“Ενα ταξίδι στο τώρα” με χρώματα Ινδίας

Στην ατμόσφαιρα της Ανατολής “ταξιδεύει” τον αναγνώστη το βιβλίο του Γιώργου Καλαϊτζάκη: “Ενα ταξίδι στο τώρα”, το οποίο θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου στις 7.30 το απόγευμα, στο χώρο του καφέ: “Μαρμότα” στην οδό Νεάρχου και Σφακιανάκη γωνία. Για το βιβλίο θα μιλήσει η φιλόλογος Μαρία Συρρή και στη συνέχεια ο συγγραφέας θα περπατήσει το κοινό στα μονοπάτια της έμπνευσής του. Την παρουσίαση οργανώνουν το βιβλιοπωλείο: “Το βιβλίο”, οι εκδόσεις Παρασκήνιο και το καφέ Μαρμότα.
Το “ένα ταξίδι στο τώρα” είναι ταξίδι στη μαγευτική Ινδία. Ο συγγραφέας “ξεναγεί” τον αναγνώστη μέσα από τη διαδρομή του Αλέξανδρου σε ιστορίες, εμπειρίες, καταστάσεις που κάνουν αυτή τη χώρα, μυστήρια, μαγευτική και μοναδική.
«Για να δεις τις Ινδίες δεν χρειάζεται να κρίνεις το ο,τιδήποτε μέσα από την Ευρωπαϊκή σου νοοτροπία», είναι η συμβουλή που του δίνει ένας νεαρός Ινδός στο αεροπλάνο με προορισμό το Νέο Δελχί και είναι το “κλειδί” για την ανακάλυψη αυτού του νέου μαγευτικού κόσμου.
Δεν είναι τυχαίος ο επίλογος του βιβλίου: «Δεν έχει και τόση σημασία αν θα γίνει πιστευτή η ιστορία του Αλέξανδρου. Το σημαντικό είναι ν’ αναρωτηθούμε μήπως, εκτός από το μυαλό και τη σκέψη, η φύση έχει διαθέσιμα και άλλα μέσα, με τα οποία ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα και την ικανότητα να προσεγγίσει τη γνώση και την κατανόηση. Αυτή την άλλη προσέγγιση ο ήρωας τη βίωσε πολύ έντονα. Η φωνή της καρδιάς τον καθοδηγεί σαν φάρος σε ασφαλές λιμάνι. Οι απαντήσεις που παίρνει δεν γεννούν νέα ερωτήματα. Η βεβαιότητα είναι πάντα ο κανόνας. Υπάρχει μια πανάρχαια κινέζικη παροιμία που περικλείει σε λίγες λέξεις, αυτό που αποκαλύφθηκε στον Αλέξανδρο στην Ινδία: ο άνθρωπος γεννιέται γνωρίζοντας τα πάντα, αλλά ξεχνάει μαθαίνοντας».
Ο Γιώργος Καλαϊτζάκης γεννήθηκε το 1952 στα Χανιά, σπούδασε Αρχιτεκτονική και τα τελευταία τέσσερα χρόνια κατοικεί με τη σύντροφό του στις παρυφές των Λευκών Ορέων, μεταξύ Λάκκων και Καράνου.
Ο ίδιος σημειώνει: «Ταξίδεψα στην Ινδία, στο Νεπάλ και το Θιβέτ και γεύτηκα την ατμόσφαιρα της Ανατολής που τόσο πολύ αγάπησα».