Κύριε διευθυντά
οι σχέσεις Ελλάδας Τουρκίας βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης! Αυτό υποθέτω αισθάνονται και οι συμπολίτες μας που εύλογα ανησυχούν.
Βεβαίως όταν οι πόλεμοι ξεσπούν συνήθως ενυπάρχουν και άλλοι παράγοντες που καλό είναι εμείς οι απλοί πολίτες εγκαίρως να τους γνωρίζουμε και να τους αντιμετωπίζουμε!
Στην περιοχή της Μεσογείου πάντως που ζούμε η θάλασσα είναι”φουρτουνιασμένη”.
Οι εξοπλισμοί των χωρών έχουν επιδεινώσει τα πράγματα σε βαθμό που οι εξελίξεις να επηρεάζονται, εν πολλοίς, από αυτούς τους εξοπλισμούς!
Ας μη λησμονούμε ότι πριν ξεσπάσουν ο πρώτος και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είχαν προηγηθεί πρωτοφανείς, για την εποχή, εξοπλισμοί από τις αντιμαχόμενες χώρες!
Αυτό το γεγονός ενίσχυσε την αλαζονεία ορισμένων ότι μπορούσαν να “νικήσουν” και να καταλάβουν τους γείτονες τους με ευκολία.
Αυτή την παράμετρο δεν πρέπει καθόλου να την υποτιμούμε στην περιοχή μας!
Αλλωστε ο πρόεδρος της Τουρκίας μιλά για τα “σύνορα της καρδιάς του” κάτι που αποτελεί έμμεση απειλή και για τη χώρα μας.
Αλλος λόγος είναι ότι, όσο εθνικιστικές δυνάμεις αναρριχώνται στο προσκήνιο της ιστορίας (συμβαίνει τώρα σε όλη την Ευρώπη), τόσο η κατάσταση γίνεται πιο ασταθής.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε και το ισλαμικό κράτος που επιδιώκει την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης χρησιμοποιώντας κάθε μορφής θηριωδία και τρομοκρατία.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες αρμόδιοι να μιλούν για την γειτονιά μας δεν είναι μόνο οι στρατιωτικοί αναλυτές και οι διπλωμάτες!
Είμαστε και εμείς οι πολίτες, οι οποίοι θα υποστούν τις συνέπειες αν προκύψουν δυσάρεστες εξελίξεις.
Προσωπικά πιστεύω ότι στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού των συνόρων και της αξιοπρέπειας πρέπει να συνεργαζόμαστε με τους γείτονές μας!
Σε ό,τι αφορά τις γεωτρήσεις, αν είναι δυνατόν, να τις πραγματοποιούμε από κοινού και ανάλογα το πού ευρίσκονται τα κοιτάσματα να ωφελούνται αντίστοιχα και οι δύο χώρες!
Στη βάση όμως μόνο του σεβασμού των συνόρων και της αξιοπρέπειας που αναφέρω παραπάνω!
Στα δε θαλάσσια σύνορα να αναζητηθεί μια αμοιβαία επωφελής και ίσως πιο ελπιδοφόρα διέξοδος!
Να οριστεί π.χ. μια ουδέτερη ζώνη δέκα μιλίων (πέντε από τη μεριά μας και πέντε από τη μεριά τους) και να αποτελέσει αυτή η περιοχή πεδίο συνεργασίας και έρευνας για τους νέους των δύο χωρών!
Κύριε διευθυντά,
στους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας υπάρχουν πολλά αποθέματα καλών αισθημάτων αλλά και αγωνίας για τις μελλοντικές εξελίξεις!
Εκεί νομίζω ότι πρέπει να εστιάσουμε για να αντλήσουμε δύναμη και αισιοδοξία για το μέλλον!
Με εκτίμηση
Πατσουράκης Μιχάλης
