Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) δήλωσε ότι οι ψευδείς ισχυρισμοί «εξαπλώνονται ταχύτερα από τον ιό» και έχει ήδη χαρακτηρίσει την κατάσταση ως «πανδημία πληροφοριών πλανητικών διαστάσεων», αναφέρει σε άρθρο του το ηλεκτρονικό περιοδικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το άρθρο αναφέρεται στην παραπληροφόρηση, και στο πώς μπορεί κανείς να αναγνωρίσει τις ψεύτικες ειδήσεις για τον Covid-19.
Τι κάνει η ΕΕ για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης;
Για αξιόπιστες πληροφορίες, υπάρχει μια κοινή σελίδα της ΕΕ για την αντίδραση της Ευρώπης στον ιό. Επιπλέον, ειδικοί και πολιτικοί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της πραγματοποιούν συχνά τηλεδιασκέψεις για να συζητήσουν το ζήτημα της παραπληροφόρησης και να μοιραστούν τρόπους για την ενημέρωση των ανθρώπων, σχετικά με τους κινδύνους και τον τρόπο αντιμετώπισής της. Ασκείται, επίσης, πίεση στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες να λάβουν μέτρα κατά των διαδικτυακών απατών. Σημειώνεται ότι μερικοί άνθρωποι διαδίδουν ψευδείς πληροφορίες για το κέρδος, είτε με πώληση προϊόντων, είτε για την προσέλκυση περισσότερων επισκεπτών στις ιστοσελίδες τους, για να αυξήσουν τα έσοδα από διαφημίσεις.
Τονίζεται ότι η παραπληροφόρηση για τον Covid-19 είναι πραγματικά επικίνδυνη, σε μια εποχή που πολλοί άνθρωποι ανησυχούν και λαμβάνουν συγκλονιστικές ειδήσεις. Θυμίζουμε ότι στο παρελθόν, η παραπληροφόρηση για τα εμβόλια απέτρεψε γονείς από το να εμβολιάσουν τα παιδιά τους κατά της ιλαράς και άλλων επικίνδυνων ασθενειών, με αποτέλεσμα την έκρηξη νέων περιπτώσεων ιλαράς.
Η παραπληροφόρηση εξαρτάται από τους ανθρώπους που την πιστεύουν και την διαμοιράζονται. Και είναι εύκολο να ξεγελαστούν. Για να βεβαιωθείτε ότι δεν διαδίδετε παραπληροφόρηση, προσέξτε ιδιαίτερα όταν διαμοιράζετε ειδήσεις που προκαλούν έντονη αντίδραση ή που φαίνονται πολύ καλές ή πολύ κακές για να είναι αληθείς. Ένας εύκολος πρώτος έλεγχος είναι να ψάξετε στο διαδίκτυο για να δείτε αν υπάρχουν περισσότερες από μία αξιόπιστες πήγες που αναφέρουν το ίδιο πράγμα.
Πάντως αν καταλάβουμε ότι πρόκειται για παραπληροφόρηση μπορούμε να την καταγγείλουμε στην πλατφόρμα κοινωνικών μέσων όπου τη βρήκαμε.
Η Ιταλία κρίνει ανεπαρκή τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ)
Σε ότι αφορά την σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Ιταλός πρωθυπουργός δήλωσε ότι: «ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας είναι ακατάλληλος για την σημερινή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πρόκειται για παλιούς κανόνες και παλιές λογικές. Σήμερα δεν αντιμετωπίζουμε ασύμμετρο, αλλά συμμετρικό σοκ, άρα η χώρα μας δεν μπορεί να λάβει υπόψη τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Αν στην συνέχεια, ο μηχανισμός αυτός αλλάξει, και ενταχθεί σε μια ευρύτερη δέσμη, μπορεί να θεωρηθεί ένα εργαλείο, μαζί με διάφορα άλλα. Πρέπει να πούμε ότι η Ευρώπη υφίσταται και είναι ένα συντονισμένο και ολοκληρωμένο σύνολο κρατών. Ένα κοινό μέτωπο, απέναντι σε έναν κοινό εχθρό». Δεν επιτρέπεται οι Ευρωπαίοι ταγοί να μη βλέπουν το πόσο μονόδρομος είναι η έκδοση ευρωομολόγου ικανού να αντιμετωπίσει τη συνέχιση της διαδικασίας δημιουργίας και εμπέδωσης (ισχυροποίησης) της ΕΕ.
Ενα σχέδιο “Μάρσαλ” από μόνο του για αντιμετώπιση του κορωνοϊού δεν θα είναι αρκετό
Οι ανώτεροι υπάλληλοι σε ολόκληρη την Ευρώπη, από τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έως τον πρωθυπουργό της Ισπανίας και τον επικεφαλής του ΟΟΣΑ ζήτησαν όλοι ένα «Σχέδιο Marshall» για να αντιμετωπίσει το τεράστιο ανθρώπινο και οικονομικό κόστος του Covid- 19 και την κρίση που δημιούργησε ο ιός αυτός2.
Τέτοιο Σχέδιο Μάρσαλ είναι στο τραπέζι για συζήτηση στις ΗΠΑ, ύψους δύο τρισεκατομμυρίων δολαρίων, για την τόνωσης παραγωγής και κατανάλωσης.
Η έγκυρη ιστοσελίδα EUobserver υπενθυμίζει ότι το Σχέδιο Μάρσαλ διακρίνεται για την πολιτική και τη στρατηγική που υιοθέτησε, αλλά και για τους πόρους που διέθεσε.
για τα χρήματα. Το Σχέδιο Μάρσαλ – το Ευρωπαϊκό Σχέδιο Ανάκαμψης του 1948-1951 έδωσε περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια (περίπου 130 δισεκατομμύρια δολάρια σε δολάρια σήμερα, ή 118 δισεκατομμύρια ευρώ) σε αμερικανική βοήθεια στις συμμετέχουσες ευρωπαϊκές χώρες.
Άλλα ποσά χορηγήθηκαν μετά το 1951 μέσω διαδοχικών προγραμμάτων. Αυτά ήταν σημαντικά ποσά και έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στη μεταπολεμική ανασυγκρότηση της Δυτικής Ευρώπης.
Αυτοί οι αριθμοί υποβαθμίζονται από τις μελλοντικές ανάγκες και οι ανάγκες δεν είναι μόνο ευρωπαϊκές ή αμερικανικές αλλά παγκόσμιες.
Αλλά το Σχέδιο Μάρσαλ ήταν πάνω απ ‘όλα ένα πολιτικό σχέδιο. Το σχέδιο δεν αφορούσε μόνο οικονομική βοήθεια. Ήταν μια στρατηγική προσπάθεια να οικοδομηθεί μια συνεκτική Ευρώπη ενόψει της κομμουνιστικής πίεσης και της σοβιετικής επιθετικότητας. Η απάντηση στην κρίση Covid-19 έχει αντίκτυπο σε αυτές τις μεταπολεμικές επιλογές.
Το Σχέδιο Μάρσαλ ήταν μια συνειδητή απόπειρα προώθησης της ευρωπαϊκής συνεργασίας και ολοκλήρωσης. Το Σχέδιο ήταν μια συνειδητή προσπάθεια να αφήσει πίσω τις εθνικιστικές παρορμήσεις που οδήγησαν την Ευρώπη στην καταστροφή μεταξύ 1914 και 1945.
Τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν τώρα μια πολύπλευρη πρόκληση που δεν σέβεται τα σύνορα και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο από τις εθνικές απαντήσεις.
Μερικοί από τους ηγέτες που ζητούν μια απάντηση που μοιάζει με το Σχέδιο Μάρσαλ στην Και όπως υπενθύμισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή χθες, ο πρώην πρόεδρος Ντελόρ στα 94 χρόνια του, τόνισε την ανάγκη κοινής συνεργασίας και κοινών μέσων κατά του Covid-19, που πρέπει να έχει μια συντονισμένη προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά από τον Ψυχρό Πόλεμο έως την 11η Σεπτεμβρίου ή από την οικονομική κατάρρευση μετά το 2008, οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ηγέτες αναγνώρισαν την επιτακτική ανάγκη διεθνούς συνεργασίας για τη διαχείριση των διεθνών κινδύνων.
Το nein της Γερμανίας πρέπει να μετουσιωθεί σε nein όλων των υπόλοιπων. Μάλλον αρχίζει και το καταλαβαίνει και η Ολλανδία!
1. https://www.europarl.europa.eu/news/el/headlines/society/20200326STO75917/parapliroforisi-pos-na-anagnorizete-tis-pseudeis-eidiseis-gia-ton-covid-19
2. https://euobserver.com/opinion/147929
