Εκείνος που κοιμόταν όρθιος

O Στεφανής είχε και αυτός το ίδιο ιδίωμα που ‘χαν οι περισσότεροι. Κοιμόταν όρθιος, κοιμόταν καθιστός, κοιμόταν ακόμα και όταν περπατούσε.
Πόσες φορές δεν τον συνάντησα στην Νεάρχου ή στην Τζανακάκη να περπατά κοιμισμένος χωρίς να μπορώ να του πω τίποτα γιατί, να σας πω την αλήθεια, κοιμόμουν και γώ.
Χιλιάδες κόσμος περπατούσε στους δρόμους και κοιμότανε.
Άλλαζαν οι εποχές, κυλούσαν τα γεγονότα, έρχονταν νέες κυβερνήσεις, ο Στεφανής -κι οι άλλοι- το ίδιο τροπάρι.
Κοιμόντουσαν όρθιοι.
Θυμάμαι που ακόμα και σα μιλούσε ο Στεφανής τα ‘λεγε όλα τυποποιημένα. Πιθανότατα εξαιτίας της νύστας του. Και ‘μεις βέβαια νυσταγμένα του απαντούσαμε…
Μόνη εξαίρεση εκείνη η περίεργη βραδιά του Αυγούστου, θαρρώ πως ήταν στο καφέ του Δημοτικού Κήπου, όπου άνοιξε ο αθεόφοβος ένα βιβλίο κι αυτό ήτανε τόσο φωτεινό που ξύπνησε όλους όσους καθότανε στα διπλανά τραπέζια!!
Που το βρήκε ο Στεφανής, ένας Θεός ξέρει..
Επικράτησε πανικός.
Ευτυχώς που τον αρχίσαμε στα χαστούκια, κι από το ζόρι του έκλεισε το βιβλίο και μπορέσαμε και μείς να ξανακοιμηθούμε ήσυχα.
Στην νύστα μου πάνω, να πω την αλήθεια, διέκρινα κι έναν από τους Ξύπνιους -λίγους τέτοιους είχαμε στην πόλη- που του άρπαξε το βιβλίο από τα χέρια και έτρεξε να το κρύψει.
E – mail: eurohania@yahoo.gr