εκεί ψηλά εδώ στην γη, απλά γύρνα το κεφάλι σου αλλού, όπως έκανες πάντα… Δεν σε ξεχνάμε, μην μας ξεχάσεις…»