Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Δύο… χανιώτικα φεγγάρια τον Αύγουστο

Ελεγα πάντα ότι τα Χανιά πρέπει να γίνουν μία πόλη που να κρατά τους νέους της.
Ελεγα ότι εδώ δεν είναι ένα εξωτικό λιμάνι για 10 μέρες διακοπές, ξεφάντωμα, τραγούδι, φωνές, αλλά ένας μόνιμος έρωτας ζωής.
Εγώ έλεγα και οι νέοι έφευγαν…
Προχθές γνώρισα μια κοπελιά.
Ηρθε, έκατσε λίγες ημέρες τον Δεκαπενταύγουστο, μετά μου είπε «πάω ν’ αναζητήσω την τύχη μου στην Αθήνα».
Τα Χανιά αποδεικνύονται ένα εύθραυστο όστρακο.
Υπάρχει ένα θερινό κέλυφος, μία μαγεία που σβήνει σιγά – σιγά όσο περνούν οι μέρες προς το φθινόπωρο.
Σα να είναι η πόλη στο λιμάνι της Σούδας και να κουνά μαντήλι… όλους αυτούς τους νέους Χανιώτες πώς θα τους πείσουμε ν’ αναζητήσουν την τύχη τους και τον χειμώνα εδώ;
Ποιος έχει χρέος να θέσει αυτές τις προϋποθέσεις;
Η ίδια η πόλη, αν δεν συνδράμουν όλοι, αφ’ εαυτού δεν μπορεί.
Καταλαβαίνεις, δηλαδή, ότι εκεί που την έχεις όλη την πόλη στην αγκαλιά σου μέσα στον Αύγουστο, μετά αρχίζει να τρέχει η άμμος από ένα σακούλι που έχεις στην πλάτη σου.
Πώς να μιλήσεις για την πόλη, όταν έχεις αυτό το σακούλι στην πλάτη σου και η άμμος τρέχει;
Το διακύβευμα για τα Χανιά είναι να δημιουργηθούν ευκαιρίες για να προφτάσουμε το φευγιό.
Αυτή είναι μία σύνθετη διαδικασία.
Απαιτεί θέσεις εργασίας, σύγχρονες υποδομές, κοινωνική συμπεριφορά.
Απαιτεί να επαναδιατυπώσουμε το υλικοπνευματικό φορτίο της πόλης.
Τα Χανιά δεν είναι μια πλαζ που, όταν πιάσει η βροχή, απλά μαζεύεις τις ομπρέλες.
Δεν μπορεί να νοηθεί σαν θέρετρο.
Ετσι απομυζούμε τις πραγματικές της δυνατότητες.
Σε μια τέτοια περίπτωση τα Χανιά μόνο χάνουν.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα